بررسی راه‌های درمانی پریودنتیت یا التهاب لثه
پریودنتیت یا التهاب لثه یک عفونت شایع است که باعث آسیب به بافت نرم و استخوان لثه می‌گردد. اگر این عفونت درمان نشود استخوان اطراف دندان‌ها به آرامی و به تدریج از بین می‌روند. نام پریودنتیت به معنای التهاب اطراف دندان بوده که در آن میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها به سطح دندان و اطراف آن می‌چسبند و مشکلاتی را برای فرد ایجاد می‌نمایند. پریودنتیت در صورت عدم درمان بسیار پیشرفته و جدی شده و در نهایت منجر به از دست رفتن دندان می‌گردد، این مسئله ممکن است خطر سکته مغزی، حمله قلبی و سایر مشکلات سلامتی را افزایش دهد. پلاک باکتریایی که بر روی سطح دندان‌ها ایجاد می‌شود، شایع‌ترین علت بیماری پریودنتال محسوب می‌گردد. توجه داشته باشید که پریودنتیت در اکثر موارد از طریق بهداشت دندان قابل پیشگیری خواهد بود.
حقایقی صریح در رابطه با پریودنتیت
- پریودنتیت یا بیماری لثه بر ناحیه اطراف دندان از جمله استخوان تاثیر می‌گذارد.
- پریودنتیت زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها و پلاک در اطراف دندان ایجاد شوند.
- یکی از راه‌های درمان و پیشگیری، بهداشت دهان و دندان است اما گاهی اوقات عمل جراحی ضروری است.
- سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش خواهد داد.
- بین بیماری لثه و برخی از بیماری‌های دیگر مانند عارضه قلبی ارتباط وجود دارد.
بررسی راه‌های درمانی پریودنتیت
هدف اصلی درمان، پاک کردن باکتری از اطراف دندان‌ها و جلوگیری از تخریب بیشتر استخوان‌ها و بافت‌ها می‌باشد.
√ مورد اول؛ بهداشت دهان و دندان
برای جلوگیری از عفونت، بهداشت دهان و دندان را هر روز انجام دهید حتی اگر دندان‌ها و لثه‌ها سالم باشند. انجام مراقبت‌های دندانپزشکی شامل مسواک زدن (حداقل دو بار در روز) امری ضروری است و اگر میان دندان‌ها به اندازه کافی فاصله وجود داشته باشد، استفاده از یک برس دندان توصیه می‌شود. در نظر داشته باشید که برای بیماران مبتلا به آرتریت و سایر بیماری‌های مرتبط با مشکلات جسمی، استفاده از مسواک برقی برای تمیز کردن دندان‌ها بهتر است. همانطور که گفته شد پریودنتیت یک بیماری التهابی مزمن و طولانی‌مدت است بنابراین در صورتی که بهداشت دهان و دندان خوب حفظ نشود، برگشت‌پذیر خواهد بود.
√ مورد دوم؛ پاکسازی پلاک و باکتری‌ها
برای بازگرداندن سلامت پریودنتال، پلاک و باکتری‌ها را از روی دندان پاک کنید. این کار توسط متخصص و با استفاده از دست یا دستگاه اولتراسونیک انجام می‌گیرد. باکتری‌ها می‌توانند در نواحی سخت دندان قرار بگیرند و خطر ابتلا به بیماری لثه را به میزان زیادی افزایش دهند. انجام پاکسازی پلاک و باکتری‌ها از روی دندان بسته به مقدار تجمع یافته آن‌ها متفاوت می‌باشد اما به طور معمول دو بار در سال توصیه می‌شود.
√ مورد سوم؛ استفاده از داروها
- دهانشویه ضدمیکروبی مانند کلرهگزیدین، به منظور کنترل باکتری‌ها هنگام درمان بیماری‌های دهانی و پس از جراحی استفاده می‌گردد.
- مواد آنتی سپتیک، آنتی سپتیک‌ها مواد ضدمیکروبی هستند که به منظور کاهش احتمال عفونت استفاده می‌گردند.
- ژل آنتی بیوتیک، این ژل برای بیماری لثه در افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد و توسط پزشک بین دندان و لثه اعمال می‌گردد.
- کاهنده آنزیم، برخی از آنزیم‌ها بافت لثه دندان را از بین می‌برند، اما این دارو می‌تواند واکنش آنزیمی بدن را به تاخیر بیاندازد. این دارو به صورت یک قرص خوراکی مورد مصرف قرار می‌گیرد.
