گیاه لیندا ، گیاه مقاوم آپارتمانی است

گیاه لیندا که به خاطر انتهای قطورش در انگلستان به پافیلی مشهور و در ایالات‌‌ متحده نخل دم اسبی نام دارد. خاصیت گیاه لیندا مدل ورم کردگی این است، که رطوبت را در بیابان‌هایی که شاید چند ماه پشت‌سر هم از بارندگی خبری نباشد، حفظ کند و برگ‌های کشیده‌ گیاه لیندا دقیقا به منظور حفظ و نگهداری آب، به این شکل است. اگر در خانه گیاه لیندا دارید، منتظر آن باشید که ارتفاعش به دو متر برسد و اگر می‌خواهید قیافه‌اش تا چند سال زیبا باشد و زیاد تغییر نکند، جوانه‌هایی را که به مرور از انتهای ساقه آن رشد می‌کنند، حذف کنید. ما در این مطلب اطلاعات مفیدی از چگونگی کاشت و نگهداری گیاه لیندا در اختیار شما عزیزان قرار می دهیم.

گیاه لیندا

حالت زیبای گیاه لیندا ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ی گیاه لیندا ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد. گیاه لیندا دارای 24 گونه از درختچه ها و درختهای همیشه سبز میباشد. برگهای لیندای مجنون آویزان، باریک، کشیده ، ضخیم و مقاوم که طولشان تا 1.8 متررسیده و عرضشان کمتر از 2.5 سانتیمتر می باشد. رنگ برگها سبز تا سبز مایل به تیره و حالت زیبای گیاه لیندا ناشی از خمش برگها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست و رنگ گلهای گیاه لیندا سفید مایل به کرم است و به ندرت و فقط بر روی گیاهان مسن بخصوص در تابستان ظاهر می شود. اگر گیاه لیندا در خانه دارید با خیال راحت مسافرت بروید، اگر اهل مسافرت‌های طولانی هستید، اصلا لازم نیست نگران خشک شدن گیاه لیندا باشید.

شرایط نگهداری گیاه لیندا

آبیاری: اصولا گیاه لیندا به خشکی مقاوم است اما برای رشد بهتر آن، در تابستان که هوا بسیار گرم است آبیاری را 3-2 مرتبه در هفته انجام دهید و در فصول سردتر همانند پاییز و بهار نیز هفته ای یکبار این گیاه را آب دهید. همیشه مراقب باشید تا خاک گلدان غرقابی و خیس نماند. اگر گیاه لیندا مدت زمانی طولانی را در هوای گرم تشنه بماند، ساقه گیاه لیندا منقبض و چروکیده می‌شود که در این حالت بهتر است گیاه به مدت 15 دقیقه در تشت پر از آب قرار گیرد. همچنین گاهی برگها زرد می‌شوند و می‌افتند که این نیز نشانه آبیاری بیش از اندازه است. برای جلوگیری از این مسئله اجازه دهید در فواصل آبدهی گیاه، سطح خاک گلدان تا حدودی خشک شود سپس گیاه را آب دهید. توجه داشته باشید که این گیاه در انتهای ساقه خود (قسمت متورم) اب ذخیره می‌کند. بنابراین باید مراقب بود تا خاک گلدان هرگز حالت غرقاب پیدا نکند.

به این گیاه در فصل زمستان باید تا حدودی استراحت داد به همین دلیل در این فصل هر 3-2 هفته یکبار آبیاری کافی است. همچنین در فصل گرم سال غبارپاشی را هفته‌ای یکبار باید انجام داد . البته اگر زمانی که نور آفتاب به شکل مستقیم به برگها می‌تابد عمل غبارپاشی را انجام دهید ممکن است نقاط و لکه‌های سوخته و قهوه‌ای رنگی روی برگها ایجاد شود.

دما: برای گیاه لیندا بهترین دما در تابستان حدود 20 درجه سانتیگراد است و در زمستان نیز تا 10 درجه سانتیگراد را تحمل می‌کند. افتادن برگهای سبز رنگ گیاه لیندا نشانه سرد بودن بیش از اندازه محیط است و همچنین اگر برگها خشک شوند و بریزند نیز نشانه گرم بودن بیش از اندازه محیط است.

