ماده معدنی کروم و بررسی مزایای آن برای سلامتی انسان
کروم یک ماده معدنی ضروری بوده که حساسیت ناشی از انسولین را بهبود بخشیده و متابولیسم پروتئین، کربوهیدرات و لیپید را افزایش می‌دهد. ماده معدنی کروم در حقیقت یک عنصر فلزی است که انسان‌ها به مقادیر بسیار کمی از آن، نیاز دارند.
ماده معدنی کروم و بررسی آن
علاقه‌مندان به مجله پزشکی آسان طب؛ اطلاعات محدودی در رابطه با ماده معدنی کروم در دسترس بوده و مقادیر مصرفی آن به طور دقیق موجود نیست. نتایج اخیر نشان‌دهنده آن است که مکمل‌های کروم برای برخی افراد مفید خواهد بود اما کارشناسان توصیه می‌کنند که بهتر است رژیم غذایی حاوی کروم، جایگزین مکمل‌های موجود آن شود.
ما در این مقاله قصد داریم تا موضوعات مرتبط با این ماده معدنی را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم.
موضوعات مقاله عبارتند از:
الزامات و منابع حاوی ماده معدنی کروم
مزایا و خطرات احتمالی مکمل‌های کروم
هشدار در رابطه با مکمل‌ها
حقایقی در رابطه با ماده معدنی کروم:
کروم یک ماده معدنی بوده که انسان‌ها به مقادیر بسیار کمی از آن نیاز دارند.
منابع خوب این ماده معدنی شامل کلم بروکلی، جگر و شیرینی خواهد بود.
مصرف مکمل‌های کروم می‌تواند منجر به افزایش توده عضلانی، کاهش وزن و کنترل قند خون شود.
مکمل‌های تغذیه همانند داروها می‌باشند، بنابراین افرادی که قصد استفاده از این مکمل‌ها را دارند باید با احتیاط و با مشورت پزشک به مصرف آنها بپردازند. غذای سالم بهترین و مطمئن‌ترین منبع مواد مغذی به حساب می‌آید.
الزامات و منابع حاوی ماده معدنی کروم
مقدار مصرفی این ماده معدنی برای دختران و بانوان (از 9 سال به بالا) 21 تا 25 میلی‌گرم در روز و برای مردان از 25 تا 35 میلی‌گرم می‌باشد. برای نوزادان و کودکان نیز، مقادیر مصرفی زیر توصیه می‌شود:
از آغاز تولد تا 6 ماهگی: 0.2 میلی‌گرم در روز
از 7 تا 12 ماه: 5.5 میلی‌گرم در روز
از 1 تا 3 سال: 11 میلی‌گرم در روز
از 4 تا 8 سال: 15 میلی‌گرم در روز
مواد غذایی حاوی مقادیر بالایی از کروم
برخی از بهترین منابع کروم شامل موارد زیر می‌باشد:
کلم بروکلی
جگر
سیب‌‍زمینی
غلات کامل
غذاهای دریایی
گوشت
مقادیر برخی از آنها نیز به شرح زیر می‌باشد:
کلم بروکلی: 1 فنجان حاوی 22 میلی‌گرم کروم است.
کلوچه: یک کلوچه حاوی 4 میلی‌گرم کروم است.
سیب زمینی، پوره: 1 فنجان حاوی 3 میلی‌گرم کروم است.
لوبیا سبز: 1 فنجان حاوی 2 میلی‌گرم کروم است.
اکثر محصولات لبنی نیز حاوی مقادیر اندکی از کروم می‌باشند.
کمبود ماده معدنی کروم
چگونگی استفاده از کروم به طور دقیق مشخص نبوده و گزارش کمبود آن در انسان‌ها بسیار نادر است، اما به طور بالقوه، کمبود آن می‌تواند به برخی از مشکلات منجر شود که هم‌اکنون به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.
اختلال تحمل گلوکز، منجر به کاهش کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 خواهد شد.
کنترل کم مقدار کلسترول، می‌تواند منجر به آترواسکلروز و بیماری قلبی شود. با این‌حال، شواهد کمی برای تایید مزایای کروم و مشکلات کمبود مربوط به آن وجود دارد.
مزایا و خطرات مکمل‌های کروم
پیکولینات کروم یک مکمل بوده و اغلب افرادی که تمایل به ایجاد عضله و یا کاهش وزن دارند از آن استفاده خواهند کرد، همچنین برخی از بدنسازان و ورزشکاران نیز از آن برای افزایش عملکرد و انرژی خود به کار خواهند گرفت.
