آشنایی کامل با پشن فروت و تاریخچه آن

پشن فروت ارغوانی بومی برزیل جنوبی بوده که از پاراگوئه به آرژانتین شمالی رفته است و فرم زرد، منشاء آن نامعلوم یا شاید منطقه آمازون برزیل و یا یک هیبرید ما بین P.edulis ،P.ligularis می باشد که بررسیها و مطالعات انجام شده نظریه هیبرید را تایید نمی کند. در استرالیاکشت پشن فروت بصورت محدوددر منطقه ساحلی Queensland انجام می گیرد که سابقه آن به قبل ازسال 1900 برمی گردد، در هاوایی از سال 1880 برای اولین بار با استفاده از بذر پشن فروت ارغوانی وارداتی از استرالیا بیشتر به صورت تک درخت درباغات منازل اقدام به کشت شد. در ادامه ی مطلب از چگونگی کاشت و نگهداری از این گیاه بیشتر صحبت می کنیم.

پشن فروت

همراهان عزیز آسان طب: پشن فروت ارغوانی طالب آب و هوای نیمه گرمسیری و کلیمای عاری از یخبندان می باشد، بهرحال دیده شده است که این درخت توانسته است در دمای بالای 20 درجه سانتیگراد بدون هیچگونه خسارت جدی ادامه رشد دهد .این گیاه در کالیفرنیا از شمال دور تا Sanjose ،در آب وهوای کوهستان و آب وهوای سانسفرانسیسکو کشت شده است. ممکن است مقداری از برگهای گیاه و ساقه های رونده در زمستانهای سرد خسارت ببیند، اغلب ریشه ها بعد از بین رفتن سیستم انتهایی (نوک )آنها، دوباره جوانه می زنند، پشن فروت نمیتواند در گرمای شدید تابستان رشد کند. پشن فروت زرد طالب آب وهوای گرمسیری ویا نزدیک به گرمسیری بوده که حساسیت زیاد به سرما ویخبندان داشته و هر دو فرم نیاز به باد شکن در برابر باد دارند، معمولا بارندگی سالانه باید حداقل 35 اینچ باشد. ساقه های رونده پشن فروت انواع محیط های سر پوشیده خوبی می سازند اما نیاز به داربست دارند ،آنها دالانهای زیبایی تشکیل می دهند.

پشن فروت دارای ساقه های رونده محکم بوده که به وسیله پیچکها تقریبا به هر نگهدارنده ای می چسبد ،آنها می توانند در سال15 الی 20 فوت رشد کنند و هر سال باید انها را با داربستهای قوی هدایت و نگهداری کرد، آنها معمولا زندگی کوتاهی بین 5 الی 7 سال دارند. شاخ و برگهای متناوب پشن فروت همیشه سبز هستند، وقتی که برگها به حد بلوغ رسیده وکاملا دندانه دار شدند سه قسمتی می شوند. آنها 3 الی 8 اینچ طول داشته و سطح روی برگ سبز پررنگ و صیغلی، پایین برگ کم رنگتر می باشد. ساقه ها جوان و پیچک دار بارنگهای قرمزیا ارغوانی که بطور ویژه فرم زرد رنگ به خود می گیرند.

قسمتهای مختلف پشن فروت

گل: گلها منفرد، خوشبو و دارای پهنا 2الی 3 اینچ بوده و روی گره های حاصل از شاخه های جدید تولید می شوند، شکوفه هادرون 3 برگچه سبز زنده در آغوش گرفته می شوند. آنها شامل 5 کاسبرگ سبزسفید،5 گلبرگ سفید و یک کلاله چتر مانند مستقیم، نوک پره ها سفید، زمینه ارغوانی خوش رنگ هستند، آنها همچنین دارای 5 پرچم با بساکهای درشت می باشند، تخمدان و خامه سه شاخه ای آن دارای ساختار برآمدگی مرکزی است و پشن فروت ارغوانی خود بارور و بهترین گرده افشانی تحت شرایط مرطوب انجام می گیرد، گلها به رنگ زرد وکامل بوده اما خود عقیم می باشد. زنبورهای درودگر موثر ترین گرده افشان و بهتر از زنبور عسل عمل می کند، باد به علت سنگینی و چسبندگی گرده ها موثر نمی باشد. گلها را با دست نیز می شود گرده افشانی کرد.

