احساس تنهایی و خلاصی از این حس بد
به گزارش به نقل از هافینگتون پست؛ چه عزیمت به یک شهر جدید یا مدرسه جدید و چه یک شکست عشقی یا یک بازه زمانی سخت و مایوس کننده؛ همه ما گاه به گاه تنها میشویم. تا حدودی طبیعی است، اما تنهایی زیاد میتواند برای سلامت جسم و روانمان گران تمام شود. در حقیقت، تحقیقی جدید نشان داده احساس تنهایی تا 26درصد موجب افزایش ریسک مرگ و میر میشود. این رقم کاملا تکان دهنده است، بنابراین مهم است که دلایل تنهاییتان را کنار بگذارید و اگر احساس تنهایی میکنید، چارهاش را پیدا کنید و اما چیزهایی که باید بدانید: احساس تنها بودن میکنید؟
بیش از اندازه تلویزیون تماشا میکنید.
آیا تمام قسمتهای همه سریالها را دنبال میکنید؟ ممکن است احساس تنهایی نکنید، اما پژوهشی که در دانشگاه تگزاس انجام شده دریافته اند، آنهایی که بیشتر تنها و افسردهاند، بیشتر مایلند زیاد تلویزیون تماشا کنند. ما قرار نیست یکی از تفریحات ساده زندگی را ازشما بگیریم، فقط مطمئن شوید با تعداد کافی از افراد وقت میگذرانید.
میدانید که دریک موقعیت اجتماعی چگونه باید رفتار کنید، اما دراین مورد به مشکل برمیخورید.
مگان ال.نولز، استاد Franklin & Marshall College بعداز یکسری مطالعات دریافته است که افراد تنها نسبت به افرادی که تنها نیستند، درواقع فهم و درک بهتری از مهارتهای اجتماعی دارند، اما زمانیکه قرار است این مهارتها را در شرایط دنیای واقعی بکار ببرند، تحت فشار قرار میگیرند. بنابراین اگر مکالمه در موقعیتهای اجتماعی برایتان دشوار است، به خودتان یادآوری کنید که احتمالا خیلی بهتر از آنچه که فکرش را بکنید میتوانید عمل کنید.
تنها بودن، انتخاب تنهایی نیست؛ خودِ تنهایی است.
احساس تنهایی خیلی با کمی وقت پیدا کردن برای ” خود ” فرق دارد. صرف وقت در تنهایی که با انتخاب خود فرد باشد، فواید زیادی هم برای سلامتی دارد.
یک مقاله علمی آمریکایی درباره احساس تنهایی میگوید:
تعطیل کردن شلوغی و انتخاب تنهایی، ذخیره دقت و انگیزه مغز را شارژ میکند، بازدهی و خلاقیت را بیشتر میکند و هم برای کسب بالاترین میزان عملکرد ضروریست و هم تثبیت خاطرات در زندگی روزانه را راحتتر میکند.
از طرفی دیگر، تنهایی کمی متفاوت است. اگر برای خوابیدن مشکل دارید، احساس اضطراب و افسردگی میکنید یا در زمان تنهایی به سمت ابزار ارتباط جمعی و تلویزیون کشیده میشوید، احتمالا واقعا تنهایید.
بیشتر بخوانید:
وارد غار تنهایی مردان نشوید و دخالت بیجا نکنید
کاربر توانای شبکه های اجتماعی هستید
تحقیقی در دانشگاه میشیگان نشان داده زمانی که ما احساس تنهایی میکنیم، بیشتر مایل به استفاده از شبکه های اجتماعی هستیم. اگرچه لزوما سوشیال ها باعث نمیشود بیشتر احساس تنهایی کنیم، اما تماشای زندگی مردم در نیوزفیدها میتواند منجر به احساس ناراحتی شود. بنابراین بهجای سرزدن به شبکه های اجتماعی، اینبار که احساس تنهایی کردید، ملاقات رودررو را امتحان کنید و یا با کسی که دوست دارید تماس تلفنی بگیرید. چه باید کرد:
اولین قدم این است که نسبت به تنهاییتان آگاه شوید. مثل تمام چیزها، تغییر تنهایی شما با تصدیق احساسی که دارید شروع میشود. لارن کاچورک، روانشناس بالینی میگوید:” بعد از اینکه تنهاییتان را شناسایی کردید، باید به این فکر کنید که به چه طریقی احساس تنهایی میکنید. فرد باید درباره معنی تنهایی برای خودش و چگونگی این احساس، بیشتر بفهمد. کشف و آشکارسازی بیشتر درمورد این موضوع حقیقتا بهترین راه برای دورکردن این احساس است.” عضو باشگاه یا کلوب شدن مفید است.
چه کلوب کتاب یا تیم ورزشی، وارد گروهی شوید که درحوزه علاقهمندیهایتان باشد. با این روش، خواهید فهمید که چیزهای مشترکی با کسانی که با آنها درارتباطید دارید. لزلی موسیکار، روان درمانگری که مرکز فعالیتهایش در تورنتو است به Best Health توضیح میدهد:” اگر به گروهی بپیوندید که فعالیتهایش برای شما معنادار است، و از آن لذت ببرید، این احتمال وجوددارد که بهترینها برایتان رخ دهد، و اگر اگر حین مشغولیت در این فعالیت، احساس خوبی داشته باشید، به شما کمک میکند احساس کنید با اشخاص پیرامونتان بیشتر درارتباطید چون دراین احساس خوب با آنها مشترکید.” اگر عضویت در گروه برایتان جذابیت ندارد، مراقبت و رسیدگی از فرد دیگری را امتحان نمایید.
همانطور که رفتارهای مهربانانه و محبت کردن میتواند به کاهش اضطراب اجتماعی کمک کند، محبت کردن یا مراقبت ازدیگران هم میتواند تنهایی را کاهش دهد؛ حتی اگر این ” دیگری ” یک حیوان خانگی باشد. گرچن رابین نویسنده Happiness Project در وبلاگش نوشته است:” بزرگ کردن و تربیت بچهها، آموزش و مراقبت از حیوانات،… به کاستن از احساس تنهایی کمک میکند. از کمک خواستن نترسید.
یک راه عالی برای شکستن چرخه تنهایی، کمک خواستن از یک حرفهای است. درمطالعهای درمورد تنهایی که در دانشگاه شیکاگو انجام شده، روانشناس جان کاسیپو و همکارانش نتیجه گرفتند که درمان انفرادی، موثرترین شیوه برای تغییرالگوهای فکری و عقیده پیرامون تنهایی است؛ مانند خجالت و اعتماد بنفس ضعیف. محققان میگویند:” برای اولین قدم، نیاز به افزایش آگاهی عمومی وجود دارد (همچنین آگاهی مراقبین بهداشت)، تا همه بدانند که تنهایی یک بیماری است که مانند درد مزمن میتواند تقریبا برای هرکسی تبدیل به رنج و ناراحتی شود.
تنهایی، جدی است. خوشبختانه، کارهای زیادی میتوانید برای ایجاد تغییر انجام دهید؛ بنابراین، هرچه زودتر اقدام کنید.