تمرین سنگین برای سلامت بدن مناسب نیست

تصور می کنیم که شما یک روش زندگی خوب و قابل پاسخگوئی را بنا کرده اید. شما خانه آرامش بخشی را برای خود دست و پا کرد اید که نیازهای اجتماعی و روانی شما را برطرف میکند. فرزندانتان به دانشگاه می روند یا در تهیه و تدارک رفتن به دانشگاه هستند. پس اندازهایتان از میزان بدهکاریهایتان، بیشتر است و بنابر این بخوبی بیمه شده اید و در راس تمام این مسائل، مبلغی پول نیز در بانک ذخیره کرده اید و در سطحی کار می کنید که بتواند این حالت را تثبیت کند. حال اگر شدت این کار را به ۲ برابر افزایش می دادید چقدر ممکن بود که بتواند زندگی بهتری را برای شما تامین کند؟در پاسخ به پرسش فوق باید گفت که دو امکان وجود دارد: زندگی شما از وضع فعلی خویش بهتر نخواهد شد، حتی ممکن است وضع زندگیتان بدتر هم شود. کار اضافی، موجب می شود که شما از اوقات زندگی لذت بخش خویش محروم شوید و این حالت نیز ممکن است موجبات بیماری شما را فراهم آورد. البته در این میان، استثنائاتی نیز وجود دارد که یک دام نهائی بشمار می رود زیرا اشخاصی که می خواهند از تناسب جسمانی برخوردار شوند و به سراغ تمرین سنگین میروند، گول این استثنائات را میخورند. اگر بدست آوردن مبالغ بیشتر پول، موجب افزایش و تحریک نیازهای شما برای بدست آوردن مبالغ بیشتر می شود، مسلماً هرگز خشنود و راضی نخواهید شد. راز شادی، هدفی است که می توانید به ان دست پیدا کنید

دنبال میانبرهای تمرین سنگین نباشید

هنگامی که بانویی تصمیم میگیرد در یکی از موسسات زیبایی که غیر متداول است، شرکت کند و به وضعیت بدنی خویش سر و صورت بدهد. در حقیقت راهی به سوی یأس و نومیدی برای خویش طرح کرده است. راه دستیابی به تناسب جسمانی این است که از هر روشی که بتواند شما را از وضعیت کنونی خارج کرده و به سوی مسیر بهتر هدایت کند، استقبال کنید و از آن خشنود شوید. یک شکم کاملاً صاف و مسطح، خوب بنظر می رسد. شما با کوشش فراوان، شکم خود را مانند صخره ای، سخت می کنید بطوری که مانند شکم ژیمناستها می شود و شیاری در پائین خط مرکزی آن ایجاد می شود. خوب، اگر شما قصد دارید که هر روز همین قدر تمرین سنگین کار کنید تا بهتر به نظر برسید بسیار خوب است. اما هرگز برای دستیابی به سلامت بدنی به وجود یک شکم سفت و سخت نیاز ندارید. شما با اجرای حداقل تمرینات می توانید دارای شکمی شوید که از اندازه مناسب برخوردار است.اگر شما می خواهید آنقدر سالم و تندرست شوید که بتوانید ۱۰۰ بالانس روی دست و کششی به طرف بالا را اجرا کنید، بسیار خوب است. اما این مسئله، تا چه حد می تواند شما را وادار کند که نیازهای حقیقی زندگی خویش را برآورده کنید.در این میان لازم است بگوئیم که ۱۰۰ بالانس روی دست، آنقدر زیاد نیست که بتواند از اضمحلال بدنی جلوگیری کند و آنقدر زیاد نیست که بتواند وضعیت های اضطراری معمولی زندگی شما را برآورده کند.

