نزدیکی در دوران بارداری مشکلی ایجاد نمیکند؟

نزدیکی در دوران بارداری قوانین خاص خود را دارد. ولی از نظر شرعی یا پزشکی ممنوع است. از نظر شرعی که نزدیکی فقط در زمان پریودی و همچنین محرم شدن در مکه مشکل دارد. از نظر پزشکی هم اکثر پزشک ها معتقدند نزدیکی تا سه ماهگی ممنوع، سه تا هفت ماه مجاز و بعد هفت ماه مجددا ممنوع است. البته اکثرا سه ماهه اول را هم مجاز می دانند، مگر در مواردی که زن دل درد یا تهوع و … دارد. ولی باز هم شما 1- با توجه به این مقاله و 2- حتما مشورت با پزشک متوجه می شوید که چه زمانهایی میتوانید رابطه داشته باشید. پس این حرفها که خیلی ها می گویند نزدیکی در بارداری مشکل ساز است اشتباه است.

نزدیکی در دوران بارداری

در اشخاص سالم نزدیکی در بارداری تا مدتی ضرری ندارد ولی ممکن است در نتیجه‌ی صدمه و فشار به شکم باعث ناراحتی برای جنین داخل رحم یا زن شود و منجر به سقط یا زایمان قبل از موقع شود. روی هم رفته با وجودی که عقاید در نزدیکی در دوران بارداری مختلف است، از ماه هفتم به بعد این عمل ممنوع می‌باشد.

زنانی دیده شده‌اند که چند ساعت قبل از زایمان نیز رابطه جنسی داشته اند. از این‌ رو باید متذکر شد که این امر تولید عفونت و تب‌های شدید می‌کند. نزدیکی در دوران بارداری باید با تکنیک مخصوصی انجام شود. در ضمن باید دانست برخی از زنان از رابطه‌ی جنسی در دوران بارداری به خصوص در ماه‌های آخر متنفر می‌باشند که باید مورد توجه شوهران قرار گیرد.

در دوران حاملگی بدن فرد دچار تغییرات فیزیکی و درونی می‌شود. این تغییرات می‌تواند در برخی خانم‌ها منجر به افزایش میل جنسی شود، در حالی که در برخی دیگر می‌تواند منجر به کاهش میل جنسی گردد. به ویژه در اوایل بارداری که خستگی صبحگاهی و حالت تهوع وجود دارد، کاهش میل جنسی بعید نیست. به لحاظ تغییرات ایجاد شده گاه زوجین مجبورند تا تکنیک و نحوه انجام رابطه جنسی را تغییر دهند. شکل انتخابی باید به نوعی باشد که بر شکم زن باردار فشاری وارد نیاید. اغلب به حالت‌های کناری (side by side)، پشت (rear entry) و با زاویه (Right -angle) وضعیت‌های راحت‌تری هستند.

عوامل مؤثر بر نزدیکی در دوران بارداری

الگوهای جنسی پیش از بارداری شامل تعداد و دفعات نزدیکی، رضایت جنسی، معنی و مفهوم مسایل جنسی از نظر زن و شوهر، وضعیت عمومی زن در دوران بارداری، مشکلات و عوارض دوره‌ی بارداری، ترس از صدمه به جنین و از دست دادن حاملگی در اثر برقراری رابطه‌ی جنسی و نحوه‌ی پاسخ‌دهی به تغییرات بدنی در حین حاملگی.

اکثر مطالعات علمی نشان دهنده‌ی تغییرات میل جنسی زنان در دوره‌ی حاملگی است. در بارداری طبیعی تا وقتی که زن از نظر پزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدود کردن فعالیت جنسی وجود ندارد. نزدیکی و ارگاسم در حاملگی غالباً بی‌خطر است. البته از آن‌جا که فعالیت جنسی می‌تواند موجب ایجاد انقباضات رحمی و تغییر جریان خون شود، بعضی از پزشکان پیشنهاد می‌کنند که از هیجان‌های جنسی و ارگاسم پرهیز گردد. اگرچه سقط خود به خودی به صورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمی‌دهد، ولی می‌تواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد. انقباض رحم و خون‌ریزی در حین بارداری نشانه‌ی خطر محسوب می‌شود.

به‌طور کلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود می‌کنند عبارتند از:

سابقه‌ی سقط – سابقه‌ی زایمان زودرس – انقباض رحم و خون‌‌ریزی از رحم – سابقه‌ی زایمان‌های زیاد – نارسایی گردن رحم – سابقه‌ی فشار خون افزایش یافته در اثر حاملگی – دیابت – پارگی زودرس پرده‌های دور جنین.

