کوله پشتی سرد و لوازم کوهنوردی در فصول سرد

کوله پشتی سرد اصطلاحی است که برای بستن کوله پشتی فصول و ماه های سرد در نظر می گیریم. وقتی برف می بارد همه با شور و شوق به خیابان می رویم و گلوله ای برفی به سمت هم پرتاب می کنیم و مامور پارک خوش ذوقی هم آتش چوبی مهیا می کند و همه گرم می شویم و بعد به خانه می آییم اما باید بدانیم، با این تصویر فانتزی نمی شود به کوه برف گیر زمستانی رفت. آنجا حتی درست کردن یک گلوله برفی و هیجان دنبال آن، می تواند باعث سقوط و مرگ شود. در سرمای کوهستان نمی شود به دنبال بخاری گازی یا شوفاژ گشت، هر چه داریم و نداریم یا پوشیده ایم یا در کوله پشتی جاسازی کرده ایم. بیایم بدانیم در کوله پشتی سرد و بسیار تخصصی مان چه چیز هایی باید داشته باشیم. 

ملزومات کوله پشتی سرد

در فصول سرد، کوهنوردی و لذت صعود کاملا با فصل های گرم متفاوت است. حوادث احتمالی و بالقوه، چندین برابر افزایش می یابد. در این فصول جدای مساله صعود، انرژی، آب و … سرما و حوادث طبیعی از جنسی تازه، واکنش های مختلف بدنی با شرایط جدید و مواردی از این دست به مسایل قبلی اضافه می شود. لذا در استراتژی نجات در کوهستان باید مولفه های تازه ای را نیز بررسی کنیم. مولفه هایی که وجود آنها می تواند جان کوهنورد را نجات دهد. به دلیل غیر قابل پیش بینی بودن شرایط جوی در فصول سرد و امکان تغییر آنی آب و هوا و یا حوادثی مانند بهمن یا پیدا نکردن مسیر بازگشت، لذا شما در همه حال در این فصول باید با تجهیزات کامل به کوه بروید. این یک هشدار جدی از طرف آسان طب است، چرا که هر لحظه شما در معرض خطراتی هستید که شاید کمتر احساسشان کنید. برای مثال سرمازدگی نوک انگشتان پا می تواند باعث شود که شما پاهایتان را از دست بدهید. پس لزوم امنیت در استراتژی نجات در کوهستان داشتن کوله پشتی سرد مناسب است تا بتواند همراه خوبی برای شما باشد. 

اندازه کوله پشتی در فصول سرد 

بیایم فرض کنیم که یک جفت دستکش اضافی، فلاسک آب گرم، چند دست لباس خشک تعویضی، کیف نجات و اقلام دیگر به همراه کیسه خواب، زیرانداز و گاهی چادرهای کوه نوردی و … چه حجمی را اشغال می کند. پس قطعا کوله پشتی کوهنوردی در فصول سرد، کوله کوچکی نیست. معمولا برای فصول سرد به نسبت کوه، میزان ماندن در کوه و در نظر گرفتن شرایط هوایی و جوی کوله پشتی سرد از پنجاه لیتر به بالا انتخاب می شود تا توان جاسازی ملزومات حیاتی، ابزار و وسایل لازم را داشته باشد. کوله های بزرگ با حجم فراختر جاگیری وسایل و متعلقات بسیار به شما کمک می کند و صد البته که وزن بار حملی هم بالا خواهد رفت و توان بیشتری از شما خواهد گرفت اما بدانید با تکنیک های درست کوهپیمایی می توانید خودتان را با طبیعت هماهنگ کنید و کوله پشتی تان به شما فشار وارد نخواهد کرد.

دسته بندی ملزومات کوله پشتی سرد 

ملزومات کوله پشتی سرد به چند دسته مهم تقسیم بندی می شوند که البته با توجه به نوع صعود و قله هدف، می تواند تغییراتی در ابزار داشته باشد. اما این دسته بندی در کل به بخش های زیر تقسیم بندی می شود:

• خوراکی ها، ابزار و وسایل وابسته: خوراکی ها شامل آب و مواد غذایی.
• وسایلی مانند فلاسک، ظروف غذاخوری، اجاق های گرم کننده و  …
• لباس و پوشاک: این بخش شامل لباس های تعویضی، جوراب ها، دستکش ها، کلاه ، محافظ صورت مانند عینک و دهان بند و …
• تحهیزات خواب و استراحت، شامل کیسه خواب، زیرانداز و چادر.
• تجهیزات تخصصی مانند کارابین ها، طناب، عصاهای کوهنوردی ، تجهیزات یخ نوردی و …
• وسایل ناوبری مانند قطب نما و …
• کیف امداد.