نور: گیاه لیندا برای رشد خوب به نور کامل نیاز دارد اما در محیط نیمه سایه نیز به زندگی خود ادامه می دهد. نور ناکافی موجب عدم ایجاد و رشد برگهای جدید می‌شود.

خاک: خاک گلدان باید زهکش خوبی داشته باشد تا آب را در خود نگه ندارد. تعویض گلدان گیاه هر دو سال یکبار لازم است و این عمل بهتر است که در بهار انجام پذیرد. عدم رشد برگهای جدید یا کوچک ماندن آنان شاید به دلیل عدم وجود مواد غذیی کافی باشد که در این صورت می‌توان از کودهای مخصوص گیاهان زینتی هفته‌ای یک مرتبه استفاده نمود.

تکثیر گیاه لیندا 

همراهان عزیز آسان طب: جدا کردن پاجوشهایی که از کنار گیاه مادری بیرون آمده اند یکی از راه های تکثیرگیاه لیندا است. در واقع گاهی در یک گلدان دو یا چند گیاه به شکل متراکم در حال رشد هستند که می توان در زمان تعویض گلدان گیاه لیندا در فصل بهار می توان نسبت به جدا سازی آنان اقدام کرد. اما توصیه می شود که قبلا از اقدام به این عمل تمامی وسایل و مواد لازم از جمله گلدانها و مخلوط خاکی مورد نیاز را تهیه کنید و گلدانهای جدید را بعد از قرار دادن چند تکه سفال و یا سنگریزه 3-2 سانتیمتر در کف آن به منظور کمک به خروج آب اضافه ، تا حدود 30٪ فضای داخلی از مخلوط کاشت پر کرد. سپس زمان بیرون آوردن گیاه مادری از گلدان آن است و بعد از آن تا جایی که امکان دارد خاک اطراف ریشه های گیاه لیندا را تمیز کنید. برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ریشه های گیاه لیندا می توانید برای تمیز کردن خاک اطراف گیاهان از جریان ملایم آب نیز استفاده کنید.

گیاه را بررسی کنید تا دریابید که گیاهان از کدامین قسمت در هم فرو رفته اند و به هم متصل هستند و برای جدا کردن آنان از یکدیگر می توان از وسایلی همانند چاقو یا قیچی باغبانی نیز می توان کمک گرفت تا آسیب وارده به گیاهان به حداقل ممکن برسد. سپس گیاهان را به شکل مستقل در گلدانهای جدا گانه بکارید و گلدان را از مخلوط خاکی پر کرده و سپس گیاه لیندا را آب دهید و در صورت نشست کردن بستر کاشت مجددا مقداری مخلوط خاکی اضافه کنید و با دست و البته به آرامی بستر کاشت را کمی فشار دهید تا گیاه به خوبی در مکان خود مستقر شود.

گاهی بر روی ساقه گیاه بخصوص در قسمت پایین آن (ناحیه متورم و ضخیم ساقه)، گیاهچه های کوچکی شکل می گیرد که با نام “تنه جوش” نیز می توان آنان را خواند که بعد از مدتی که از رشد آنان گذشت و قسمت اتصال آنان به ساقه گیاه مادری کمی متورم شد می توان با کمک وسیله ای تیز می توان آنان را از گیاه مادری جدا کرد و در بستر کاشت قرار داد به نحوی که حدود 30٪ ارتفاع گیاهچه در درون بستر کاشت قرار گیرد. البته ریشه زایی تنه جوشهای گیاه لیندا کمی سخت انجام می گیرد و به همین دلیل استفاه از موادی که با نام هورمونهای ریشه زایی برای سهولت ریشه زایی این گیاهچه ها توصیه می شود. بعد از جدا کردن گیاهچه ها و قبل از قرار دادن آنان در بستر کاشت، باید انتهای گیاهچه را (یعنی قسمتی که به گیاه مادری متصل بوده است) آغشته به هورمون کرد و سپس گیاه را کاشت.

هر آنچه از گیاه آدنیوم می خواهید بدانید را اینجا بخوانید.

منبع: https://mag.asanteb.com