اطلاعات دارویی از داروهای ضد انعقاد خون

داروهای ضد انعقاد خون به دسته های مختلفی تقسیم می شوند. به عنوان مثال داروهای ضد انعقاد خون از گروه کورماتین و اینداندیون با کاهش غلظت پروترومبین در خون موجب طولانی شدن زمان پروترومبین می گردند. در این قسمت درباره برخی از داروهای ضد انعقاد خون اطلاعاتی را در اختیارتان می گذاریم. این داروها میتواند با انعقاد خون مبارزه کند .

داروهای ضد انعقاد خون

سه دسته داروهای ضد انعقاد خون عبارتند از :

1- گروه کورماتین
2- مشتقات اینداندیون
3- هپارین

.

داروهای ضد انعقادی از گروه کومارین و اینداندیون 

 داروهای ضد انعقاد خون از گروه کورماتین و اینداندیون  در سنتز پروترومبین و فاکتورهای انعقادی وابسته توسط کبد ایجاد اختلال می کنند . شروع عمل آنها آهسته (12-72 ساعت) و از راه خوراکی قابل مصرف می باشند .

داروهای ضد انعقاد خون از گروه کورماتین و اینداندیون با کاهش غلظت پروترومبین در خون موجب طولانی شدن زمان پروترومبین می گردند . اثرات درمانی آنها 24 تا 96 ساعت پس از قطع دارو نیز ادامه دارد .

شروع اثر مشتقات اینداندیون سریعتر و طول اثر آنها کوتاهتر از ترکیبات کومارینی است و زمان پروترومبین در مدت 24 تا 48 ساعت به میزان طبیعی بازگشت می کند .

هدف استفاده از داروهای ضد انعقاد خون از گروه کورماتین و اینداندیون نگهداری زمان پروترومبین در حد 10 تا 30 درصد میزان طبیعی است و به این منظور زمان پروترومبین را قبل از شروع و در حین درمان با داروها مرتبا اندازه گیری می نمایند.

موارد مصرف داروهای ضد انعقاد خون کورماتین و اینداندیون

از این داروها به منظور پیشگیری و درمان لخته شدن خون در داخل رگ ، ترومبوفلبیت پس از عمل ، آمبولی ریوی ، انسداد حاد شریانهای محیطی در اثر آمبولی و ترومبوز ، ترومبوز حاد عروق کرونر و ترومبوفلبیت ایدیوپاتیک راجعه استفاده می گردد . اغلب اوقات در شروع درمان و به طور همزمان با این گروه از داروها از هپارین نیز استفاده می شود .

مواردی که نباید دارو مصرف گردد :

مصرف این داروها در دیسکرازیهای خونی ، ضایعات اولسراتیو دستگاه گوارش ، دیورتیکولیت ، کولیت ، آندو کاردیت باکتریال ، تهدید به سقط ، عمل جراحی اخیر بر روی چشم و مغز ونخاع ، بی حسی موضعی ، کمبود ویتامین K وجود زمینه خونریزی در بیمار ، لوسمی ، پورپورای ترومبوسیتوپنیک ، زخم های باز و له شدگی نسج ، نفریت حاد ، اختلال عمل کلیه و کبد و فشار خون های بالا ممنوع است . به گزارش آسان طب در زنان در دوران قاعدگی ، زنان باردار (بدلیل امکان پیدایش هیپوپروترومبینمی در نوزاد) و مادران شیرده ، در دوران پس از زایمان وبه دنبال حوادث عروقی مغز تجویز دارو باید با احتیاط کامل صورت گیرد .

توجه : چنانچه بیمار تحت درمان با دارو ، حامله گردد با توجه به خطرات شدید جهت جنین و نوزاد باید در مورد امکان خاتمه دادن به بارداری بحث و تصمیم گیری شود .

مصرف همزمان داروهای ضد انعقادی با استرپتو کیناز و اورو کیناز توصیه نمی شود و ممکن است خطرناک باشد .

عوارض داروهای ضد انعقاد خون کورماتین و اینداندیون

خطرناک ترین عارضه این داروها بروز خونریزی می باشد . لذا باید زمان پروترومبین در درمان های طولانی مدت به طور مرتب اندازه گیری شود تا میزان دارو در سطح مطمئن نگهداری گردد.

پیدایش خون در ادرار ممکن است اولین نشانه آگاه کننده شروع خونریزی باشد .