خوراک، وسایل و ابزار وابسته

خوراک و وسایل وابسته به آن تعریف استاندارد جامعی ندارد اما برحسب کالری مصرفی کوهنوردان نسبت تامین کننده آن کالری را با خود به همراه می برند.

دسته بندی خوراکی کوه شامل 2 بخش عمده است:

1- آب: حیاتی ترین خوراکی زندگی در هر کجا و هر موقعیتی آب می باشد، که در کوه هم جزء حیاتی ترین نیازهای یک کوهنورد است. به شکل معمولی مردم می گویند در کوه های پر برف نیازی به آب نیست اما باید گفته شود به دلیل اینکه برف حاوی منیزیم است باعث روان شدن شکم شده و احتیاج دارد که حتما به آن املاحی مانند ORS اضافه شود. پس لازم است که کوهنورد هم آب به اندازه کافی و هم مکمل هایی مانند ORS، عسل، اسانس های طبیعی میوه ها و دم نوش های مناسب و انرژی بخش با خودش داشته باشد. در بخش حوادث مربوط به کم آبی خواهیم دانست که بدن در شرایط کوهنوردی در سرما با آن حجم وسایل، عرق زیادی خواهد کرد، بنابراین دفع املاح صورت میگیرد و در این شرایط تمامی آسیب های محیطی خطرناک تر خواهند بود. پس به توصیه گروه آسان طب حجم مناسبی از آب و املاح مکمل همیشه همراه مان باشد.

2- خوراکی های انرژی بخش: به شکل معمول در یک کوهنوردی زمستانه، بدن بیش از پنج یا شش هزار کیلو کالری خواهد سوزاند. پس باید بدانیم این انرژی را چگونه جایگزین کنیم تا آمادگی صعود و سپس فرود در ما باقی بماند. نیاز بدن برای سوخت و ساز ابتدا از هیدرات های کربن، چربی و در نهایت از پروتئین ها تامین می شود پس یک کوهنورد باید در برنامه جیره شخصی خود این 3 قسم غذایی را در نظر بگیرد:

√ هیدارت های کربن: بیش از 60 درصد توان بدنی یک کوه نورد با این عنصر تامین می شود. پس بیشترین بخش از مواد غذایی کوله کوهنورد متشکل از هیدرات کربن است. خرما، عسل، کشمش و … جزء هیدارت های مفید، سبک و بسیار موثر هستند. 

√ چربی ها: مکمل سوخت رسانی به عضلات ما و تامین کننده پروسه فعالیت های بدنی هستند و بین 25 تا 20 درصد توان کوهنورد از چربی های بدن یا موادی که مصرف می کند تامین خواهد شد که گردو، بادام و پسته و … جزء چربی های مفید این وعده خواهند بود. 

√ پروتئین ها: سومین نیازمندی بدنی برای آب نشدن عضلات در پروسه سنگین کوهنوردی می باشد که 15 تا 20 درصد انرژی بدن را تامین می کند. 

قبل از آغار سفر حتما شام پر انرژی میل کرده و 2ساعت قبل از عزیمت هم میزان بالای هیدارت کربن را میل نماید. این عمل به شما کمک خواهد کرد که راحت تر با شرایط اقلیمی کنار بیایید و زمان استراحت شما مفید، کوتاه و پر از احساس خوب باشد.

خوردن نوشیدنی ها و غذای گرم یکی از لذت بخش ترین و انرژی بخش ترین مراحل یک سفر کوهنوردی است. لذا برای این منظور در کوله پشتی سرد فلاسک های کاور دار وجود دارد و برخی هم چراغ های سوخت مایع و یا کپسول های گاز پیکنیک های کوچک به همراه دارند، در مورد مناطق سرد استفاده از اجاق های سوخت مایع توصیه می شود. با این روش شما می توانید در جان پناه شب خوابی تان سوپ گرم و سبک سیزیجات میل نمایید و یا دمنوش های طبیعی مصرف کنید.

منبع: https://mag.asanteb.com