شاه طوطی ها،روش نگهداری،تعیین جنسیت و تولیدمثل آنها

شاه ‌طوطی ها و تاریخچه آنها

این پرنده در حدود سه هزار سال پیش برای نخستین بار توسط مردم هندوستان اهلی شده است. در آغاز پادشاهان و خانواده‌های ثروتمند و اشرافی هندوستان به پرورش این پرنده می پرداختند و روش تقلید صدا را به آن آموختند و سپس سایر طبقات اجتماعی به این کار روی آوردند. یونانی‌ها نخستین ملت اروپایی بودند که با پرورش و نگهداری این پرنده آشنا شده اند؛ زیرا این طوطی توسط جانشینان اسکندر از ایالت پنجاب به کشور یونان منتقل شد.

اسکندر مقدونی ( یکی از پادشاهان جهانگشای تاریخ ) پس از فتح میان رودان و امپراتوری ایران موفق شد سرزمین هند را به تصرف درآورد و در آن جا با این نوع از گونه های طوطی آشنا شد و به تقلید صدای آن ها علاقه‌مند شده و بعدها جانشینان اسکندر آن را به یونان امروزی بردند و به نام «طوطی اسکندر» به اروپاییان معرفی نمودند.

شاه‌ طوطی یا طوطی بزرگ اسکندر با نام علمی ( Psittacula eupatria) نوعی طوطی بزرگ می باشد. زیستگاه اصلی این طوطی از پاکستان تا ویتنام است که کشورهای پاکستان، هند، سری لانکا، بوتان، نپال، بنگلادش، برمه، تایلند، لائوس و ویتنام را شامل می‌ گردد. افزون بر این جمعیت‌ هایی از طوطی‌ های از قفس گریخته نیز در افغانستان، ایران، کویت، عربستان، ترکیه، امارات و یمن زندگی می کنند. هرچند جمعیت این گونه رو به کاهش است، اما این کاهش آن‌چنان سریع نمی باشد که آن را در شمار گونه‌ های آسیب‌ پذیر قرار بدهد. جمعیت جهانی این گونه طوطی اندازه‌ گیری نشده است ، اما بر طبق تحقیقات انجام شده ، تعداد  بسیار آن در پاکستان وجو دارد و در هندوستان کمیاب می باشد.

طول این پرنده 58 سانتی متر می باشد و رنگ اصلی‌ اش سبز است و در جنس نر آن نوار سیاهی از بخش زیرین منقار منشعب شده است و در پشت گردن به نوار قرمزی ارتباط دارد. در صورتی که شاه طوطی از جوجگی با انسان باشند استعداد یادگیری واژه‌ ها را دارد.

گونه‌ های شاه طوطی عبارتند از :

• شاه طوطی معمولی
• شاه طوطی سیامی
• شاه طوطی آندامان
• شاه طوطی نپال
• شاه طوطی برمه

تکثیر و تولید مثل شاه طوطی

تکثیر این گونه در درون پاسیو میسر خواهد بود. این طوطی به احتمال بسیار برای نخستین بار در هندوستان اهلی شده‌ است و سپس گونه اهلی آن توسط بازرگانان و برخی دریانوردان و یا پادشاهان و امرا به جاهای گوناگون جهان منتقل شده‌ است. آسانی نگهداری و توقع اندک پرنده و زاد و ولد و تکثیر آسان و توانایی سازگاری آن با محیط‌های آب و هوایی گوناگون باعث شده‌ است که پرورش آن در سرتاسر جهان رایج و متداول گردد.

تعداد تخم‌ های شاه طوطی به 2 الی 3 عدد می باشد و زمان خوابیدن روی تخم‌ ها حدود1 28 روز است. مدت اقامت پرندگان جوان در آشیانه حدود 12 هفته خواهد بود.

بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که طوطی سبز عمری طولانی دارد و بعضی از پرورش دهندگان باور دارند که این گونه می‌تواند بین 25 الی 35 عمر داشته باشد و حتی برخی بر این باور می باشند که این پرنده تا 40 سال عمر می‌ کند.

تعیین جنسیت شاه طوطی 

تعیین جنسیت در طوطی‌ های بالغ به راحتی به وسیله حلقه دور گردن امکان پذیر است. رنگ پر و بال و حلقه دور گردن در این طوطی در سن سه سالگی به بالا مشخص می‌ شود. در برخی از شاه طوطی‌ ها رنگ حلقه دور گردن در پرنده نر بین سن 18 الی 30 ماهگی کامل می‌ گردد و گاهی اوقات این حلقه در سن 36 ماهگی کامل می شود. رنگ جوجه‌ ها معمولا تا قبل از بلوغ شبیه رنگ پرنده ماده‌ می باشد. بنابر این تعیین جنسیت از روی حلقه دور گردن فقط بعد از بلوغ امکان‌ پذیر خواهد بود.

این مقاله را نیز مطالعه بفرمایید : آموزش سخنگویی به کاسکو ها و طوطی ها و روش آموزشی

تشخیص سن شاه طوطی 

تعیین سن این گونه طوطی کار دشواری می باشد و چنانچه پرنده شناسنامه داشته باشد، تعیین سن دقیق آن مقدور خواهد بود و در غیر این صورت تعیین دقیق سن پرنده امری غیر ممکن است. بدیهی است که برخی از صفات و مشخصات ظاهری می‌ تواند جوان و یا مسن بودن پرنده را تعیین کند که البته این کار فقط توسط پرورش دهندگان حرفه‌ ای امکان پذیر می باشد.

همراهان مجله ی آسان طب دقت داشته باشید که معمولا عنبیه چشم طوطی بزرگ اسکندر در جوجه‌ ها تیره‌ می باشد و هر چه سن پرنده افزایش می یابد رنگ آن رو به زردی می‌ رود، این مشخصه باعث می‌ گردد تا برخی از پرورش دهندگان حرفه‌ ای بتوانند سن طوطی را محاسبه کنند. البته لازم ذکر است که سن طوطی نر با دیدن حلقه دور گردن نیز قابل تخمین می باشد. هرچه سن پرنده افزایش می یابد، منقار پرنده کم رنگ تر و خط خطی تر و فلس‌ های پای پرنده کدر می‌ شود.

مراقبت و نگهداری از شاه طوطی

این طوطی پرنده ای عاطفی است که نگهداری آن به صورت انفرادی نیاز به صبر و حوصله خواهد داشت. آن ها طوطی هایی می‌ باشند که روابط عمیقی را با نگهدارنده خود برقرار می کنند و دوری نگهدارنده را تحمل نخواهند کرد و با جیغ‌ های بلند اعتراض می‌ کنند.

جهت نگهداری به عنوان حیوان خانگی دست آموز بهتر است انواع جوجه یا خیلی جوان را انتخاب نمایید. بهترین نوع آن‌ طوطی هایی می‌ باشند که از والدین جدا می شوند و توسط انسان بزرگ شده‌ باشند. برای نگهداری این طوطی به صورت جفت نیازمند به پاسیو بزرگی می باشید که شرایط حفاظتی گرمایی و سرمایی نیز در آن رعایت شود.

غذاهای طوطی‌ های بزرگ مانند طوطی بزرگ اسکندر مثل مغز دانه‌ ها ( گردو ، بادام و فندق ) و دانه‌ های با پوسته مثل ( تخم آفتابگردان، بادام زمینی و غیره ) که بهتر است هر روز میوه و سبزیجات نیز به آن اضافه گردد.