آشنایی با سندرم تورت و علائم آن
سندرم یا اختلال تورت یک نوع عارضه عصبی بوده که توسط ترکیبی از حرکات و صداهای ناخواسته که در اصطلاح به آن‌ها تیک می‌گویند، توصیف می‌شود. این حرکات و صداهای ناخواسته ممکن است شامل چشمک زدن، سرفه، صاف کردن گلو، حرکات صورت، حرکات سر یا کمر و صداهای غیرمعمول باشد. تیک‌ها در افراد مبتلا به اختلال وسواسی – اجباری (OCD)، اختلال طیف اوتیسم (ASD) یا اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) رایج هستند. علت ایجاد سندرم تورت عدم توازن در مغز بوده و معمولا در سن 7 سالگی آغاز می‌شود. طبق نظر انجمن تورت آمریکا، از هر 160 کودک در ایالات متحده، 1 نفر ممکن است به سندرم تورت مبتلا باشد. بر طبق شواهد این عارضه مردان را بیشتر زنان تحت تاثیر خود قرار خواهد داد.
اطلاعاتی دقیق در رابطه با سندرم تورت
سندرم تورت یا سندرم توره به علت آسیب یا ناهنجاری‌های ناشی از انقباض مغز رخ داده و دارای علائمی است که با وجود استرس بدتر می‌شود. این سندرم با دارو و درمان رفتاری بهبود یافته و دارای عوارض جدی نیست، اما ممکن است با شرایطی مانند ADHD همراه باشد که در این صورت موجب اختلال در یادگیری خواهد شد. به گزارش مجله پزشکی آسان طب سندرم تورت شامل طیف وسیعی از اختلالات تیک بوده که می‌تواند شامل تیک‌های گذرا یا مزمن باشد. تیک می‌تواند در هر سنی ظاهر شود، اما در اغلب موارد بین سنین 6 تا 18 سالگی رخ خواهد داد. در دوران نوجوانی، تیک‌ها به طور معمول شدت می‌یابند اما در 10 تا 15 درصد موارد به بزرگسالی فرد انتقال می‌یابند. توجه داشته باشید که استرس فیزیکی، عاطفی یا ذهنی می‌تواند موجب شدید شدن تیک‌ها شود. اکثر افراد مبتلا به اختلال تورت دارای هوش عادی می‌باشند.
معرفی علائم مرتبط با اختلال تورت
شاخص‌ترین نشان سندرم تورت، تیک است که نوع آن می‌تواند با توجه به شرایط مختلف، متفاوت باشد. تیک صورت مانند چشمک زدن ممکن است اولین نشانه این اختلال باشد اما در هر شخص متفاوت خواهد بود. تیک‌ها می‌توانند به دو صورت حرکتی و صوتی باشند. تیک حرکتی شامل چشمک زدن و حرکت دادن سر یا قسمت‌های دیگری از بدن بوده و در تیک صوتی فرد ممکن است صداهایی مانند صدای ناله، خرخر کردن، سرفه کردن یا کلمات را بلند گفتن از خود بیرون بدهد. تیک‌ها دارای دو طبقه اصلی می‌باشند که در زیر به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
√ تیک ساده: این نوع از تیک شامل انجام دادن یک حرکت کوچک یا در آوردن یک صدا بوده که در اغلب موارد کوتاه مدت بوده و تکرای هستند.
√ تیک پیچیده: حرکات فیزیکی پیچیده‌تر بوده و تیک‌های صوتی ممکن است شامل عبارات طولانی باشد. تیک‌های پیچیده شامل چندین گروه عضلانی می‌شوند.
