درمان کهیر و نحوه تشخیص آن چگونه است؟
کهیر یکی از بیماری های پوستی است به به دلایل مختلف مثل بارداری، حساسیت و … به سراغ افراد می آید و علایمی همچون قرمزی و دانه دانه شدن پوست را به همراه دارد. به دلیل شناخته شده بودن بیماری کهیر و وجود داروی ضدکهیر ، درمان کهیر به آسانی صورت خواهد گرفت. و این نویدی است برای برخی افراد که بیشتر از دیگران در معرض بروز کهیر هستند. در این بخش درباره بیماری کهیر اطلاعاتی را تقدیم می کنیم.
تعریفی از بیماری کهیر ( تورم پوست )
به گزارش مجله پزشکی آسان طب بیماری کهیر ثمره فعالیت ماست سل در پوست است که به عبارتی همان سلول های امنیتی پوست هستند و مسئول تکثیر تعدادی مواد شیمیایی به داخل بافت ها است.
هیستامین یکی از مواد شیمیایی است که باعث قرمزی و تورم قسمتی از پوست می شود. در بیشتر موارد به نظر می رسد که کهیر (تورم پوست) به صورت ناگهانی و در مدت زمان کمی ناپدید می شود.
بیماری کهیر چند نوع است؟
کهیرها بر اساس مدت زمانی که مشکل ایجاد می کنند طبقه بندی می شوند.
انواع کهیر : حاد (کوتاه) و مزمن (طولانی) که در ظاهر یکسان اما علل مختلفی دارند .هنگامی که بدن شخصی کهیر می زند، نمیتواند تشخیص دهد که نوع حاد یا مزمن است.
آزمایش های تشخیص کهیر
تشخیص بیماری معمولا با توجه به سابقه پزشکی فرد و یا بر اساس معاینه فیزیکی است. اما برای شناسایی کهیر و بیماری های زمینه ای آزمایش لازم است .
تستهای آزمایشگاهی: افراد مبتلا به کهیر حاد نیازمند آزمایشهای بیشتری هستند، چون علایم سریعا پنهان می شود. برای آلرژی های خاص که علت بروز علایم و حساسیت های مواد غذایی و داروها هستند، آزمایشهای پوستی توصیه می شود .بعضی مواقع بیماران مبتلا به کهیر مزمن برای تعیین نشانه هایی از بیماری های زمینه ای در کبد و تیروئید یا اختلالات سیستم ایمنی بدن، آزمایشهای خونی انجام می گیرد.
بیوپسی پوست
نمونه برداری یا (بیوپسی پوست) برای تشخیص علل غیر معمول در کهیر انجام می شود. مخصوصا برای افرادی که تب مداوم ، کهیر دردناک همراه با کبودی پوست دارند، انجام می شود. به گزارش آسان طب بیوپسی پوست ممکن است برای افرادی که اختلالاتی در آزمایش خون و یا نشانه های دیگر دارند، نیز توصیه شود .
درمان کهیر به چه صورت است، و چه راه هایی پیشنهاد میشود؟
درمان اولیه و اصلی شامل شناسایی عامل محرک ایجاد کهیر و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آن می باشد. در اغلب موارد کهیر بدون درمان بیش از چند روز یا هفته ناپدید می شود .
آنتی هیستامین ها اولین خط درمان کهیر
آنتی هیستامین ها معمولا بعنوان اولین خط درمان، در درمان کهیر توصیه می شوند . این داروها خارش را تسکین داده و اثرات هیستامین بر سلولها را مسدود می کنند. در اغلب موارد کهیر به آنتی هیستامین پاسخ می دهد که البته مستلزم این است که به فرد ترکیبی از آنتی هیستامین ها با دوز بالا داده شود .
2 نوع اصلی آنتی هیستامین ها وجود دارند: H1 و H2 که مسدود کننده گیرنده های خاصی در سطح سلولها هستنند . داروی مناسب، با توجه به عوارض جانبی آنها، قیمت دارو و طول مدت عمل ، در دسترس بودن بدون نیاز به نسخه و یا نیازمند تجویز پزشک، متفاوت هستند.
