راههای درمان کزاز چیست ؟

بیماری کزاز بیماری حاد و غالبا کشنده ای است که در اثر اگزوتوکسین کلستریدیوم تتانی ایجاد می گردد. این بیماری سیستم عصبی با فعالیت شدید نورونهای حرکتی، اسپاسم و انقباضات شدید عضلانی مشخص می شود. درمان کزاز اصول خاصی دارد که باید به آن توجه کرد. به طور معمول بیماری اثر تخریبی روی بافت های بدن ندارد و چنانچه بیماران کزازی با اقدامات درمان کزاز برای سه هفته زنده نگهداشته شوند محتملا همگی بهبود کامل خواهند یافت. در مرحله حاد بیماری، انقباض و تشنجات عمومی زندگی بیمار را به خطر می اندازد و هدف از درمان که اساسا علامتی و نگهداری کننده است کاهش یا وقفه این نشانه ها و تغذیه صحیح بیمار تا گذشت دوره بیماری می باشد.

روشهای درمان کزاز

در این بخش از مجله پزشکی اسان طب مهم ترین اصول درمان کزاز را به شما معرفی می کنیم :

1- حفظ و مراقبت تهویه ریوی در درمان کزاز

بیماران باید در بخش مراقبت های ویژه بستری شوند. در جریان کزاز انقباض حنجره ، انقباض عضلات بین دنده ای ، انقباض دیافراگم و ابتلای مرکز تنفسی سبب اختلال در عمل تهویه و تنفس بیمار می گردد. در چنین بیمارانی همیشه باید مراقب وضعیت تنفسی بود و به محض بروز اختلالات ، اقدامات لازم انجام گیرد . به این منظور ضروری است کلیه وسایل لوله گذاری و تراکئوستومی ، اکسیژن ، دستگاه اسپیراتور و تنفس مصنوعی در دسترس باشند . آسپیراسیون ترشحات و پاک کردن مجاری تنفسی به ویژه حلق باید به ارامی ، به دقت و با دستکش و سوند ضدعفونی شده انجام شود.

بهترین راه ارزیابی کفایت اکسیژن ، اندازه گیری Ph و گازهای خون است . تراکئوستومی نباید به عنوان یک عمل رایج مورد استفاده قرار گیرد و تنها در مواقع خطیر مانند اسپاسم حنجره و انسداد حلق بوسیله ترشحات غلیظ مقاوم به آسپیراسیون و فلج سازی عمدی دستگاه تنفسی بکار رود .

2-کنترل و یا پیشگیری از بروز انقباضات عضلانی

بیماران مبتلا به کزاز از نظر درمانی و پیش آگهی به سه گروه تقسیم می شوند :

الف – کزاز خفیف بدون تشنج و گریز انقباضی

ب-کزاز متوسط با هیپرتونوس عمومی و تشنجات خفیف بدون اختلال تنفسی که به سهولت با درمان توسط آرام بخش و شل کننده های متوسط کنترل می شوند .

ج-کزاز شدید با تشنجات واضح توام با اختلال تنفسی که به سختی کنترل می شود .

بیمار باید در محیطی آرام و بدور از هر گونه عامل تحریکی استراحت کند . داروهای آرام بخش و شل کننده عضلات مقام مهمی در درمان کزاز دارند و باید توجه داشت که اصل اساسی ، کاهش اسپاسمها و نه از بین بردن کامل آنهاست ، زیرا در این صورت خطر دپرسیون تنفسی و افزایش عوارض ریوی وجود دارد . به گزارش اسان طب برای رسیدن به این هدف و نگهداری آن در حد صحیح و مناسب دارو در حدی تجویز می گردد که بیمار به محرک های معمولی عکس العمل نشان دهد و با فراهم کردن درجات قابل قبول از راحتی برای بیمار حداقل سفتی عضلانی در اندام هاف کمر و گردن وجود داشته باشد .

3- خنثی کردن سم آزاد کزاز برای درمان کزاز

سم متصل شده سلول های عصبی ، در حقیقت خارج از دسترس ضد سم است و لذا تنها سم آزاد قابل خنثی شدن خواهد بود . دو شکل آنتی توکسین کزاز وجود دارد :

الف-آنتی توکسین هترولوگ یا سرم حیوانی که از سرم اسب یا گاو تهیه می شود .

ب-ایمونوگلوبولین هیپرایمون کزاز انسانی TIG

سرم انسانی تقریبا به طور کامل از راکسیون های جانبی ، بیماری سرم ، نوریت و فلج عاری است و ایمنی پاسیو پایدارتری ایجاد می کند . از طرف دیگر تهیه آن دشوارتر و با هزینه بیشتر همراه بوده و تنها از راه عضلانی قابل تزریق است . دور توصیه شده گاماگلوبولین انسانی در درمان بیماری کزاز 1500 تا 6000 واحد است .

4- از بین بردن مراکز تولید سم در درمان کزاز

از آنجا که زخم های عفونی و نکروزه محیط مناسبی برای رشد و تکثیر میکروب کزاز هستند ، لذا برداشتن نسوج نکروزه و تمیز کردن محل و باز گذاشتن زخم امر لازم و مفیدی است . همچنین لازم است یک آنتی بیوتیک موثر بر میکروب کزاز تجویز شود . سولفامیدها ارزشی در درمان کزاز ندارند ولی پنی سیلین و اکسی تتراسیکلین موثرند .

درمان کزاز موضوع این بخش از اسان طب بود. البته این طور نیست که شما بتوانید درمان کزاز را در منزل انجام دهید. هدف این مقاله اشنایی شما با مراحل درمان کزاز بود. ولی در هر حالت شما باید به پزشک مراجعه کنید تا به شما داروهای مورد نظر را بدهد.

منبع :

asanteb.com