عوارض قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

قرص دیگوکسین یا قرص digoxin یکی از انواع قرص هاست که موجب افزایش قدرت عضلانی افراد مبتلا به نارسایی قلبی می شود. مصرف این قرص باید با تجویز پزشک باشد. چون همانطور که در زیر بیان می کنیم این قرص عوارض خاص خود را دارد و نباید خود سرانه مصرف شود.

اشکال دارویی قرص دیگوکسین یا قرص digoxin چیست ؟

به گزارش آسان طب اشکال دارویی این قرص شاملقرص، الگزیر، قطره و آمپول است و با مصرف ان قدرت قلب به عنوان تلمبه افزایش خواهد یافت. مصرف این دارو  موجب بهبود تعداد ضربان قلب و ضرب اهنگ آن خواهد شد. در نهایت گردش خون بهبود یافته و علایم ناشی از وضعیت بد کارکرد قلب مثل تنگی نفس و تورم دست ها و پاها کمتر می شود.

مکانیسم اثر قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

مکانیسم اثر این دارو اینگونه است که قرص دیگوکسین یا قرص digoxin موجب افزایش نیروی انقباضی قلب و همچنین کاهش هدایت الکتریکی آن خواهد شد. احتمال دارد که این افزایش نیروی انقباضی عضله قلب،بخاطر مهار پمپ مبادله یون‌ های سدیم و پتاسیم در غشای سلولی عضله قلب باشد.

طبق اطلاعات بدست امده بر اثر بلوک این پمپ سطح سدیم داخل سلولی بیشتر می شود. این ازدیاد باعث افزایش فعالیت پمپ سدیم/کلسیم در غشای سلول‌های میوکارد خواهد شد. در پایان کار سطح یون‌های‌کلسیم در داخل سلول‌های میوکارد افزایش می یابد و این امر سبب افزایش فعالیت انقباضی فیبرهای میوکارد می گردد. این دارو همچنین موجب کاهش سرعت هدایت قلبی و افزایش دوره تحریک‌ ناپذیری گره دهلیزی ـ بطنی خواهد شد.

چگونگی مصرف داروی دیگوکسین یا قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

به گزارش آسان طب داروی دیگوکسین معمولاً روزی یک بار تجویز میشود. یاداوری میکنیم این دارو حتما باید هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. همچنین اکثرا بهتر است که این دارو صبح ها ناشتا خورده شود تا کمتر فراموش شود. البته اگر عادت دارید برای صبحانه غلات برشته بخورید، مراقب باشید دیگوکسین را حداقل یک ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از صبحانه مصرف کنید. دلیل این امر آنست که سبوس موجود در غلات به دیگوکسین متصل شده و باعث جلوگیری از جذب آن خواهد شد.

نکته دیگر اینکه هر روز قبل از مصرف قرص دیگوکسین یا قرص digoxin ، نبضتان را به یک دقیقه بشمارید. اگر این کار را بلد نیستید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را برای شما بیاموزد. اگر نبضتان 60 دقیقه یا کمتر بود، پیش از مصرف داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید، اگر دیگوکسین مایع مصرف می کنید فقط از قطره چکان مخصوصی که در جعبه دارو موجود است برای اندازه گیری مقدار موردنظر استفاده کنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید.

بیشتر بدانید : قرص متوکلوپرامید یا متوکلوپراماید

موارد مصرف قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

داروی دیگوکسین یا digoxin جزو قدیمیترین داروهای ضدآریتمی است که به  درمان نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی (به‌ویژه فیبریلاسیون دهلیزی) کمک میکند. این دارو به طور کلی قدرت عضلانی افراد مبتلا به نارسایی قلبی را افزایش خواهد داد.

موارد منع مصرف قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

این دارو در این موارد اصلا مصرف نشود :

بلوک‌ کامل‌ و متناوب‌ قلب‌

بلوک‌ درجه‌ دوم‌ دهلیزی‌بطنی‌

آریتمی‌ فوق‌ بطنی‌ ناشی‌ از سندرم‌w-p-w

کاردیومیوپاتی‌ انسدادی‌هیپرتروفیک‌ (مگر در موارد فیبریلاسیون‌دهلیزی‌ همراه‌ با نارسایی‌ قلب‌ که‌ باید بااحتیاط مصرف‌ شود)

وجود علائم‌مسمومیت‌ ناشی‌ از مصرف‌ قبلی‌

این‌ دارو در این موارد باید با احتیاط فراوان‌ مصرف‌ شود:

سکته‌ اخیر، سندرم‌ سینوسی‌ بیمار، کم‌کاری‌ تیروئید ، عیب‌ کار کلیه ‌، کمی‌ کلسیم‌ و پتاسیم‌ و منیزیم‌ خون‌، زیادی‌ کلسیم ‌و پتاسیم‌ خون‌ ، گلومرولونفریت ‌، حساسیت‌ مفرط سینوس‌ کاروتید ، بیماری‌شدید ریه‌ یا میکزدم ‌، تنگی‌ زیرآئورتی‌هیپرتروفیک‌ با علت‌ نامشخص‌.

در بیماران‌ سالخورده‌ و بیمارانی‌ که‌ ازدستگاه‌ ضربان‌ ساز مصنوعی‌ استفاده‌می‌کنند، تنظیم‌ دقیق‌ مقدار مصرف‌ دارو واجب است. چون ممکن است بیمار مسموم هم شود. پس این موارد را حتما دقت کنید.

هشدارها و عوارض جانبی دیگوکسین قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

اگر عوارض زیر را دیدید مصرف دارو را قطع کرده ، و با پزشکتان تماس بگیرید:

• بی اشتهایی
• اسهال
• تهوع
• استفراغ
• گیجی
• تاری دید (مشاهده یک هاله زرد متمایل به سبز اطراف چراغ ها)
• تورم دست ها و پاها
• تنگی نفس
• افزایش وزن ناگهانی 1/5 کیلوگرم ، در 24 ساعت
• تپش قلب (احساس تکان خوردن شدید قلب در قفسه سینه )
• نبض زیر 60 در دقیقه .

موارد احتیاط قرص دیگوکسین یا قرص digoxin

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیگوکسین ، پزشکتان را مطلع سازید:

• حساسیت به دیگوکسین
• باداری یا شیردهی
• مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای دیجیتالیس یا داروهای قلبی دیگر. (آمیودارون ، مسدودکننده های کانال کلسیمی ، پروپافنون ، کینیدین )؛ داروهای پرفشاری خون (مسدودکننده های کانال کلسیمی )؛ مهارکننده های اشتها (قرص های کاهش وزن ، آمفتامین ها)؛ داروهای آسم ، سرفه ، سرماخوردگی ، و سینوزیت ؛ داروهای کاهش کلسترول خون (کلستیرامین ، کلستیپول )؛ داروهای مدر و داروهایی که موجب دفع پتاسیم از بدن می شوند؛ و داروهای حاوی پتاسیم
• سابقه یا ابتلا به بیماری های کلیوی

امیدواریم از اطلاعاتی که در این بخش از آسان طب درباره این دارو تقدیمتان کردیم بهره مند شده باشید.