بررسی پرخوری عصبی یا اختلال Bulimia Nervosa
اصطلاح Bulimia Nervosa که به پرخوری عصبی هم شناخته می‌شود نوعی اختلال جدی به حساب می‌آید که حتی ممکن است زندگی افراد را نیز تهدید کند. اینطور که از شواهد پیداست این افراد ابتدا غذا مصرف می‌کنند و سپس برای جلوگیری از ایجاد افزایش وزن به صورت عمدی ایجاد استفراغ خواهند کرد، افراد دارای اختلال پرخوری عصبی رفتارهای خاصی همچون ورزش و رژیم غذایی شدید از خود نشان می‌دهند. در این مقاله قصد داریم به بررسی اختلال پرخوری عصبی بپردازیم.
اطلاعاتی در رابطه با پرخوری عصبی
افرادی که دچار این اختلال هستند غالبا تصور بدنی غیر واقعی از خود دارند، آنها نسبت به وزنشان دچار وسواس هستند. بر اساس تحقیقات صورت گرفته مشخص شده است که 1.5 درصد بانوان و 5 درصد مردان در طول زندگی خود اختلال پرخوری عصبی را تجریه خواهند کرد، این یکی از رایجترین مشکلاتی بوده که در زنان ایجاد می‌گردد و اینطور که پیداست نوجوانی و سالهای اولیه بزرگسالی جزو زمان‌های مناسب برای مبتلا شدن به این اختلال محسوب می‌گردد. هنرمندان، ورزشکاران و مدل‌ها جزو گروه‌هایی شناخته می‌شوند که امکان مبتلا شدن به اختلال پرخوری عصبی را دارا هستند.
نشانه‌های مربوط به پرخوری عصبی
هر بیماری و یا اختلالی نشانه‌هایی دارد و اختلال پرخوری عصبی هم از این قاعده مستثنی نیست، بر اساس مطالعات صورت گرفته برخی از نشانه‌های این مشکل عبارتند از:
- داشتن ترس از دست دادن وزن
- داشتن نظراتی مبنی بر داشتن چربی زیاد
- خوردن غذا
- استفراغ عمدی
- مصرف بیش از اندازه دیورتیک‌ها
- استفاده از برخی مکمل‌ها برای کاهش وزن
- ورزش کردن بیش از حد
- رفتن به حمام آن هم بلافاصله بعد از مصرف غذا
- خارج شدن از فعالیت‌های اجتماعی عادی و روزمره
اختلال پرخوری عصبی می‌تواند منجر به ایجاد برخی عوارض هم گردد که عبارتند از:
- نارسایی مربوط به کلیه
- مشکلات قلبی
- برخی از بیماری‌های مرتبط با لثه
- پوسیدگی دندان
- مسائل گوارشی و یا یبوست
- کمبودهای آبی بدن
- کمبود مواد مغذی
- الکترولیت و یا عدم تعادل شیمیایی
به گزارش مجله پزشکی آسان طب یکی از مشکلاتی که امکان دارد برای زنان مبتلا به اختلال مربوطه ایجاد شود عدم وجود یک دوره قاعدگی است، همچنین اضطراب و افسردگی در این افراد می‌تواند به عنوان یک مشکل شایع مدنظر باشد.
چه مواردی موجب ایجاد پرخوری عصبی می‌شود؟
بر اساس مطالعات صورت گرفته می‌توان گفت که این اختلال هیچگونه دلیل علمی ندارد، چند عامل وجود دارند که می‌توانند بر توسعه آن تاثیرگذار باشند. افراد مبتلا به بیماری‌های روانی در معرض خطرات بیشتری برای مبتلا شدن به این اختلال قرار دارند، این مشکل همچنین می‌تواند در افرادی که به شدت تحت تاثیر رسانه‌ها قرار دارند هم باشد، برخی از عوامل دیگر هم عبارتند از:
- مسائلی که مرتبط با خشم است
- افسردگی
- کمال‌گرایی
- داشتن حالت‌های تهاجمی
برخی از تحقیقات انجام شده حکایت از آن دارد که اختلال پرخوری عصبی ارثی بوده و می‌تواند ناشی از کمبود سروتونین در مغز باشد.