در زیر مثال‌هایی از تیک‌های فیزیکی ساده آورده شده است که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
- چشمک زدن
- تکان دادن سر
- فشار دادن دندان‌ها به هم
- چرخش گردن
- تکان دادن بینی
- چرخش چشم‌ها
- چرخش شانه‌ها
- بالا انداختن شانه‌ها
مثال‌هایی از تیک‌های صوتی ساده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لرزش صدا
- دمیدن
- صاف کردن گلو
- سرفه کردن
- خرخر کردن
- سکسکه کردن
- خرناس کردن
- جیغ و فریاد کشیدن
نمونه‌هایی از تیک‌های فیزیکی پیچیده ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- انجام حرکات ناخوشایند
- تقلید حرکات دیگران
- حرکات نامربوط انجام دادن
- لرزاندن سر
- ضربه زدن به اجسام
- پریدن
- لگد زدن به اجسام
- بوییدن اجسام
- لمس کردن خود یا دیگران
نمونه‌هایی از تیک‌های صوتی پیچیده عبارتند از:
- صدای خود را تغییر دادن
- تقلید و تکرار کردن آنچه دیگران می‌گویند
- یک جمله را بارها و بارها تکرار کردن
- تلفظ یا فریاد واژه‌ها و عبارات ناخوشایند
هشدار‌های پیشرفته این اختلال، شامل موارد زیر می‌گردد:
- احساس سوزش در چشم که تنها با چشمک زدن کاهش می‌یابد
- افزایش تنش در عضلات که می‌تواند توسط کشش یا تکان دادن کاهش یابد
- خشکی گلو که توسط خرخر کردن یا صاف کردن گلو کاهش می‌یابد
- خارش در یک اندام یا مفصل که تسکین آن تنها با چرخش به دست می‌آید
وضعیت‌هایی که ممکن است موجب تشدید این بیماری شوند، عبارتند از:
- اضطراب یا استرس
- احساس خستگی
- نوعی بیماری به ویژه عفونت استرپتوکوک
- هیجان
- ضربه به سر
بررسی دلایل ایجاد و عوامل خطرساز
علت دقیق سندرم تورت ناشناخته است اما به نظر می‌رسد از یک مشکل در غده عصبی (قسمتی از مغز که مسئول حرکات غیرمجاز، احساسات و یادگیری است) ناشی می‌شود. کارشناسان معتقدند که اخلال در غده عصبی ممکن است باعث عدم تعادل در سطوح انتقال دهنده‌های مغزی که پیام را از یک سلول به سلول دیگر انتقال می‌دهند، شود. سطوح غیر‌عادی انتقال دهنده عصبی ممکن است عملکرد طبیعی مغز را مختل کرده و موجب بروز عوارض شود. در نظر داشته باشید که بیماری پارکینسون، بیماری هانتینگتون و سایر بیماری‌های عصبی بر روی غدد عصبی تاثیر می‌گذارند. به نظر می‌رسد که سندرم تورت دارای پیوند ژنتیکی و ارثی است. افرادی که دارای سابقه خانوادگی در این زمینه هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال تورت قرار دارند، همچنین به نظر می‌رسد که این وضعیت در نوزادان زودرس بیشتر شایع باشد. وجود یک بیماری در کودکی نیز ممکن است باعث تیک شود، به عنوان مثال عفونت باکتری استرپتوکوک گروه A با علائم این سندرم مرتبط است.
روش‌های مختلف درمان این اختلال
درمان معمولا شامل داروها و روش‌های غیردارویی می‌شود. در موارد نادر نیز ممکن است جراحی مورد نیاز باشد. دارو ممکن است حاوی antihypertensives، آرامبخش عضلانی یا نوروپاتیک باشد. Antihypertensives به طور معمول برای کنترل فشار خون بالا استفاده می‌شود، اما ممکن است به بیماران مبتلا به علائم خفیف تا متوسط سندرم تورت نیز کمک کند. درمان رفتاری معمولا برای کمک به افرادی که دچار اختلال تورت هستند، استفاده می‌شود و می‌تواند به تغییر الگوهای رفتاری بیمار کمک کند. مطالعات نشان داده است که مداخلات رفتاری جامع برای تیک (CBIT) ممکن است به کودکان و بزرگسالان مبتلا به سندرم تورت کمک کند. درمانگر به بیمار کمک می‌کند تا الگو و فرکانس تیک را نظارت کرده و هر گونه احساسی که باعث تیک می‌شود نیز شناسایی کند. به عنوان مثال، اگر یک احساس ناخوشایند در گلو فرد را وادار به خرخر کردن و صاف کردن گلو نماید، نفس کشیدن عمیق جایگزین خوبی برای آن‌ها محسوب خواهد شد. به یاد داشته باشید که استرس یا اضطراب ممکن است تیک را شدیدتر و مکررتر نماید. جراحی معمولا برای بیماران بالغ مبتلا به علائم شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند، در نظر گرفته می‌شود.
منبع: https://mag.asanteb.com