Antidotes: مصرف ویتامین 50k تا 100 میلی گرم Phytonadione از راه تزریق وریدی و یا 100 تا 200 میلی گرم از راه خوراکی اثر ترکیبات کومارین را خنثی می کند .

در موارد اورژانس ممکن است تزریق خون کامل یا پلاسمای تازه ضرورت یابد .

عوارض جانبی دیگر غیر معمول و به صورت آلوپسی ، کهیر ، درماتیت ، تب ، تهوع ، اسهال ، درد شکمی ، سندرم purple toes راکسیونهای حساسیتی ونسکروز هموراژیک ونکروز پوست گزارش شده است . مواردی از priapism (نعوظ پایدار) به دنبال مصرف داروهای ضد انعقادی مشاهده شده است اما رابطه سببی مشخص نمی باشد .

شکل داروئی و مقدار مصرف گروه کورماتین و اینداندیون

وارفارین سدیم وپتاسیم با نام تجاری کومادین به صورت قرص 5 و 10 میلی گرمی و آمپول (برای تزریق عضلانی یا وریدی ) وجود دارد .

دوز آغازی در بزرگسالان بدون توجه به ملح و یا راه تجویز در ابتدا 40 تا 60 میلی گرم روزانه بوده و سپس با مقدار 2 تا 10 میلی گرم (بر اساس زمان پروترومبین) روزانه ادامه داده می شود .

چنانچه دوز آغازی به کار نرود می توان از ابتدا 10 تا 15 میلی گرم روزانه تجویز و پس از رسیدن زمان پروترومبین به حد دلخواه ، مقدار آن را به حد نگهدارنده تقلیل داد .

توجه : در افراد مسن و مبتلایان به بیماری های علیل کننده دوز آغازی 20 تا 40 میلی گرم روزانه می باشد .

 Phenindione: با نام تجاری Danilone به بازار عرضه و به صورت قرص های 50 میلی گرمی می باشد . مقدار مصرف در روز اول درمان 200 میلی گرم ، در روز دوم یک صد میلی گرم و دوز نگهدارنده بین 50 تا 100 میلی گرم است .

Diphenadione : با نام تجاری Dipaxin و به صورت قرص های 5 و 10 میلی گرمی وجود دارد . مقدار مصرف 20 تا 30 میلی گرم در روز اول درمان و 10-15 میلی گرم در روز دوم می باشد . دوز نگهدارنده روزانه دو و نیم تا پنج میلی گرم است .

.

هپارین داروهای ضد انعقاد خون

 هپارین یک فرآورده طبیعی ضد انعقادی است که از مخاط روده خوک یا نسج ریه گاو تهیه می شود . عمده ترین مزیت آن سرعت اثر ضدانعقادی آن می باشد و عیب آن این است که باید از طریق تزریقی تجویز گردد . حداکثر اثر آن در ظرف چند دقیقه حاصل و زمان انعقاد خون در مدت 2 تا 6 ساعت به میزان طبیعی رجعت می کند .  هپارین از داروهای ضد انعقاد خون است .

هنوز مکانیسم عمل داروهای ضد انعقاد خون از گروه هپارین دقیقا روشن نیست اگر چه می دانیم که در بسیاری از مراحل انعقادی دخالت می نماید. هپارین با بهبود زخم تعارضی ندارد و دارای اثر ضد التهابی و خاصیت دیورتیک نیز می باشد . دیورز دارو معمولا 36 تا 48 ساعت پس از تجویز اولین دوز آغاز و مدت 36 ساعت پس از قطع دارو نیز ادامه می یابد .

موارد مصرف داروهای ضد انعقاد خون از گروه هپارین

داروهای ضد انعقاد خون از گروه هپارین به عنوان یک ماده ضد انعقادی ( آنتی کواگولان) هپارین برای جلوگیری از گسترش لخته و تشکیل ترومبوز و آمبولی بکار می رود . همچنین در بیماری های ترومبوآمبولیک به منظور پیشگیری و در اعمال جراحی قلب و عروق برای کاهش و جلوگیری از عوارض مصرف می شود . از هپارین برای درمان افزایش چربی خون و در دیالیز کلیوی برای جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می گردد .

