تربیت فرزند و کیفیت وقت

تربیت فرزند یک مساله مهم است و کیفیت وقت در آن تاثیر بسزایی دارد . والدین باید به اندازه کافی برای تربیت فرزندان خود وقت بگذارند. موقعی که هم پدر و هم مادر و یا در خانواده های طلاق ، پدر یا مادر مطلقه بیرون از خانه کار می کنند ، در این گونه موارد آنها سعی می کنند برنامه کاری خود را طوری ترتیب دهند که حداکثر وقت را برای رسیدگی و تربیت فرزند داشته باشند .

نکاتی درباره تربیت فرزند

در خانواده هایی که هم پدر و هم مادر حضور دارند ، توجه یکی از والدین در هر زمان ، می توانند برای بچه ها کاملا رضایت بخش باشد. می شود به بچه های پیش دبستانی اجازه داد که گاهی شبها تا دیر وقت بیدار بمانند به شرط آن که صبح ها بتوانند کمی بیشتر بخوابند یا وسط روز چرتی بزنند . تعداد ساعات در کنار هم بودن پدر و مادر و فرزندان در مقایسه با کیفیت وقتی که با هم سپری می کنند ، اهمیت کمتری دارد و این همان چیزی است که من از عبارت «کیفیت وقت»در نظر دارم .

از نقطه نظر علمی ، کیفیت وقت در روابطی جلوه می کند که صمیمی ، بار آور و عاشقانه باشند . این کیفیت را می توان در فاصله رانندگی ، موقع غذا خوردن و هر زمان دیگری رعایت کرد . وقتی را که برای خرید از سوپر مارکت یا مغازه نزدیک خانه تان میگذارید ،همیشه می شود صرف گفتگو ، گوش کردن و اموزش دادن کرد . بنابراین وقت با کیفیت  در تربیت فرزند وقتی نیست که صرف کارهایی غیر از کارهای روزمره می شود ، بلکه شامل روابط روزمره اعضای خانواده با هم است و لزوما گردش های جالبی مثل رفتن به سیرک را که در رشد بچه ها تاثیر شاخص و برجسته ای دارد ، در بر نمی گیرد.

نظریه کیفیت وقت به خودی خود جالب است ، ولی نگرانی این است که والدین پر کار و زیاده از حد معمول وظیفه شناسی پیدا شوند که حتی بعد از آن که کاسه صبرشان لبریز شده و دیگر هیچ لذتی از کاری نمی برند ، خود را به زور وادار کنند که با بچه ها حرف بزنند ، بازی کنند و برایشان کتاب بخوانند . به گزارش آسان طب والدین که پیوسته از نیازها و آرزوهای خود غفلت می کنند تا برای فرزندان خود اوقات با کیفیتی فراهم آورند تا تربیت فرزند را به خوبی انجام دهند ، شاید روزی برسد که دلشان از این همه فداکاری به هم بخورد و به کلی روحیه دوستانه و صمیمی خود را در مقابل بچه ها از دست بدهند و کودکی که احساس می کند می تواند پدر و مادر خود را وادار کند که به رغم احساس دلزدگی ، وقت بیشتری را در اختیار او بگذارند ، بتدریج متوقع و از خود راضی بار خواهد آمد .

نگرانی دیگر من این است که بعضی از پدرها و مادرها درباره این عبارت دچار سوء تفاهم شوند و گمان کنند تعداد ساعاتی را که در کنار فرزندانشان هستند ، ابدا اهمیت ندارد ، به شرط آن که همان چند ساعتی را که صرف آنها می کنند با کالایی به اسم کیفیت انباشته کنند ! کمیت زمان هم مهم است . ساعاتی را که صرف وظایف و کارهایی می شود که هیجان انگیز نیستند و ظاهرا هیچ جلوه ای ندارند ، در تقویت ارتباط بین انسان ها اهمیت دارند . بچه ها گاهی دلشان می خواهد که دور و بر پدر و مادرشان پرسه بزنند که بخش مهمی از زندگی پدر و مادر خود هتسند . نکته ظریف این است که بتوانید تعادل درستی بین زمانی که برای کودکان خود صرف می کنید و زمانی را که برای انجام نیازهای شخصی خود در نظر می گیرید ، برقرار سازید .

وقت ویژه در تربیت فرزند

وقت ویژه در خانواده و تربیت فرزندان نشان می دهد که دست کم گاهی وقت با کیفیت هم در زندگی روزمره وجود دارد وقت ویژه زمان بسیار کوتاهی است که شما هر روز در کنار می گذارید تا با هریک از فرزندان خود ، به طور فردی صرف کنید . نکته ویژه درباره زمان تربیت فرزند این است که لازم نیست حتما کار خاصی انجام بدهید . ممکن است با او پازلی را جور کنید ، به مغازه نزدیک خانه سری بزنید یا فقط با هم صحبت کنید . نکته مهم در این فاصله این است که در این وقت اختصاصی و خصوصی ، حواس شما به هیچ وجه پرت نشود و متوجه چیز یا کس دیگری غیر از او نباشید . از زمان ویژه به عنوان تنبیه استفاده نکنید و به هیچ وجه فرزندان خود را از ان محروم نسازید .

تربیت فرزند مساله بسیار مهمی است که والدین و خانواده ها باید به ان توجه گنند. دوره سنی تا 18 سالگی دوره اوج تربیت است. فرزند در دوران ابتدایی بهتر مسایل را به ذهنش می سپارد و میتوان بهتر خمیر مایه او را شکل داد.پس لطفا بحث تربیت فرزند را جدی بگیرید و فکر نکنید که فقط سیر کردن و لباس پوشاندن فرزند وظیفه شماست.

منبع : asanteb.com