بیماری زردزخم و علایم بالینی زرد زخم

بیماری زردزخم یا Impetigo Contagiosa بیان کننده حالتی است که ظاهرا اولیه می باشد. این عفونت در زرد زخم ابتدا به صورت وزیکولی زود گذر و در مراحل بعدی به شکل ضایعات پوشیده از کبره ای است که جوشگاهی بر جای نمی گذارند. سوشهای استرپتوککی گروه A مولد عفونت جلدی اکثرا از سروتیپ های بالاتر یعنی T و M و از سوشهای ایجاد کننده فارنژیت استرپتوککی متمایز هستند. باید توجه داشت که ممکن است سوش های فوق در حلق عده زیادی از افراد بخصوص در فصل تابستان وجود داشته باشند. در این بخش درباره بیماری زردزخم اطلاعاتی را تقدیم می کنیم.

اپیدمیلوژی بیماری زردزخم

به گزارش مجله پزشکی آسان طب بیماری زردزخم استرپتوککی و نوع بولوز استافیلوککی دارای نقاط مشترک اپیدمیولوژیک هستند . جنس و نژاد به نظر نمی رسد که تاثیری بر فراوانی این بیماری ها داشته باشد و شیوع بیشتر عفونت های جلدی استرپتوککی در سیاه پوستان ، ناشی از اثر دیگر عوامل  زردزخم  نظیر شرایط محیطی ، سطح پایین بهداشت و تراکم جمعیت است .

زرد زخم استرپتوککی در کودکان در سنین قبل از دبستان شایع تر بوده و در بالغین و اطفال بزرگتر بیماری را در بینی و نازوفارنگس خود داشته و حاملین اهمیت خاصی در انتقال عفونت دارا می باشند .

اهمیت ضربه و صدمه قبلی در اپیدمیولوژی پیودرمی های استرپتوککی واضح است . عفونت در فصل تابستان یعنی موقعی که حشرات فراوان و صدمه قسمت های باز پوست در کودکان زیاد می باشند شایعتر است . این مساله به ویژه در اجتماعات فقیر که دارای بهداشت بد و ازدحام زیاد هستند صادق بوده و نشان دهنده بهترین شرایط برای تهاجم سوشهای بیماریزای استرپتوکک به پوست است .

عفونت در افراد جدید اغلب در دنبال تماس نزدیک با یک فرد آلوده می باشد . علاوه بر ضربه های کوچک وارده به پوست ، خراشیدگی ، سوختگی ، گال ، آلودگی به شپش و اگزما نیز از عوامل زمینه ساز در هر دو شکل آندمیک و اپیدمیک زرد زخم استرپتوککی هستند . رابطه مشخصی بین شیوع گزش حشرات در فصول گرم و مرطوب و افزایش میزان موارد زخم وجود دارد . هر چند که انتقال استرپتوکک زنده بوسیله حشرات به وضوح نشان داده نشده است ولی در یک نوع پشه hippelates قدرت انتقال مکانیکی استرپتوکک اثبات گردیده است .

در زمان شیوع بیماری زردزخم ، سوراخ کردن نرمه ی گوش دختران جوان اغلب به طور ثانوی باعث عفونت می گردد.

موارد نادری از بیماری زردزخم ثانوی به فارنژیت استرپتوککی گزارش شده است . در چنین مواردی ضایعات جلدی معمولا نزدیک به سوراخ بینی یا دهان می باشد . این شکل از زرد زخم از نظر اپیدمیولوژیک از ضایعات اولیه پوستی کاملا متفاوت است .

علایم بالینی زرد زخم

ضایعات جلدی استرپتوککی زردزخم اغلب در سطوح باز بدن و اندام ها ظاهر می شوند . به غیر از سابقه ای از گزش حشره یا ضربه های خفیف در تعدادی از موارد ، علامت یا نشانه مقدماتی وجود ندارد . به گزارش آسان طب عفونت ممکن است به دنبال تماس نزدیک با یک بیمار مبتلا به زردزخم در دو یا سه روز قبل حاصل شده باشد و موارد متعدد بیماری اغلب در بین افراد حساس یک خانواده به سرعت ظاهر می گردد.

ضایعه اولیه بیماری زردزخم ، پاپولی است که به سرعت تبدیل به وزیکول می شود و در اطراف آن هاله کوچکی از اریتم وجود دارد . زودگذری و تبدیل سریع وزیکولها به پوستولها با کبره های تیره رنگ و ضخیم چسبیده به پوست سبب می شود که وزیکولها اغلب از نظر بالینی نادیده بمانند . به جز خارش و گاهی سوزش ، ضایعات دردناک نیستند مگر اینکه عمقی واقع شده باشند .

غدد لنفاوی محلی معمولا مبتلا هستند ولی سلولیت موضعی گسترده وجود ندارد . این زخم ها به آهستگی بهبود یافته و نواحی بدون پیگمان بجا می گذارند .

باکتریمی که در فاژنژیت های استرپتوککی نادر است در عفونت های استرپتوککی جلدی شایع تر و گاهی نیز مخملک اتفاق می افتد . عفونت های عمقی تر استرپتوککی جلد اغلب سیری مزمن برای هفته ها یا ماهها دارند و اکثرا نمی توان شروع آنها را مشخص کرد . به فرم عمقی و زخمی این ضایعات اکتیما ecthyma گفته می شود .

علایم بیماری زردزخم و توصیف این بیماری موضوع این بخش از اسان طب بود. امیدواریم از مطالعه ان بهره مند شده باشید. زردزخم یکی از انواع بیماری های پوستی است که باید سریعا درمان شود و علل مختلفی هم دارد.

پس هر وقت که به علایم مشکوکی بر روی پوستتان پی بردید حتما به پزشک مراجعه کرده تا این بیماری را شناسایی کند و راه درمانی برای ان بیندیشد.

منبع : https://mag.asanteb.com