درمان سیفلیس با روش طبیعی و طب سنتی
سیفلیس یکی از بیماری هایی است که هنوزه دانشمندان به درمان قطعی دست پیدا نکرده اند . سیفلیس که یک بیماری آمیزیشی محسوب می شود برای سال ها بلای جان مردم بوده است . البته بیماران زیادی با استفاده از تجویز های طب سنتی توانستند بر این بیماری غلبه کنند . حتی امروزه هم در بسیاری از بیمارستان های بزرگ دنیا برای درمان این بیماری از نسخه های پیشینیان استفاده می کنند . در این مقاله از مجله آسان تب به معرفی درمان سیفلیس با استفاده از طب سنتی می پردازیم .
درمان سیفلیس با استفاده از طب سنتی
در گذشته برای درمان این بیماری از جیوه استفاده می کردند . بدین صورت که شنگرف را به گیاهان و صمغ های مختلفی ترکیب می کردند و سپس با استفاده از قلیان یا سایر ادوات استعمالی ، دود این عصاره را استنشاق می کردند .
درست است که استفاده از این روش بسیار نیکو بوده است اما باعث بروز مشکلات زیادی برای دندان ها ، لثه ها و استخوان ها می شده است .
دانشمندان برای اینکه از این مشکلات دوری کنند ، عصاره شنگرف را به شکل ترکیبات سیانور ، بی یدور و امثال اینها به صورت تزریقی استفاده می کردند . با گدشت زمان پزشکان استفاده از املاح ارسنیک و گوگرد را نیز در این عصاره مفید می دانستند . در سالیان اخیر نیز پنی سلین نیز یکی از دارو هایی است که به عنوان ضمیمه مصرف می شود . در حال حاضر تمام دارو هایی که برای سیفلیس در داروخانه ها وجود دارد از همین مواد درست شده اند .
شدت بیماری به چه چیزی بستگی دارد ؟
از همان ابتدا نیز این دارو ها به طور حتم باعث بهبودی افراد نمی شدند . مهم ترین چیزی که در شدت بیماری نقش دارد ، بنیه و قوای جسمی فرد است . همان طور که در یک کتاب طب قدیمی فرانسوی نوشته شده است که ” 50 درصد بیماران سفلیس بدون دارو درمان می شوند و از آن 50 درصد باقی مانده نیز تعدادی بسیاز زود شفا پیدا می کردند و تعدادی نیز تا سال ها درگیر بیماری بوده اند . ” در قرن 18 میلادی ، دو برادر که هر دو به این بیماری دچار شده بودند نزد پرشکی می روند . برادر بزرگتر بعد از مصرف ترکیبات فوق بعد از چند روز التیام پیدا می کند اما برادر کوچکتر تا چندین سال درگیر بیماری بوده است . نکته عجیب تر اینجا بود که فرزندان برادر بزرگتر به این بیماری دچار شده بودند و فرزندان برادر کوچکی از این بیماری مثون مانده بودند .
نسخه های دارو های طب سنتی برای درمان سیفلیس
حکیمان در گذشته اعتقاد داشته اند که در ابتدا باید مزاج فرد بیمار را پاک می کرده اند . بدین منظور برای بیماران داروهایی همچون : شاهتره خشک ، بسفایج ، گل گاو زبان ، خارخسک ، بادرنجوبه و ترنجبین تجویز می کردند . بیماران باید به مدت 3 روز ار این دارو ها استفاده می کردند تا بدنشان برای جذب دارو های اصلی آماده می شده است .
استفاده از ترکیب توتون قلیایی : این ترکیب عبارت بوده است از شنگرف معدنی ، گل سرخ ، مازوسبز دانه ، مصطکی و پوست ریشه کبر . این ترکیبات را کوبیده و به پودری تبدیل می کنید و سپس آن را در محفظه سر قلیان می گذاشته و از آن استفاده می کنید .
استفاده از ترکیب عاقرقرحا : در این ترکیب باید با ماده های عاقرقرحا ، شنگرف ، پوست نخود ، نیل ، کف دریا ، دار فلفل ، فلفل سفید و زهره گاو برای خود پودری درست کنید و سپس ان را در سری قلیان قرار داده و به مدت هفت روز (یکبار صبح یکبار شب ) از آن استعمال کنید .
قبل از استفاده از قلیان بهتر است با محلول زیر دهان خود را غرغره کنید :
تونیای کبود ، گل مختوم ، سرکه ، سیر و آب . ابتدا باید آب ،سیر و سرکه را بجوشانید تا یک ثلث بخار شود . سپس گل مختوم و توتیای کبود را در ان حل کرده و دهان خود را شویه کنید .
منبع : asanteb.com