با فواید گوش دادن به موسیقی آشنا شوید

فواید گوش دادن به موسیقی بسیار است. البته نوع موسیقی هم مهم است. برخی موسیقی ها بدتر به انسان استرس و افسردگی وارد می کنند. اما موسیقی های شاد و یا ملایم آرامبخش باعث شاد شدن و رهایی از افسردگی شده و استرس و حتی درد را هم کاهش می دهند. پس پیشنهاد می کنیم گاهی برای حال خوبتان آهنگ های مناسب گوش کنید.

فواید گوش دادن به موسیقی

ارسطو موسیقی را یکی از شاخه‌های ریاضی می‌دانسته و فیلسوفان اسلامی نیز این نظر را پذیرفته‌اند، همانند ابن سینا که در بخش ریاضی کتاب شفا از موسیقی نام برده‌است. ولی از آنجا که همه ویژگی‌های موسیقی مانند ریاضی مسلم و غیرقابل تغییر نیست، بلکه ذوق و قریحهٔ سازنده و نوازنده هم در آن دخالت تام دارد، آن را هنر نیز می‌دانند. در هر صورت موسیقی امروز دانش و هنری گسترده‌ای است که دارای بخش‌های گوناگون و تخصصی می‌باشد. صدا در صورتی موسیقی نامیده می‌شود که بتواند پیوند میان اذهان ایجاد کند و مرزی از جنس انتزاع آن را محدود نکند.

اما این علم، هنر و یا پدیده‌ی فوق‌العاده چه تاثیری بر انسان و روحیاتش دارد؟ محققان در سرتاسر جهان به مطالعه‌ی این تاثیرات پرداخته‌اند که خلاصه‌ی بسیار کوچکی از همه‌ی نظریات آنها را می‌توانید در این مقاله ی آسان طب مطالعه کنید.

فواید گوش دادن به موسیقی بر عملکرد مغز

در این قسمت درباره فواید گوش دادن به موسیقی و عملکرد ان بر مغز اطلاعاتی را تقدیم تان می کنیم.

موسیقی شاد و یا غمگین بر دید ما به مسائل خنثی تاثیر می‌گذارد.

معمولا می‌توانیم تشخیص دهیم که آیا یک موسیقی شاد و غمگین است، اما این نظر معمولا برخواسته از احساسی است که با شنیدن موسیقی به فرد منتقل می‌شود. در واقع، مغز ما به موسیقی شاد و غمگین متفاوت پاسخ می‌دهد.

حتی قطعه‌های کوتاه موسیقی شاد یا غمگین بر ما تاثیر می‌گذارند. یک تحقیق نشان می‌دهد که پس از شنیدن یک قطعه‌ی موسیقی کوتاه، شرکت کنندگان بیشتر تمایل داشتند که وضعیت خنثی‌ای را به عنوان وضعیتی شاد و یا غمگین تفسیر کنند تا با موسیقی‌ای که شنیده بودند، هماهنگ شود. این موضوع با دیگر حالت‌های چهره نیز اتفاق افتاد، اما بیشتر برای موقعیت‌هایی قابل توجه بود که به حالت خنثی نزدیک‌تر بودند.

موضوع جالب‌تر دیگر در مورد چگونگی تحت تاثیر موسیقی قرار گرفتن احساسات این است که دو نوع احساسات به موسیقی مرتبط هستند: احساسات ادراکی و احساسات عاطفی.

این بدان معنی است که برخی اوقات می‌توانیم احساسات یک قطعه‌ی موسیقی را بدون تجربه کردن‌شان، درک کنیم، که دال بر این موضوع است که گوش دادن به موسیقی غمگین برای بسیاری از نه تنها افسرده کننده نیست، بلکه بسیار هم لذت بخش است.

بر خلاف شرایط واقعی، هیچ خطر و یا تهدید جدی‌ای هنگام گوش دادن به موسیقی ما را تهدید نمی‌کند، بنابراین می‌توانیم احساسات مربوطه را بدون تجربه‌ی واقعی، درک کنیم.

صدای پس زمینه می‌تواند خلاقیت را افزایش دهد.

تحقیقات نشان داده‌اند که سطح ملایم موسیقی نقطه عطفی برای خلاقیت است. موسیقی پس زمینه حتی بیشتر از سطوح پایین موسیقی خلاقیت انسان را تحریک می‌کند.

عملکرد این قضیه به گونه‌ای است که موسیقی ملایم دشواری پردازش را افزایش داده که منجر به افزایش پردازش انتزاعی و خلاقیت بالاتری می‌شود. به بیان دیگر، هنگامی که در تلاش برای پردازش کارها هستیم، به سمت روش‌های خلاقانه‌تر می‌رویم.

موسیقی در ورزش

همان طور که سکوت در هنگام کارهایی که نیاز به خلاقیت دارند کمک چندانی نمی‌کرد در هنگام ورزش کردن هم همین طور است. در تحقیقی درباره اثر موسیقی در هنگام ورزش که در سال 1911 انجام شد، یک محقق آمریکایی، لئونارد آیرس (Leonard Ayres)، کشف کرد که دوچرخه سواران هنگان شنیدن موسیقی تند تر پدال می‌زنند.

دلیل این امر توانایی موسیقی در از بین بردن خستگی مغز است. وقتی بدن ما می‌فهمد که خسته است و می‌خواهد به ورزش خاتمه دهد، برای استراحت کردن سیگنال‌هایی به مغز می‌فرستد. گوش دادن به موسیقی توجه مغز را از این پیام‌ها کمتر می‌کند و به ما اجازه می‌دهد این سیگنال‌های استراحت را باطل کنیم، اگرچه این موضوع بیشتر برای ورزش با شدت کم یا معمولی صدق می‌کند و در هنگام ورزش شدید موسیقی قدرت دزدیدن توجه مغز از درد تمرینات را ندارد.
نه تنها با گوش دادن به موسیقی می‌توانیم بیشتر و شدید تر ورزش کنیم بلکه می‌توانیم انرژی خود را کارآمد تر مصرف کنیم. تحقیقی در سال 2012 نشان داد که دوچرخه سوارانی که به موسیقی گوش می‌دهند 7 درصد اکسیژن کمتری نسبت به آن‌هایی که در سکوت پدال می‌زنند، استفاده می‌کنند.

یادگیری موسیقی می‌تواند مهارت‌های حرکتی و استدلالی را به طور قابل توجهی افزایش دهد

به طور کلی افراد تصور می‌کنند که یادگیری یک ابزار موسیقی برای کودکان بسیار مفید است، اما در واقع این کار بسیار مفیدتر از چیزی است که انتظارش را داریم. یک مطالعه نشان داد کودکانی که سه سال و یا بیشتر آموزش نوازندگی آلات موسیقی دیده‌اند بهتر از آنهایی که آموزش موسیقی ندیده‌اند، از نظر توانایی های تبعیض شنوایی عمل کردند.