- آنتی بیوتیک‌های خوراکی، این آنتی بیوتیک‌ها به صورت کپسول یا قرص خوراکی مصرف می‌گردند و برای درمان عفونت پریودنتال حاد یا موضعی به کار می‌روند.
بررسی پریودنتیت پیشرفته
اگر درمان‌های فوق موثر نباشند ممکن است جراحی لازم باشد که در این قسمت به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
♦ جراحی فلپ: نوعی جراحی لثه است که در آن لثه‌ها از دندان جدا شده و به طور موقت به عقب برگردانده می‌شوند. این کار به دندانپزشک این امکان را می‌دهد که به ریشه دندان و استخوان دسترسی پیدا کنند. پس از انجام جراحی فلپ، لثه‌ها می‌توانند جراحی شوند و کاملا محکم در اطراف دندان قرار بگیرند.
♦ پیوند استخوان و بافت: این روش شامل بازسازی استخوان یا بافتی می‌شود که از بین رفته است و استخوان جدید طبیعی و یا مصنوعی در آن جایگزین می‌گردد.
♦ پیوند بافت نرم: این روش شامل گرفتن بافت از قسمت‌های دیگر دهان یا استفاده از مواد مصنوعی برای پوشش ریشه‌های دندان است.
♦ بازسازی هدایت شده بافت (GTR): این روش جراحی کمترین جراحات را در پی دارد و طی آن تلاش می‌شود ساختارهای از بین رفته دهانی، بازسازی شوند. این هدف به منظور بازسازی بافت‌هایی است که از پریودنتیت ناشی می‌شوند.
به دست آوردن نتایج درست بستگی به این دارد که فرد بیمار به رعایت بهداشت دهان و دندان و عدم کشیدن سیگار بپردازد.
معرفی برخی از درمان‌های خانگی
- دندان‌های خود را با یک مسواک مناسب و خمیر دندان حداقل دو بار در روز بشویید.
- به منظور تمیز کردن بین دندان‌ها از نخ و یا یک برس دندان استفاده نمایید. نخ دندان می‌تواند شکاف‌های کوچک را تمیز کند اما برس دندان برای فضاهای بزرگتر مفید است.
- بعد از مسواک زدن از دهانشویه ضدباکتری استفاده کنید تا از رشد باکتری جلوگیری شده و واکنش التهابی در دهان کاهش یابد.
- هرگز از مسواک دیگران استفاده نکنید و مسواک خود را با فرد دیگری به اشتراک نگذارید.
- هر 3 تا 4 ماه یکبار نسبت به تعویض مسواک خود اقدام نمایید.
علائم و نشانه‌های پریودنتیت
- التهاب لثه
- درد به هنگام لمس
- از بین رفتن لثه‌ها
- ظاهر شدن فضاهای اضافی میان دندان‌ها
- خونریزی به هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان
- ایجاد طعم بد در دهان
- محکم نبودن دندان‌ها
علت‌های ایجاد پریودنتیت
در اغلب موارد پریودنتیت با پلاکی شروع می‌شود که به طور عمده از باکتری تشکیل شده است. زمانی که نشاسته‌ها و قندهای خوراکی موجود در غذا با باکتری‌های دهان در تماس قرار می‌گیرند، پلاک روی دهان شکل می‌گیرد. برای رفع پلاک‌های موجود، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان امری ضروری است اما توجه داشته باشید که پلاک به سرعت شکل می‌گیرد. پلاک می‌تواند تدریجا به دندان و بافت اطراف آن آسیب برساند.
عوامل خطرساز پریودنتیت
میزان بالای باکتری‌های تهاجمی می‌توانند سیستم ایمنی ضعیف بدن و بیماری لثه را در فرد به همراه داشته باشند. عوامل قید شده زیر نیز با پریودنتیت در ارتباط هستند:
- سیگار کشیدن
- تغییرات هورمونی در زنان
- دیابت
- ایدز
- سرطان
- داروهایی نظیر فشار خون، واکسیناسیون، ضدالتهابی
- عوامل ژنتیکی
تشخیص مشکل پریودنتیت
دندانپزشک معمولا می‌تواند با مشاهده علائم و انجام معاینه فیزیکی پریودنتیت را تشخیص دهد. وی احتمالا یک پروب پریودنتال را زیر خط دندان قرار می‌دهد، اگر دندان سالم باشد پروب نباید زیر خط دندان قرار گیرد، اما در موارد پریودنتیت، پروب به طور عمیق‌تر زیر خط دندان قرار خواهد گرفت. اشعه ایکس نیز می‌تواند به بررسی وضعیت استخوان و دندان فک کمک نماید.
منبع: https://mag.asanteb.com/