فواید نزدیکی در دوران بارداری

برخی از زنان باردار، به خاطر ترس، از برقراری رابطه زناشویی با همسرشان اجتناب می‌کنند، درحالی‌که اگر پزشک تایید کند که بارداری‌ تان پرخطر نیست، داشتن رابطه در این دوران هیچ مشکلی برای شما و جنین نخواهد داشت.به نقل از آسان طب،دلایلی که در زیر برای شما عنوان می‌کنیم، شما را متقاعد خواهد کرد که رابطه زناشویی در دوران بارداری مفید است.

ارگاسم‌ تان بسیار لذت‌بخش خواهد بود

بسیاری از زنان دوست دارند که باز هم ارگاسم را در زمان بارداری‌شان تجربه کنند. برخی از زنان، برای اولین بار ارگاسم چندگانه را در دوران بارداری خود تجربه می‌کنند. زیرا در این دوران، خون‌رسانی به دستگاه تناسلی و رحم در آخرین حد خودش است و در نتیجه قدرت تحریک‌ پذیری بسیار بالا است.

افزایش غریزه جنسی در این دوران

مطالعات نشان می‌دهند که ۴۰ درصد از زنان، در دوران بارداری‌شان نسبت به زمان‌های دیگر علاقه بیشتری به برقراری رابطه داشته‌اند. علت این تمایل، افزایش ترشح هورمون‌های استروژن و پروژسترون است. پستان‌ها در این دوران بزرگ‌تر و تحریک پذیرتر می‌شوند و به علاوه دیگر نیازی نیست نگران راه‌های پیشگیری از بارداری باشید.

باعث کاهش استرس می‌شود

ارگاسم باعث افزایش آدرنالین در خون و در نتیجه کاهش استرس می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند که ارگاسم باعث کاهش فشار خون و حتی کاهش خطر سکته قلبی می‌شود. بنابراین، رابطه زناشویی به افزایش خواب شما نیز کمک می‌کند.

به زنده نگه داشتن رابطه زناشویی کمک می‌کند

همانطور که می‌دانید، رابطه زناشویی موفق، نقش اثرگذاری در زندگی هر زوجی بازی می‌کند. با برقراری رابطه در دوران بارداری، نه تنها به حفظ این رابطه کمک می‌کنید، بلکه به خاطر ترشح هورمونی به نام اکسی‌توسین در خون، احساس نزدیکی بیشتری به همسرتان می‌کنید.

نزدیکی در دوران بارداری چه تاثیری بر روی جنین دارد؟

برخی زنان تصور میکنن که داشتن نزدیکی در دوران بارداری میتونه به جنین آسیب برسونه . اما این درست نیست و داشتن رابطه جنسی در دوران بارداری آسیبی به جنین نخواهد زد . بیشتر اوقات مردان از داشتن رابطه جنسی با همسر باردارشون بیشتر میترسن . در بیشتر موارد داشتن رابطه جنسی ۱۰۰ درصد برای مادر و جنین بی خطر است . ولی با این وجود ممنوعیت هایی که متخصص زنان و زایمان برای شما تعیین میکنه تقریبأ طبیعیه . درصورتیکه دهانه رحمتون باز شده باشه ٬ خونریزی داشته باشین و جفت بیش از حد پایین باشه ٬ متخصص زنان و زایمان توصیه میکنه که در زمان بارداری به هیچ وجه رابطه واژینالی نداشته باشید .

اگه درباره ی داشتن رابطه جنسی در زمان بارداری نگران هستین حتمأ از پزشکتون بپرسید که آیا باتوجه به شرایط شما منعی برای داشتن رابطه واژینالی برای شما وجود داره یا نه . این بدان معنی نیست که هیچ ممنوعیتی در زمان بارداری وجود ندارد . برخی شرایط مانند طاق باز خوابیدن و یا دمر خوابیدن ممکنه باعث چسبندگی رحم شه و یا مشکلات دیگری رو همراه داشته باشه . پس مقداری محرومیت در بارداری طبیعیه .

آیا شما از اشعه های مضر برای سلامتی جنین مطلع هستید؟ اینجا ( تاثیر اشعه موبایل بر جنین ) را حتماً مطالعه کنید.

آیا نزدیکی در دوران بارداری جایز است؟

جواب: هیچ حکمی که مانع نزدیکی در دوران بارداری باشد، وجود ندارد. تنها مواردی که زنان نباید نزدیکی کنند، ایام حیض و محرم بودن در ایام حج و عمره است.

در دوران بارداری توصیه های پزشک را باید انجام داد نزدیکی کردن در دوران بارداری ، به جز مواردی که پزشک توصیه کند، به مادر و جنین آسیبی نمی رساند. اما در مواردی که پزشک نزدیکی را برای جنین و مادر مضر می داند، از نظر دینی هم نزدیکی جایز نمی باشد. چونکه “در دین اسلام ضرر رساندن و ضرر دیدن نیست.” (ابن ماجه، احکام، ۱۷، موطاء، ۳۱، احمد ابن حنبل، ۵/۳۲۷)