همراهان آسان طب؛ مطالعات اولیه حاکی از آن است که مکمل‌های کروم ممکن است به کاهش وزن افراد کمک کرده و به افزایش توده‌های عضلانی کمک کند. نتیجه این مطالعات قطعی نیست، اما مطالعات اخیر صورت گرفته نشان داده است که افزایش رشد عضلانی یا کاهش میزان توده چربی در این افراد افزایش یافته است. علاوه بر این، مقدار از دست رفته وزن به اندازه کافی برای پرداختن به مکمل‌ها ارزشمند نبوده است. برخی از کسانی که این مکمل را مصرف می‌کنند نیز عوارض جانبی مانند اسهال، سرگیجه، سردرد و کهیر را تجربه کرده‌اند.
تحقیقات اولیه به طور دقیق مشخص نکرده است که مکمل‌های کروم می‌توانند بر روی افراد مبتلا به اختلال تحمل گلوکز و دیابت نوع 2 تاثیرگذار باشند، اما مطالعات اخیر به خوبی نشان می‌دهد که آنها ممکن است در کنترل دیابت، کاهش میزان چربی خون، افزایش وزن و بهبود ترکیبات بدن مفید واقع شوند.
میزان ارائه این ماده به بیماران دیابتی
بر اساس یک مطالعه بر روی 96 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، به برخی از آنها 400 میلی‌گرم از پیکولینات کروم در روز، برخی 200 میلی‌گرم و برخی مایه تسکین داده شد.
افرادی که 400 میلی‌گرم از آن را در روز دریافت کنند، بهبود عملکرد تیروئید، پروتئین، چربی و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو را تجربه خواهند کرد که این امر نشان‌دهنده آن است که پیکولینات کروم می‌تواند برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مفید باشد.
یافته‌های منتشر شده در سال 2017 در طبیعت نیز حاکی از آن است که پیکولینت کروم به همراه داروهای استاتین، می‌تواند به کاهش علائم آترواسکلروز در موش کمک کند و اگر چنین باشد، مصرف مکمل‌های کروم در بهبود سلامت قلب، خصوصا در افراد مبتلا به دیابت بسیار مفید خواهد بود.
بر اساس یکی دیگر از مطالعات صورت گرفته، محققان به 19 نفر از افرادی که اضافه وزن داشتند یک نوشیدنی حاوی اسیدآمینه و پیکولینات کروم را در صبحانه به آنها خوراندند، نتیجه حاصل شده مشخص کرد افرادی که از این نوشیدنی استفاده کردند، در مقایسه با افرادی که از این نوشیدنی استفاده نکردند، شاهد کاهش سطح قند خون بودند.
تعاملات دارویی
مکمل‌ها همانند داروها هستند، آنها می‌توانند با مواد دیگر ارتباط برقرار کرده و همچنین مصرف بیش از حد آنها می تواند مضر باشد. توجه داشته باشید که داروهای تیروئید باید حداقل 3 تا 4 ساعت قبل یا بعد از هر مکمل کروم مصرف شود.
مکمل‌های کروم می‌توانند با آنتی اسیدها، کورتیکواستروئیدها، مسدود‌کننده‌های H2، مهارکننده‌های پروتون پمپ، بتا بلوکرها، انسولین، اسید نیکوتین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و مهارکننده‌های پروستاگلاندین ارتباط برقرار نماید.
افرادی که هر کدام از این داروها را استفاده کرده‌اند و همچنین افراد مبتلا به دیابت، باید قبل از مصرف مکمل‌های کروم با پزشک خود مشورت نمایند، زیرا این موضوع می‌تواند بر عملکرد داروهای منظم آنها تأثیر بگذارد. همچنین مکمل‌های کروم در دوران بارداری یا شیردهی نباید مصرف شوند و مصرف آنها برای کودکان نیز ممنوع می‌باشد.
هشدار در مورد مکمل‌ها
رژیم غذایی، مهم‌ترین عامل پیشگیری از بیماری و دستیابی به سلامت در افراد می‌باشد، همواره سعی داشته باشید تا از مواد غذایی به جای مکمل‌ها استفاده نمایید، با اینکار نتایج بهتری حاصل خواهد شد.
کمبود ماده معدنی کروم نادر بوده و مطالعات هنوز مزایای مصرف مکمل‌های آن را تایید نکرده‌اند، بنابراین بهتر است که این ماده معدنی از طریق مواد غذایی به دست آید و جذب بدن شود.
موارد مسمومیت کروم با توجه به مصرف مواد غذایی گزارش نشده است، بنابراین IOM میزان حداکثری مصرف آن را به طور دقیق اعلام نکرده است. با این‌حال، مصرف دوزهای بالایی از مکمل‌های کروم می‌تواند سبب ایجاد مشکلات معده، کاهش سطح قند خون و آسیب‌های کلیوی یا کبدی شود.
نکته حائز اهمیت آن است که همواره برای جذب مواد مغذی مورد نیاز بدن، مصرف منابع غذایی بسیار امن‌تر خواهد بود و در صورت تمایل به مصرف مکمل‌ها، باید حتما با یک پزشک مشورت نمایید.
Source: http://asanteb.com
