اختلال تغذیه ای چیست ؟ پرخور هستید یا بی اشتها؟
اختلال تغذیه ای به دو دسته اصلی تقسیم می شود. دسته اول که همان پرخوری است باعث می شود شخص دائم بخورد، حتی زمانی که حس سیری جدی می کند. دسته دوم کم خوری یا بی اشتهایی است که شخص به دلایل مختلف خیلی کمتر از نیاز طبیعی بدنش میخورد و این امر موجب بیماری او خواهد شد.
اختلال تغذیه ای
به گزارش آسان طب اختلال تغذیه ای برای همه کسانی که درگیر آن هستند چه خودتان باشید، چه دوست یا یکی از اقوام – بسیار ناراحت کننده است. برای جلوگیری از آسیب همیشگی این بیماری بر سلامت و جستوجو برای کمک پزشکی و عاطفی، لازم است تا علائم آن هر چه زودتر تشخیص داده شود.
هر چند که هر دو عارضهٔ بی اشتهایی و پراشتهایی کاملا پنهان هستند و تشخیص اختلال تغذیه را دشوار میکنند. بی اشتهایی (anorexia) طبعاً لاغری مشهود دارد، اما پراشتهایی (bulimia) ممکن است با وزن طبیعی باشد. توجه داشته باشید در حالی که این اختلالات در زنان رایج تر است، خیلی از مردان هم دچار آن هستند.
افراد مبتلا به بی اشتهایی دچار تصور بدهی کلی و خود زشت انگاری می شوند و گمان می کنند که چاق هستند، حال آنکه در واقع به گونهٔ وحشتناکی لاغرند و در موارد حاد تأمین کالری را تا حدی پایین میآورند که اصلاً غذا نمیخورند. از سوی دیگر، پرخورها در خوردن و نوشیدن چنان افراط می کنند که به حال تهوع می رسند و برای رها شدن از آن همه کالری، چارهای می اندیشند یا نوعی ملین استفاده می کنند.
اطلاعات دیگر درباره اختلال تغذیه ای
در اینجا پرسش هایی را می بینید که پزشکان برای تشخیص اختلالات تغذیه ای از بیماران می پرسند.
ایا هرگز آنقدر غذا خورده اید که احساس خفگی کنید؟ یا نگران آن هستید که نمیتوانید جلوی خوردنتان را بگیرید؟ یا اخیراً در سه ماه گذشته بیش از یک کیلو وزن کم کرده اید؟
یا با وجود اینکه دیگران می گویند خیلی لاغر هستید، باز هم خود را چاق تصور می کنید؟
یا هیچ وقت در خفا و دور از انظار غذا میخورید؟
یا هیچ یک از اعضای خانوادهٔ شما مشکلات تغذیه ای دارند؟
آیا وزن تأثیری بر حس شما نسبت به خودتان دارد؟
ایا خود شما اخیراً یا پیش تر دچار چنین مشکلاتی بوده اید؟
اختلال تغذیه ای ، پرخوری و یا بی اشتهایی فقط یک بیماری مشهوری نیست، مرضی مهلک است و بیشتر از هر نوع بیماری روانی، مرگ و میر در پی دارد. به همین دلیل هیچ نوع رژیم غذایی یا درمان فوری پیشنهاد نمی کنیم. اگر فکر می کنید دچار هر یک از این دو عارضه شده اید، لازم است تا در پی درمانی تخصصی از سوی فردی مجرب و ماهر باشید که بتواند شما را به مسیر تغذیهٔ درست و سالم بازگرداند. تصور نکنید که می توانید مشکل پراشتهایی یا بیاشتهایی عصبی را به تنهایی حل کنید؛ باید کمک تخصصی بگیرید.