مضرات قدرت بیش از حد

تصور کنید که شما یک گلف باز هستید. گلف به قدرت بدنی نیاز دارد، قدرت نیز برابر است با صرف نیرو، زمان و سرعت و به قدرت عضلانی نیاز دارد. اگر قدرت شما کم است، توانائی توسعه قدرت شما محدود می شود.اگر برنامه تمرین سنگین با وزنه را بر برنامه های شما بیفزائیم تا قدرت عضلانی شما پیشرفت کند. بطور قطع توان بدنی و نحوهٔ بازی شما توسعه می یابد. اما در این میان یک نکته وجود دارد که اظهار می کند قدرت بیش از حد نیز چیز خوبی نیست. اگر به توسعه قدرت خویش ادامه دهید دیگر نمی توانید آن را در مسیری قرار دهید که از مزایای آن بهره مند شوید و در حقیقت زمان و انرژی خویش را اتلاف می کنید و اگر وقت و انرژی خود را به مقدار بیش از حد لازم، صرف اجرای بازی نمائید دیگر با هیچ سودی مواجه نخواهید شد.اگر بخواهیم بخوبی زندگی کنیم و فعالیت های روزانه خویش را به نحو موثری انجام دهیم که دچار خستگی نشویم به مقدار معینی قدرت عضلانی، استقامت و پایداری مربوط به دستگاه تنفسی و گردش خون نیازمندیم. اما اگر در سطوح بالا به تمرین و پرورش بدن بپردازیم فقط می توانیم به کمی دیگر از مقدار معین سلامت که از طریق اجرای برنامه های ۳۰ دقیقه در هفته برنامه های تمرینی سرعت ضربان نبض بدست می آید، نائل شویم. در طی این ۳۰ دقیقه، تمام عضلات بدن را به تمرین نیازمند هستند پرورش می دهید تا در نقطه صحیح خویش قرار گیرند.

فعالیت انفرادی نمی تواند کاری از پیش برد

به گزارش مجله پزشکی آسان طب اکثر مردمی که برنامه های تناسبب جسمانی را آغاز می کنند در جستجوی تمرین سنگین هستند که بتواند همه کار را برای آنها انجام دهد. وزنه برداران احساس می کنند که می توانند به تمام آنچه از وزنه برداری نیاز دارند دست پیدا کنند. بازیکنان تنیس تصور میکنند که تنیس، یک رشته ورزشی کامل است، دوندگان تصور می کنند که می توانند همراه با دویدن به همه چیز دست یابند. نتایج یا قضایای ثابت شده ای نظیر آنچه در بالا گفته شد، حاکی از شکست در برنامه های تناسبب جسمانی است. بعنوان مثال دوندگان هر روز می توانند مسافت ۱ میل را در مدت ۸ دقیقه بدوند و به مدت ۱ سال به این عمل ادامه دهند. این دوندگان در پایان سال در می یابند که در مقایسه با انتهای راه دوم در وضع جسمانی بدتری قرار دارند. دویدن در طی ۲ ماه اولیه به پیشرفت وضعیت بدنی دوندگان کمک میکند. اما اگر به همان طریق به دویدن ادامه دهند با آن وضعیت خو میگیرند و بنابر این واکنش ها و پاسخ های آنها کاهش مییابد و بنابر این از وضعیت مطلوب خویش خارج خواهند شد.هر یک از انواع مختلف بارهای فیزیکی، تأثیر تنظیم کنندگی خاص خود را دربر دارند دو سرعت نمی تواند استقامت و پایداری را برای دو مسافت به ارمغان آورد. شنا نمی تواند قدرت عضلانی را توسعه دهد. وزنه برداری موجب توسعه حالت مربوط به دستگاههای وابسته به قلب و رگهای خونی نمی شود. اگر چه اجرای تمرینات به هر شکلی، موثر و سودمند واقع می شود اما هیچ نوع تمرین سنگین نمی تواند موجب توسعه سلامت و تناسبب جسمانی عمومی بدن شود. انواع متعدد تمرینات برای پیشرفت عمومی و سراسری بدن ضروری است.

منبع:https://mag.asanteb.com