سندرم رایتر و آرتریت های راکتیو Reiter Syndrom

آرتریت راکتیو آرتروپاتی های نسبتا حاد غیرچرکی و استریل می باشد که به دنبال روند عفونی در محلی دور از عفونت اولیه بروز می کند . سندرم رایتر یکی از تظاهرات کلینیکی شایع آتریت راکتیو با علائم سه گانه ( آرتریت ، اورتریت غیر گنوکوکی ، و کنژیکوتیوت می باشد .) این تریاد اولین بار توسط Hans Reiter در سال 1916 به دنبال دیسانتری در یک افسر نظامی توصیف شد . در آن زمان آقای رایتر نتوانست رابطه این سمپتوم ها را توجیه کند . مطالعاتی در این مورد توسط صاحبنظران فن انجام شد ، به طوری که در انتهای جنگ دوم جهانی عود این بیماری به دنبال اپیدمی شیکلایی مورد توجه قرار گرفت و بالاخره در سال 1973 با توجه به HLAB27 مثبت در 80 % بیماران زمینه ای ایمنوژنتیک سندرم رایتر مشخص گردید . مطالعات اخیر حضور اجزاء غیر عفونت زای میکروارگانیسم را در داخل مایع و یا بافت سیندیوم ثابت نموده اند . در حال حاضر تعریف راکتیو هنگامی است که میکروارگانیسم عفونت را نتوان از مایع یا بافت سینویوم مشاهده کرد یا کشت داد .

فیزیوپاتولوژی سندرم رایتر

فیزیوپاتولوژی سندرم رایتر و آرتریت راکتیو با tigger عفونی روی یک زمینه مناسب ژنتیکی شکل می گیرد و البته نقش CD8,T سیتوتوکسیک که روی زمینه HLA-B27 راکسیون ایجاد می کند ، البته نقش سوپرآنتی ژن را هم باید در نظر داشت . به گزارش آسان طب خلاصه آنکه برای شکل گیری بیماری سندرم رایتر عوامل مختلف دخالت دارند که عمده ترین آن شامل :

1-زمینه ژنتیک مساعد در آرتریت راکتیو HLA-ClassI می باشد .

2- نقش عوامل شروع کننده نامحدود باکتریال به وضوح مشخص می باشد .

3-اختلال های سلول ایمنی از جمله نقش مهم سلولهای CD8 مثبت در پاتوژنز این بیماری می باشد .

4- اختلال در نفوذپذیری مخاط سیستم گوارشی مخصوصا روده در ناحیه ایلئوکولونیک وجود دارد .

5- محور نوروآندوکرین نیز مانند بروز هر بیماری اتوایمیون نقش دارد .

درمان سندرم رایتر

هدف از درمان بیماران آرتریت راکتیو یا سندرم رایتر حفظ فونکسیون مفصل گرفتار کنترل درد در التهاب و از بین بردن میکروب احتمالی در سیر بالینی است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی NSAID یکسان عمل می کنند ، ولی به نظر می رسد 75 تا 150 میلیگرم ایندومتاسین موثر باشد . گاهی التهاب و درد فاسیای پلانتار (خار پاشنه ) با تزریق موضعی کورتیکواستروئید درمان می شود .

هنگامیکه تجویز NSAID قادر به کنترل بیماری نباشد ، سولفاسالازین 2 گرم روزانه تجویز می شود . بیماران معمولا در عرض چند ماه بهبود می یابند . داروهای سیتوتوکسیک معمولا استفاده نمی شود . برای درمان عوارض پوستی سندرم رایتر از کورتیکواستروئید و پمادهای کراتولیتیک استفاده می شود . برای اطمینان از زمینه عفونی کلامیدیا یا یرسینیا دکسی سیکلین موثر می باشد . شاید به عنوان سرکوبگر متاپروتئیناز نیز موثر باشد . تجویز بی مورد آنتی بیوتیک پیشنهاد نمی شود .

سندرم رایتر و آرتریت های راکتیو