میوه: میوه تقریبا گرد و بیضی شکل بوده و  پهنا 1 الی 3 اینچ داشته، پوست آن چرم مانند که نرم و مومی شکل بوده و آرایش رنگ آن از ارغوانی تیره کمرنگ با خالهای سفید ریز تا زرد روشن یا رنگ کدو حلوایی می باشد. درون میوه یک حفره وجود دارد که کم و بیش با یک ماده معطر دو جداره پر شده است، کیسه های غشایی پرتقالی رنگ، عصاره گوشتی که محتوی بذر های حفره دار – سخت، کوچک، قهوه ای تیره یا سیاه می باشد. دارای مزه بی نظیری که قابل ستایش می باشد، عطر و بوی آن شبیه گواوا وشیرینی زیادی داشته و گونه زرد رنگ آن معمولا بزرگتر از ارغوانی می باشد اما گوشت گونه ارغوانی دارای اسید کم، مزه و عطر بهتر می باشد و بخش عمده میوه را عصاره تشکیل می دهد.

انواع پشن فروت

الف -فرم ارغوانی: ۱- شوالیه سیاه ( Black Knight ): اولین بار توسط پاتریک ورلی در ایالت ماساچوست به صورت کشت گلدانی توسعه داده شد. خوشبو و معطر، میوه ارغوانی تیره تا سیاه، اندازه وشکل آن به صورت تخم مرغ بزرگ می باشد. مزه و طعم بسیار خوب و عالی، گیاه قوی، شاخه های متراکم و فشرده، خود گشن بسیار پرمیوه، شاخ و برگ زیبا و خوش اندام، عالی برای فضاهای سر بسته.

۲-کاهانا ( Kahuna ): خیلی بزرگ، میوه ارغوانی متوسط، شیرین، مزه و طعم کمی ترش اسیدی، خوب برای عصاره گیری، تولید شاخه های خود بارور،‌ تولید در تمام طول فصل، بزرگ، شاخ و برگ جالب توجه.

۳- پاول اک ( Paul Ecke ): منشاء آن در Encinitas کالیفرنیاست و  از صفات خیلی خوب اندازه متوسط میوه ارغوانی آن است. مناسب برای عصاره گیری و مصرف تازه خوری می باشد. متراکم، شاخه خیلی بارآور.

ب- فرم زرد : 1- طلایی برزیلی (Brazilian Golden ): بزرگ، میوه طلایی تا زرد، بزرگتر از فرم های استاندارد، طعم و مزه بعضی تند، شاخه های بی نهایت قوی، نیاز مند پایه های گرده افشان تقاطع ای، فوق العاده بزرگ، گلها خوشبو و معطر، سفید با یک مرکز تیره، شکوفه دهی هنگام میانه تابستان، آغاز میوه دهی زیاد آن در اواخر ماه آگوست ( اواخر مرداد ) تا اوایل سپتامبر ( نیمه اول شهریور ).

2- زرد عظیم الجثه: ( Golden Giant ) یک رقم دارای میوه زرد رنگ بزرگ که منشاء آن استرالیا می باشد.

تکثیر پشن فروت

تکثیر این گیاه از طریق بذر صورت می گیرد که بذوری که بلافاصله از میوه جدا شده اند قوه نامیه بالایی داشته وظرف ۲ تا ۳ هفته جوانه می زنند. برخی ارقام خود عقیم هستند یعنی نمی توانند خود بارور باشند به همین دلیل با استفاده از نهال بذر گونه هایی که میوه زرد دارند، ارقام دگر گرده افشان حاصل شده است که این مشکل خود عقیمی را حل کرده است.

شرایط نگهداری از پشن فروت

آبیاری: هر چه آبیاری به طور منظم صورت گیرد، گلدهی و در نتیجه میوه دهی ایده آل تر خواهد بود. میوه این گیاه گوشتی و آبدار است بنابراین اگر خشکی رخ بدهد، میوه چروکیده می شود و از ساقه جدا می شود و می افتد.

خاک: بهترین رشد این گیاه در خاکهای سبک شنی، با زهکش عالی و۵= PH به دست می آید. نکته حائز اهمیت این است که چون این گیاه سریع الرشد است، پس باید کوددهی منظم و کافی برای آن انجام شود.

دما: سازگاری دما در پشن فروت ارغوانی و زرد متفاوت است. پشن فروت ارغوانی شرایط گرمسیر را دوست دارد ولی نمی تواند در گرمای شدید تابستان رشد کند همچنین این گونه می تواند سرما را نیز تحمل کند و در طول فصل زمستان ممکن است اندام هوایی کمی خسارت ببیند و اگر ریشه ها در قسمت انتهایی هم آسیب بزنند با گرم شدن هوا دوباره جوانه زده و رشد خود ر از سر می گیردند. ولی پشن فروت زرد، حساسیت زیادی به سرما و یخبندان دارد و شرایط گرمسیر را دوست دارد.

نور: این گیاه نورمستقیم خورشید را می پسندد. البته در منطقه ای که نور شدید باشد، بهتر در شرایط نیمه سایه باشد.

درباره ی خواص شیر سویا اینجا بیشتر بدانیم.

منبع: https://mag.asanteb.com