ماهی پیرانا یا پیرانای شکم سرخ،ماهی گوشتخوار آب شیرین
پیرانا ماهی هایی هستند که در آب شیرین و در رود های آمریکای جنوبی و هند زندگی می‌کنند. ماهی پیرانا یکی از ماهیان گوشت خوار است و دندان های بسیار تیزی دارد. در صورتی که به وی غذا داده نشود خطرناک است و همنوع خواری نیز در مورد او مشاهده شده است. در ادامه با مجله ی آسان طب همراه شوید تا در مورد این ماهی گوشت خوار اطلاعات بیشتری به دست آورده و یا با آن بیشتر آشنا شوید .
پیرانا ی آکواریومی
ماهی پیرانا ی آکواریومی ، چندان درنده خویی نیست و غذای آماده مانند لوفاگ را به ماهی زنده ترجیح می دهد. البته لازم به ذکر می باشد که سال ها تکثیر و زندگی در آکواریوم دندان های آن ها را نیز ضعیف نموده است .
ماهی های پیرانا به خاطر قدرت تایید شده شان در بلعیدن حیوانات بزرگ ( و یا حتی انسانها ) در مدت زمانی کم، شناخته شده هستند. اگر چه تا کنون رویدادی از مرگ انسان به وسیله ی این ماهی ثبت نشده است. بر طبق تحقیقات انجام شده توسط مجله ی آسان طب ، انسان ها پیرانا را برای مصرف غذایـی صیـد می کنند زیرا گوشت پیرانا خوش طعم و مطبوع است. نام «پیرانای شکم سرخ» به دوگونه ی مختلف از ماهی پیرانا اطلاق می شود ، که عبارتند از:
- پیگوسنتروس نترری (مربوط به مناطق آمازون و راه آب های آن)
- پیگوسنتروس پیرایا (که یک نمونه ی 57 سانتی متری از این جنس است و فقط در ریو سان فرانسیسکو یافت می شود)
البته سایر گونه های بد نامی که اعضای جنس سراسالموس هستند، مثل پیرانا به وحشی بودن معروف نیستند.
تغذیه ماهی پیرانا
پیرانا معمولا از ماهی های کوچکتر تغذیه می کند و این کار اغلب به سادگی با گاز گرفتن از فلس و یا باله ی آن ها صورت می پذیرد. ولی این ماهی ها تحت شرایط معین ( به خصوص اگر در یک دریاچه ی خشک به دام بیافتند ) به هر نوع حیوان دیگری که اشتباهاً در آب بیافتد حمله خواهند کرد. البته فقط چهار یا پنج گونه از مجموع 20 گونه ی پیرانا از این لحاظ خطرناک می باشند.
ماهی های پیرانا منطقه هایی از آب های آمریکای جنوبی را که دارای آب های تازه ای است به عنوان محل زندگی خود انتخاب می کنند، و گونه های گوشت خوار در قالب دسته های بزرگ ماهی به سوی خون و همچنین حرکت در آب جذب می شوند.
میزان و شدت درندگی ماهی پیرانا ی گوشت خوار
برخی از قبایل هندی ساکن آمریکا ی جنوبی به طور سنتی از دندان های پیرانا به عنوان ابزارهای بریدن استفاده می کنند. محل زندگی پیرانای شکم سرخ یک منطقه ی کاملا وسیع در آمریکای جنوبی است و تقریباً در هر شاخه ای از رودخانه ی آمازون لانه انتخاب می کنند.
با این که پیرانا به درنده خویی مشهور است، کودک های هندی بدون هیچ گونه درنگی به درون رودخانه هایی می پرند که در آن ها پر از ماهی پیرانا است. زیرا افراد محلی می دانند که پیرانا هیچ گاه در رودخانه ای که پر از انواع ماهی های ریز باشد، به انسان حمله نمی کند و این امر به این دلیل که در آنـجا غذای کافـی برای او وجـود دارد. پیرانـا ها فقط در صورتـی خطرناک می شوند که بدون غذای کافی در مرداب های در حال خشک شدن اسیر شوند و البته شدیدا به حال گرسنگی بیافتند.
با این همه ماهی پیرانا یک نوع ماهی مهاجم و درنده ای است که باید با احترام قابل ملاحظه ای در آکواریوم ها نگه داشته شود، زیرا ممکن است با دندان های غیر عادی خود صاحبان آکواریوم را گاز بگیرد.
با این همه بسیاری از افراد ممکن است به این ماهی علاقه مند باشند و قصد داشته باشند که ماهی پیرانا را در آکواریوم های شخصی خود نگه داری کنند. در واقع باید گفت پیرانا (به خصوص ماهی بالغ ) برای یک آکواریم خانگی مناسب نیست. البته لازم به دکر است که یک گروه از ماهی های جوان پیرانا را می توان چندین مـاه در یک آکواریـوم حدودا 150 لیتری نگهداری کـرد . اما هنگامی که این ماهی ها بالـغ می شوند به شکل معنی داری به افزایش فضای زیست احتیاج پیدا می کنند.
زندگی ماهی پیرانا
با این که ماهی های پیرانا به طور دسته جمعی زندگی می کنند ، اما هر ماهی به بلوغ رسیده از اجتماع این ماهی ها به فضای امن کافی برای زندگی نیاز دارد و در صورت محدود شدن فضای زیست آنها یک جریان دور زننده به وجود می آید. به این صورت که ماهی های بالغ نسبت به هم عصبانی ، متشنج و حتی بسیار پرخاشگر می شوند و به زودی حملات جدی ، پر خشونت و شدیدی را آغاز می کنند که در پایان فقط ماهی های قوی تر از این برخورد ها جان به در می برند . این حالت برای ماهی پیرانا به هیچ وجه مناسب نمی باشد، زیرا همان طور که ذکر شده است پیرانا یک نوع ماهی اجتماعی با زندگی دسته جمعی می باشد. به طور متوسط برای هر پیرانا ی بالغ به اندازه ی 100 لیتر حجم باید در نظر گرفته شود که این به معنی 600 لیتر برای شش پیرانا ی بالغ می باشد.
تشخیص جنسیت پیرانا
جنسیت پیرانا قبل از بلوغ از نظر ظاهری برای هیچ کسی قابل تشخیص نیست (زیرا هر دو نوع جنس پیرانا 12 سانتی متر طول دارند)، اما در هنگام بلوغ می توانید جنسیت آن ها را تشخیص دهید . پیرانا های نر دارای پوستی تیره تر و پیرانا های ماده بالغ دارای شکمی بزرگتر می شوند. نکته ی دیگر این که ماهی های پیرانا برخلاف دیگر اعضای خانواده ی خود ( یعنی کاراسین ها )، هیچ گاه تخم های خود را نمی خورند بلکه از آنها مراقبت می کنند.
منبع : http://asanteb.com/