اختلال عصبی مورد بحث چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشکان می‌توانند انواع آزمایش‌ها را برای تشخیص این مشکل تجویز نمایند تا افراد انجام دهند اما در مرحله اول به انجام معاینات فیزیکی خواهند پرداخت، البته باید بدانید که تجویز آزمایش خون و یا ادرار هم به دور از ذهن نمی‌باشد. یکی دیگر از روش‌هایی که پزشکان به عنوان معیار از آن استفاده خواهند کرد روش‌های تشخیصی و آماری اختلالات روانی DSM-5 می‌باشد، این مورد یک ابزار تشخیصی استاندارد برای چنین مشکلاتی به حساب می‌آید. برخی از معیارهای مورد استفاده برای تشخیص اختلال پرخوری عصبی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- استفراغ‌های عمدی منظم و به دفعات
- برخی رفتارهای مربوط به حذف غذا از طریق ورزش زیاد و همچنین استفاده از ملین‌ها و حتی گرسنگی کشیدن
- نداشتن بی اشتهایی
شدت این اختلال می‌تواند تعیین کننده باشد که افراد تا چه اندازه دچار این مشکل هستند، نوعی دسته‌بندی هم برای این مشکل در نظر گرفته شده و عبارتند از:
- خفیف: 1 الی 3 بار در هر هفته
- متوسط: 4 الی 7 بار در هر هفته
- شدید: 8 الی 13 بار در هر هفته
- افراطی: 14 بار و یا بیشتر در هر هفته
در صورتی که یک فرد در مدت زمان طولانی به این اختلال دچار باشد مسلما نیاز است تا آزمایش‌های بیشتری صورت گیرد.
معرفی شیوه‌های درمانی اختلال پرخوری عصبی
بهتر است بدانید که درمان نه تنها بر روی آموزش‌های غذایی و روش‌های تغذیه‌ای تمرکز دارد بلکه می‌تواند به درمان‌های روانی هم دلالت داشته باشد. این مسئله نیازمند توسعه یک دیدگاه سالم از خود فرد و رژیم غذایی می‌باشد، برخی از گزینه‌های درمانی عبارتند از:
√ داروهای ضد افسردگی همانند فلوکستین که تنها ضد افسردگی بوده و توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده آمریکا مورد تایید قرار گرفته است، البته این اجازه تنها در آمریکا بوده و در کشور ما باید به دستور پزشک صورت گیرد تا بتوان دید که مجوز دارد یا خیر، استفاده از چنین داروهایی به صورت خودسرانه امکان دارد مشکلات عدیده‌ای را ایجاد نماید، بنابراین باید به پزشک مراجعه کرد.
√ روان درمانی یا همان گفتار درمانی می‌تواند شامل درمان رفتاری شناختی باشد، درمانی که مبتنی بر خانواده می‌تواند باشد.
√ درمان موفق درمانی است که شامل داروهای ضد افسردگی، روان درمانی، خدمات بهداشت روان و خانواده باشد، در برخی از مراکز درمانی مشاهده شده است که برای درمان به سراغ برنامه‌های روزمره می‌روند، تمرین یوگا نیز برای افزایش آگاهی از وضعیت بدن ممکن است مناسب باشد، البته باید تمامی کارهای مربوطه با هماهنگی پزشک صورت گیرد.
چشم‌اندازی در رابطه با اختلال پرخوری عصبی
پرخوری عصبی در صورتی که درمان نشود امکان دارد تهدیدکننده زندگی باشد، اختلال پرخوری عصبی وضعیتی بوده که می‌تواند هم حالت فیزیکی و هم هم حالت روحی را تحت تاثیر خود قرار دهد، این مشکل ممکن است به عنوان یک چالش در طول زندگی به شمار رود. توجه داشته باشید که با تمامی تفاسیر می‌توان این اختلال را با روش‌های درمانی مناسب و زیر نظر پزشک حل و فصل کرد، اختلال پرخوری عصبی در صورتی که زودتر تشخیص داده شود می‌تواند درمانی موثر داشته باشد. درمان‌هایی برای این اختلال موثر خواهند بود که بتوانند بر روی غذا، عزت نفس، حل مساله، مهارت‌های مقابله‌ای و سلامت روانی تمرکز داشته باشند، این درمان‌ها به بیماران کمک خواهد کرد تا بتوانند رفتارهای سالم را برای طولانی مدت حفظ کنند، در هر صورت با تشخیص زودهنگام این اختلال می‌تواند در صدد رفع مشکل برآمد و با کمترین خسارت آن را حل کرد.
منبع: https://mag.asanteb.com
