آشنایی با گیاهان دارویی استان گیلان در طب سنتی

گیلان یکی از شهر های شمالی ایران می باشد که همیشه به خاطر بارش های بارانش معروف بوده است و از این رو به آن شهر باران نیز گفته می شود . اسم گیلان از واژه گیل می آید که اشاره به نژاد مردمان این منطقه دارد گیلان به معنی سرای گیل ها می باشد . همان طور که می دانید زبان گیلانی ها نیز گیلکی می باشد . خطه شمال کشور به خاطر داشتن آب و هوای مناسب و بارندگی کافی همیشه دارای پوشش گیاهی مناسبی بوده است . به همین دلیل است که گیاهان دارویی استان گیلان در طب سنتی همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده اند . شما در هر وجب از خاک این استان می توانید گیاهان با ارزشی را پیدا کنید . در این مقاله از مجله پزشکی آسان طب به معرفی گیاهان دارویی استان گیلان در طب سنتی می پردازیم .

گیاهان دارویی استان گیلان در طب سنتی

گل حنا

گل حنا یک گیاه زیبا ، علفی و یک ساله می باشد که معمولا به رنگ های سبز و سبز روشن مشاهده می شود . این گیاهی ارتفاعی 20 سانتی متر تا 1 متری دارد و در اکثر مناطق گیالان یافت می شود . ساقه این گل نیز تقریبا کلفت و گوشتدار می باشد . این گیاه به دلیل داشتن تانن ، مواد قندی و آمیدون از جمله مهم ترین گیاهان دارویی این استان محسوب می شود .از جوشانده این گیاه در طب سنتی به عنوان مدر استفاده می شده است . برای دفع سنگ کلیه و درمان آب آوردن انساج بدن نیز کار برد دارد . استفاده زیاد از این ماده قی آور است و دارای اثر مسهلی و سمی می باشد .

پلهام

این گیاه چند ساله که دارای گل های سفید و صورتی می باشد ، به کرار در جنگل های استان گیلان یافت می شود . ارتفاع این گیاه تا 2 متر و نیم نیز می رسد . این گیاه بیشتر در اردیبهشت تا شهریور می روید و از آن جهت درمان کچلی ، اگزما ، جوش های صورت ، آکنه و رفع سر درد های معمولی استفاده می شود .

تاتوله

تاتوله که به آن داتوره یا تاتوره نیز گفته می شود ، یک درختچه زینتی است که در گیلان رشد می کند . ارتفاع این درختچه تا 2 متر نیز می رسد . تاتوله دارای گلی دراز و لوله ای می باشد که تقریبا قیفی شکل است و به رنگ های سفید و زرد موجود است . تاتوله یک گیاه سمی و در عین حال دارویی است . در این گیاه موادی مانند : هیوسیامین ، آتروپین و اسکوپولامین وجود دارد . یکی از مهم ترین خواص این گیاه ، خاصیت ضد التهابی آن می باشد که از برگ آن مرهم درست کرده و بر روی زخم ها می مالند .

خاراگوش

خاراگوش که شاید شما آن را با نام افسنتین نیز بشناسید ، یک گیاه پایا و بزرگ می باشد که دارای طعم بسیار تلخی می باشد . این گیاه بسیار معطر است و گلبرگ های شبیه به گیاه بابونه دارد . خاراگوش را می توان از مهم ترین گیاهان دارویی استان گیلان در طب سنتی نامید . از این گیاه در درمان صرع ، فلج ، رعشه ، بیماری های معده ، کبد و دفع کرم کردو استفاده می شده است . همچنین شربت این گیاه که به شربت افسنتین معروف است برای تحریک اشتها و عمل هضم کاربرد دارد .

ابهل

ابهل که نام دیگرش ریس نیز می باشد ، درختچه ای کوتاه به طول 1 تا 1.5 متر می باد . شاخه های این درخت دارای برگهای سوزنی شکل هستند . برگ های شاخه های قدیمی این درخت که کرک دار هستند ، در درمان بیماری ها استفاده دارد . این گیاه که بومی مناطق صخره ای و آفتابی کشور های اروپایی می باشد ، تنها در گیالان یافت می شود . از این گیاه در طب انسانی به ندرت استفاده می شود چرا که به شدت سمی می باشد و می تواند باعث اختلالات کلیوی و مثانه ای بشود . تنها مقادیر بسیار کم ان برای درمان زگیل و مشکلات قاعدگی مجاز است . از این گیاه بیشتر برای ساخت سموم گیاهی استفاده می شود .

عنبرک واش

عنبرک واش که البته با نام مامیران نیز معروف است ، گیاهی سالان زی است که در اماکن متروکه و بر روی دیوار های نمناک و مرطوب می روید . ارتفاع ساقه این گیاه در حدود 60 سانتی متر می باشد . میوه این گیاه نیز به صورت لوبیاهای سبز و خطدار خود را نشان می دهند . از تمام قسمت های این گیاه در طب سنتی استفاده می شود . از آنجا که شیره این گیاه زگیل را خشک می کند ، به آن گیاه زگیل کش نیز می گویند . مامیران برای درمان نقرس ، استسقا ، رماتیسم ، سیرقان و عوارض پوستی زگیل تجویز می شود .