انواع طبیب ها و روشهای درمان استفراغ

روشهای درمان استفراغ مختف است. در این بخش از مجله پزشکی اسان طب درباره روشهای درمان استفراغ و همچنین انواع طبیب ها اطلاعاتی را تقدیم میکنیم. امیدواریم از این بخش بهره کافی را ببرید.

روشهای درمان استفراغ

روشهای درمان استفراغ هفت نوع است:

قی، اسهال، کرفتن خون، ادرار، تعریق، عطسه و اب دهان جاری کردن .

شرط مهم برقرار باشد:

1- به جهت زیادی مواد غذایی، در مزاج فسادی ایجاد شده  باشد که با کم کردن آن، مزاج سالم می شود.

2- نیروی بدن کافی باشد.

3- توجه به حرارت ورطوبت مزاج واعتدال وضع همگانی

۴- اعتدالی شهری که بیمار در آن سکونت دارد و نیز اعتدالی فصلی. در این حالت حتی اگر ممکن است باید استفراغ را تا وقت مناسب به تأخیر انداخت.

۵- بیمار آمادگی و عادت به استفراغ داشته باشد

۶-احتمال بروز بیماری دیگر در اثر استفراغ نباشد.

۷- بیمار کودک یا پیر نباشد.

۸- شغلی بیمار باعث ضعف او نشود.

۹- اعضای رئیسه سالم باشد

۱۰- بیمار مسافر نباشد.

از روشهای درمان استفراغ ( حالت تهوع ) استفاده کند که در هنگام شروع، باید چهارده شرط دیگر را نیز  درنظرگرفت:

۱- بیرون کردن مواد زائد بخصوصی

۲- کمک گرفتن از طبیعت بیمار. یعنی اگر طبیعت او مایل به قی باشد از راه دهان و قی و اگر مایل به اسهال باشد از آن استفاده شود

۳- مجرای خروجی، نزدیک ترین به عضو بیماری باشد.

۴- ماده زائد به قدر نیاز خارج شود و نه بیشتر

۵- از مسهل قوی تر، اگر در کبد و طحال باشد، مسهل متوسط و اگر در معده است باید از مسهلی ضعیف استفاده کرد.

۶- با توجه به توان بیمار باید از داروی مناسب او کمک گرفت.

۷- بیماری قوی تر باید سریع تر درمان شود تا باعث مرگ بیمار نشود.

۸- مدت نضج گرفتن بیماری باید بررسی شود

تمام مواد فاسد را یکدفعه نباید بیرون داد.

طبیبان سه گروهند

۱- کسی که متعلم علم طب است و با مراجعه به کتب، برای درمان تلاش میکند. اما مفید نیست زیرا فقط مطالعه کرده است.

۲- کسی که به مقام فتوی و اظهارنظر رسیده و می توان به او اعتماد کرد.

۳- کسی که در مقام قضاوت و تمیز موضوعات از یکدیگر است. این مقام، محتاج استعداد خاصی است و شخصی باید دارای فکر بلند، ذوقی، علم، تدبیر عمیق و تحقیقی زیاد باشد و در خدمت استادان بوده و بیشتر اوقات را در نزد بیماران گذرانده باشد.

پسی بپرهیز! بپرهیز از اینکه در راه این علم،به هر سؤال پاسخ و فتوایی بدهی چون باعث رسوایی دنیا و هلاکت آخرت است .