مواردی که نباید مصرف گردد : دیسکرازیهای خونی (یا سایر اختلالاتی که با تمایل به خونریزی همراه است نظیر هموفیلی) پورپورا ، ترومبوسیتوپنی ، بیماری کبدی همراه با کاهش پروترومبین ، موارد مشکوک به خونریزی داخل جمجمه ای ، ترومبوفلبیت چرکی ، ضایعات اولسراتیو غیر قابل دسترس (به خصوص در جهاز هاضمه) ، زخم های باز ، افزایش نفوذپذیری عروق موئینه (نظیر کمبود اسید اسکوربیک) ، خونریزی فعال . این دارو در زمانی جراحی چشم ، مغز یا نخاع شوکی و یا در زمانی که ترشحات معده و روده کوچک به طور مداوم از طریق لوله در ناژ می شود، نبایستی بکار رود .به گزارش آسان طب همچنین مصرف هپارین در آندو کاردیت باکتریال ، شوک ، بیماری های پیشرفته کلیوی تهدید به سقط ، هیپرتانسیون شدید یا حساسیت به دارو ممنوع است .

در دوران قاعدگی ، حاملگی و پس از زایمان همچنین در بیمارانی که تاریخچه ای از آسم ، آلرژی یا بیماری های خفیف کبد و کلیه و الکلیسم دارند بایستی دارو با احتیاط مصرف گردد .

عوارض جانبی داروهای ضد انعقاد خون از گروه هپارین

خونریزی که از اکیموز موضعی تا خونریزی شدید متفاوت است . چنین حالاتی اغلب به دنبال می افتد . آلوپسی گذرا (ریزش مو در یک منطقه) راکسیونهای آلرژیک نادر به صورت لرز ، تب ، خارش ، کهیر ، سوزش پاها ، آبریزش و گرفتگی بینی ، ورم ملتحمه ، اشک ریزش ، درد مفاصل، حملات اسم مانند وراکسیونهای آنافیلا کتوئید گزارش شده است . لذا بهتر است که در بیمارانی که تاریخچه ای از اسم وبیماری های آلرژیک دارند یک دوز هزار واحدی تست گردد .

درمان طولانی با هپارین ممکن است منجر به استئوپروز و یا شکستگی خود به خود و هیپوآلدوسترنیسم شود .

در برخی از بیماران مسن مقاومت به هپارین مشاهده شده است و در این موارد نیاز به دوز های بالای دارو می باشد . تزریقات داخل عضلانی و یا زیر جلدی هپارین ممکن است موجب تحریک موضعی ، هماتوم و Sloughing نسج گردد .

در مواردی که هپارین بیش از میزان لازم بکار رفته است قطع دارو کافی است و در برخی موارد ترانسفوزیون خون و یا تجویز آنتاگونیست هپارین ممکن است ضرورت پیدا کند . د

گروه کورماتین ،  مشتقات اینداندیون و  هپارین ها جزو داروهای ضد انعقاد خون هستند که با انعقاد خون در بدن مقابله میکنند . هپارین یکی از این داروهاست که از مخاط روده خوک یا نسج ریه گاو درست خواهد شد.

هدف استفاده از داروهای ضد انعقادخون ، پیشگیری و درمان لخته شدن خون در داخل رگ ، ترومبوفلبیت پس از عمل ، آمبولی ریوی ، انسداد حاد شریانهای محیطی در اثر آمبولی و ترومبوز ، ترومبوز حاد عروق کرونر و …. می باشد.

امیدواریم از این مقاله درباره داروهای ضد انعقاد خون استفاده کافی را برده باشید .

بروز شد :

ریواروکسابان از داروهای ضد انعقاد خون

ریواروکسابان (Rivaroxaban) با نام تجاری زارلتو (Xarelto) یکی از داروهای ضد انعقاد خون  (رقیق کننده خون) میباشد. این داروی ضد انعقاد خون مانع از تشکیل لخته خون  خواهد شد .

به گزارش اسان طب ریواروکسابان از یک نوع لخته خون، به نام ترومبوز ورید عمقی (DVT)، که می تواند سبب لخته شدن خون در ریه ها (آمبولی ریوی) شود جلوگیری کرده یا ان را درمان می کند.

DVT می تواند پس از انواع خاصی از عمل جراحی رخ دهد.

ریواروکسابان نیز در افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (یک نوع اختلال ریتم قلب) مصرف میگردد و در کاهش خطر سکته مغزی ناشی از لخته خون تاثیر گذار است.

امیدواریم از این بخش از اسان طب بهره کافی را برده باشید.

منبع :

asanteb.com