آشنایی با کارما به زبان ساده

کارما را می توان به عنوان چرخ ها یا چرخ دنده های زمان و همزمانی دانست که همه چیز را وارد تعادل می کند و توضیح آن اینگونه است، “چیزی که فرستاده شود، باز می­گردد.” کارما یک واژه سانسکریت به معنی “عمل” یا “کردار” است، که بیانگر سیکل کامل علت و معلول است. قانون کارما معادل قانون نیوتن است که می گوید هر عملی باید یک عکس العمل داشته باشد. وقتی ما فکر می کنیم، حرف می زنیم یا عملی انجام می دهیم، نیرویی را آغاز می کنیم که بر همان اساس واکنش نشان خواهد داد. این نیروی بازگشتی ممکن است تغییراتی داشته باشد یا به تعویق بیفتد، اما نمی توان آن را ریشه کن کرد. در این مطلب به بررسی قانون کارما می پردازیم.

کارما

اگر از بیشتر مردم در مورد قانون کارما سوال کنید، آنها می گویند “کارما تنبیهی یا مجازاتی برای اشتباهات گذشته ماست.” یا “هر کاری که با دیگران انجام دهی به سمت تو باز خواهد گشت.” اما کارما فقط به خاطر آموزش و یادگیری شماست، یک قانون عمل و عکس العمل است. برخی افراد کارما را به عنوان انتقام می بینند، “او در حق من مرتکب اشتباه شده، و به زودی عواقب آن را خواهد دید و دچار کارما خواهد شد.” علیرغم اینکه مردم دوست دارند کارما این گونه باشد، اما قانون کارما این طور نیست. مردم چیزی را به دست می آورند که جذبش می کنند، نه چیزی که لایقش هستند. مردم چیزی را به دست می آورند که از نظر ارتعاشی با آن هماهنگ باشد. کارما فرصتی است برای شما تا ارتعاش خود را تغییر داده و چیزهایی که جذب می کنید را تغییر دهید. اگر دائما برای کسانی که در حقتان بدی کردند، آرزوهای منفی دارید، عالم هستی مرتبا افرادی را سر راهتان قرار می دهد که در حقتان بدی کنند و شما دوباره آرزوهای منفی برای او می کنید. چون این ارتعاش شماست. این کارمای شماست. عالم هستی فکر می کنید که شما همین را می خواهید چون دائما در موردش فکر می کنید. پس اگر دائما اتفاقات یکسان برایتان می افتد، اگر همواره افرادی سر راهتان قرار می گیرند که در حقتان مرتکب اشتباه می شوند، این کارما یا یک اخطار یا یک آموزش برای شماست که بیاموزید ارتعاش خود را تغییر دهید، ببخشید، رها کنید و با افکار مثبت ادامه دهید.

قوانین کارما

۱:قانون بزرگ: “هر چه بکاری، همان را درو می کنی”. این همان قانون علت و معلول کارما است. هر آنچه به هستی اعطا کنی، همان به تو باز می گردد. اگر شادی، صلح، عشق و دوستی تقدیم کنی، آنگاه شادی، صلح، عشق و دوستان واقعی برای تو وجود خواهند داشت.

۲:قانون خلق: زندگی فقط اتفاق نمی افتد، بلکه به مشارکت ما نیز نیاز دارد. ما با عالم هستی یکی هستیم، هم در درون و هم بیرون. هر چیزی که ما را احاطه می کند، نشانه ای به ما می دهد که بدانیم درونمان چه می گذرد. خودتان باشید، و خود را با هر آنچه دوست دارید در زندگی تان وجود داشته باشد احاطه کنید.

۳:قانون فروتنی: هر آنچه از پذیرش آن اجتناب می کنید، دائما برایتان تکرار می شود. اگر چیزی که ما به آن دقت می کنیم دشمن باشد، یا کسی با ویژگی های شخصیتی که از نظرمان منفی است، آنگاه روی سطوح بالاتر هستی متمرکز نمی شویم.

۴:قانون رشد: هر جا بروی، تو آنجا حضور داری. برای رشد روحمان، این ما هستیم که باید تغییر کنیم، نه افراد و شرایط اطرافمان. تنها داشته ی ما در زندگی “خودمان” هستیم و این تنها فاکتوری است که روی آن کنترل داریم. وقتی آنچه درونمان و در قلبمان داریم تغییر می دهیم، زندگی ما نیز متناسب با آن تغییر می کند.

۵:قانون مسئولیت پذیری: هر گاه مشکلی در زندگی مان وجود دارد، حتما چیزی در درونمان مشکل دارد. هرچه در درون داریم به اطرافمان انعکاس می دهیم، و چیزی که اطراف ماست آینه ی خود ماست. این حقیقت هستی است. ما باید مسئولیت هر آنچه در زندگی داریم را بپذیریم.

۶:قانون اتصال: همه چیز در عالم هستی به هم پیوسته است. هر قدم منتهی به قدم بعدی می شود، و همین طور ادامه می یابد. گذشته، حال، آینده همه به هم پیوسته اند.

۷: قانون تمرکز: نمی توانید همزمان به دو چیز فکر کنید. وقتی تمرکز ما ارزش های معنوی باشد، غیرممکن است که افکار سطح پایین مانند طمع و عصبانیت را داشته باشیم.

۸:قانون اعطا: اگر باور داشته باشید چه چیزی حقیقت دارد، آنگاه اتفاقی در زندگی تان خواهد افتاد تا آن حقیقت خاص را نشان دهد.

۹:قانون اینجا و لحظه حال: نگاه کردن به گذشته برای اینکه بررسی کنیم که چه اتفاقاتی افتاده، مانع از این می شود که ما کاملا در اینجا و زمان حال حضور داشت باشیم. افکار قدیمی، الگوهای قدیمی، رویاهای قدیمی، مانع از داشتن موارد تازه می شود.

۱۰:قانون تغییر: تاریخ خودش را تکرار خواهد کرد تا زمانی که ما بیاموزیم نیاز داریم مسیرمان را تغییر دهیم.

۱۱:قانون صبر و پاداش: تمام پاداش ها نیازمند تلاش اولیه است. پاداش هایی با ارزش زیاد نیازمند صبر و تلاش مداوم هستند. پاداش در زمان درست خودش داده می شود.

۱۲:قانون اهمیت و انگیزه: آنچه شما از یک کار دریافت می کنید، همان است که در آن صرف کرده اید. ارزش واقعی هر چیزی نتیجه مستقیم انرژی و نیتی است که در آن صرف کردید. هر کمک شخصی، همچنین یک کمک به کل است. همکاری بدون انگیزه، تاثیری روی کل ندارد. همکاری با عشق زندگی به همراه می آورد و روی کل تاثیر می گذارد.

منبع: https://mag.asanteb.com