اولین نسل این داروها شامل : هیدروکسی زین، دیفن هیدرامین ،سیپروهپتادین، کلرفنیرامین و ترپیلن آمین هستند. کلرفنیرامین و ترپیلن آمین برای زنان باردار بی خطر هستند.
بهترین مزایای استفاده از داروهای آنتی هیستامین نوع مسدود کننده های H1 ، اقدام سریع و موثر بودن آنها است .
اشکالات آن عبارتند از : به طور معمول نیاز به دوز مکرر در هر 6 ساعت ، عوارض جانبی آن که ممکن باعث خواب آلودگی ، خشکی دهان ، تاری دید ، اشکال در ادرار و خشکی مهبل باشد . به همین علت مصرف این داروها به افرادی که با ماشین آلات سنگین کار می کنند و خلبانان، رانندگان و شاغلین کارهایی که نیاز به هوشیاری و عکس العمل سریع دارد، توصیه نمی شود.
خواب آلودگی می تواند با مصرف مقدار کمتر و افزایش تعداد روزهای مصرف یا افزایش دارو در زمان قبل از خواب به حداقل رسانده شود. ضمنا عوارض جانبی معمولا با استفاده مداوم کاهش می یابد .
نسل دوم آنتی هیستامین های مسدود کننده های H1 شامل : لوراتادین، قابل تهیه بدون نسخه، و داروی ستیزین، دسلوراتادین و فکسوفنادین است .
نسل دوم مسدود کننده ها ی H1 اثرات جانبی کمتری نسبت به نسل اول H1 دارند .
آنتی هیستامین های نوع مسدود کننده های H2 شامل : رانیتیدین، نیزاتیدین، فاموتیدین، سایمتیدین است .
گاهی اوقات برای درمان اگر مسدود کننده های H1 به تنهایی موثر نباشند، مسدود کننده های H2 به H1 اضافه می شود . مسدود کننده های H2 معمولا عوارض جانبی جدی ندارند، با این حال، داروی سایمتیدین با برخی داروها تداخل دارد .
دکسپین یک داروی ضد افسردگی و مهارکننده هر دو گیرنده H1 و H2 است که در مواردی که بیمار به درمان معمولی کهیر پاسخ نمی دهد تجویز می شود. این دارو باعث خواب آلودگی شدید می شود و معمولا تجویز آن استفاده در شب قبل از خواب است .
کتوتیفن: از انتشار سلول های ترشح کننده مواد شیمیایی که باعث کهیر می شوند، جلوگیری می کند. عوارض جانبی آن عبارتند از : اثر آرام بخشی و افزایش وزن.
استروئید های خوراکی
استروئید های خوراکی مثل پرونیزولون، ضد التهاب هستند، اما از انتشار هیستامین از سلول های ماست سل جلوگیری نمی کنند . استروئیدهای خوراکی ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به حملات شدید و یا کهیر مزمن تجویز شوند. یعنی در بیمارانی که با حداکثر مقدار مجاز مصرف آنتی هیستامین ها بیماری آنها کنترل نشده است. که در این حالت استروئید می تواند به کنترل شیوع بیماری کمک کند با استفاده از مقدار دارو که به طور تدریجی افزایش می یابد،حمله بیماری کنترل شده و سپس در طی چند هفته دارو کاهش یافته و سپس قطع می شود . استروئید ها اگر در زمان طولانی استفاده شود اثرات جانبی جدی خواهد داشت بنابراین باید در کمترین دوز موثر مصرف شوند.
سایر داروها: در برخی موارد برای کنترل علایم کهیر، داروهایی دیگری هم لازم است که آن هم باید با دستور پزشک متخصص باشد.
در صورتی که به جواب جستجوی خود در پیرامون درمان کهیر نرسیده اید به اینجا ( درمان و رفع کهیر به روش سنتی ) مراجعه کنید.
منبع : https://mag.asanteb.com