تشخیص هموفیلوس آنفولانزا
هموفیلوس آنفولانزا عامل برخی از عفونت های حاد و کشنده نظیر مننژیت و اپی گلوتیت بخصوص در کودکان می باشد که از نظر پزشکی از اهمیت بسیار برخوردار هستند . پنتومونی ، آمپیم ، آرتریت عفونی ، استئومیلیت ، سلولیت وکاردیت نیز دیگر تظاهرات عفونتت هموفیلوسی را تشکیل می دهند که اغلب به دنبال سپتی سمی و در سنین 6 ماهگی تا چهار سالگی بروز می کنند . هموفیلوس آنفولانزا تیپ b شایع ترین علت مننژیت در کودکان در سنین کمتر از سه سال را تشکیل می دهد . در این بخش در این باره اطلاعاتی را تقدیم می کنیم.
تاریخچه هموفیلوس آنفولانزا
هموفیلوس آنفولانزا در سال 1892 میلادی توسط Pfeiffer از خلط بیمارانی که در طی یک پاندمی انفولانزا به بیماری تنفسی دچار شده و به نظر او این میکروب مسئول ایجاد بیماری بود . وجه تسمیه هموفیلوس انفولانزا نیازی بود که میکروب به خون کامل دارد .
Kristensen در سال 1922 خاطرنشان کرد که هموفیلوس آنفولانزا تنها یک مهاجم ثانوی در انفولانزا است و بالاخره Smith و همکاران در سال 1933 اتیولوزی ویروسی بیماری را ثابت کردند . مطالعات Pittman نقش هموفیلوس آنفولانزا را در بیماری های انسان روشن کرد و نشان داد انواعی که موجب مننزیت یا عفونت های چرکی دیگر می شوند دارای کپسول هستند ومی توان آنها را به شش تیپ سرولوزیک تقسیم کرد .
تشخیص هموفیلوس آنفولانزا
اگر چه بررسی سابقه ، نشانه های بالینی و توجه به سن بیمار در برخی از عفونت های هموفیلوسی به شناخت عامل اتیولوزیک کمک می کنند ، اما تشخیص هموفیلوس آنفولانزا با یافتن ارگانیسم بیماریزا در خون ، مایع نخاع یا نمونه های تهیه شده دیگر قطعی می گردد . محیطی که برای کشت ارگانیسم به کار می رود باید تازه باشد تا بتواند رشد هموفیلوس را تضمین کند . استفاده از گازکربنیک و محیط با رطوبت زیاد به کشت سریعتر میکروب به خصوص در مواقعی که بیمار آنتی بیوتیک دریافت کرده باشد کمک می کنند .
کشت خون در 80 درصد مبتلایان به آرتریت چرکی ، سلولیت صورت ، اپی گلوتیت و مننژیت قبل از شروع درمان آنتی بیوتیک مثبت می گردد . آسپیراسیون به کمک سوزن از کناره ضایعه سلولیت یا ریه بیماران ، میزان جدا کردن باکتری را فوق العاده افزایش می دهد . به گزارش آسان طب کشت از مایع آمپیم ، پریکارد ، مفصل و اپی گلوت ملتهب معمولا ارزش تشخیصی دارد . کشت مثبت نازوفارنگس بدلیل انکه درصد بالایی از افراد سالم میکروب را در حلق دارند فاقد ارزش است .
با استفاده از آزمایشات Colorimetric می توان تولید بتالاکتاماز (نشانه مقاومت میکروب به آمپی سیلین ) را در مدت 15 دقیقه تشخیص داد .
تهیه اسیمر از نمونه های تهیه شده و رنگ آمیزی بروش گرم در 70 درصد موارد با نتیجه کشت هماهنگی دارد . رنگ آمیزی با آبی متیلن معمولا با نتایج بهتری از نظر تشخیص همراه نیست .
برای شناسایی سوشهایی که بتازگی جدا شده اند اثبات وجود ماده کپسول در مایعات بدن می توان از واکنش تورم کپسولی quelling استفاده کرد .
پلی ریبوزفسفات PRP را می توان در ادرار تغلیظ شده بیمارانی که عفونت سیستمیک ناشی از هموفیلوس آنفولانزا ی تیپ b دارند یافت و یا ان را در مایع پریکارد یا مایع مفصلی نشان داد . PRP به ندرت در سرم کودکان مبتلا به اپی گلوتیت یافت می شود . زیرا زمان کافی برای آزاد شدن آنتی ژن از باکتری های مهاجم وجود نداشته است .
به دنبال درمان با آنتی بیوتیک ها آنتی ژن وباکتری های کشته شده در سرم و سایر مایعات بدن نظیر مایع نخاع باقی می مانند و این امر به تشخیص مننژیت هموفیلوسی در بیمارانی که قبلا با آنتی بیوتیک درمان شده اند کمک می کند . آنتی ژنهای باکتریال بسیاری می توانند با پلی ساکارید کپسول تیپ b واکنش متقاطع نشان دهند .
به علاوه باکتری های گرم مثبتی که دارای فسفات ریبیتول به عنوان جزئی از اسید Teichoic دیواره سلولی خود هستند (برخی پنوموکک ها ، استافیلوکک طلائی) می توانند موجب واکنش های مثبت کاذب شوند . به علاوه آنتی ژن تیپ b موجود در خون ممکن است با آنتی کور تولید شده دربدن پوشیده شود که در چنین مواردی برای سنجس آنتی ژن تیپ b از تکنیک های تفکیکی نظیر الکتروفورز خلاف جهتی استفاده می گردد.
منبع:
asanteb.com
