اهمیت زنگ سیاه گندم

زنگ سیاه گندم که به نام زنگ ساقه نیز گفته می شود ، در ایران در درجه دوم اهمیت قرار دارد . در صورتیکه در کشورهای اروپائی و آمریکا زنگ سیاه گندم بیش از زنگ زرد حائز اهمیت است . زنگ سیاه گندم با آنکه از دیر زمان در ایران شیوع داشته ولی ابتدا در سال 1326 توسط اسفندیاری گزارش گردیده است . این زنگ نیز مانند زنگ زرد در تمام مناطق ایران وجود دارد .

زنگ سیاه گندم چیست ؟

با آنکه خسارت زنگ سیاه گندم در ایران ظاهرا کمتر از زنگ زرد است ، معذلک در سالهای 1341 و 1345 در سواحل بحرخزر (مازندران و گرگان ) صدمه شدیدی به محصول گندم وارد نموده است . خسارت این زنگ در سال 1341 در مناطق فوق الذکر توام با خسارت زنگ زرد به طور متوسط 70 درصد و در سال 1345 پنجاه درصد محصول تخمین زده شده است . در نواحی گرگان می زان 50 درصد خسارت به محصول گندم را می توان به مبلغ 1340 میلیون ریال برآورد کرد . بنابراین زنگ سیاه گندم در ایران از بیماری هائی است که اهمیت اقتصادی فراوان داشته و باید مورد توجه قرار گیرد .

نشانه های بیماری زنگ سیاه گندم

 به گزارش بخش سلامت سایت آسان طب ، نشانه های زنگ سیاه گندم ابتدا به صورت سورها یا جوشهای باریک ، دراز بیضوی ، موازی با محور طولی ساقه ، برگ یا غلاف گیاهچه ها یا گیاهان در هر مرحله از رشد ظاهر می شوند . در مراحل بعدی رشد گیاه گندم ، جوشها ممکن است روی خوشه و همچنین روی ریشک های خوشه نیز تشکیل می گردد . ظرف مدت چند روز اپیدرمی که روی جوش ها را پوشانده پاره شده و به عقب می رود و از زیر آن توده های پودری از اسپورهای قرمز رنگ که اورد و سپور نامیده می شوند ظاهر می گردد .

مدتی که از دوره ی بیماری زنگ سیاه گندم گذشت دوره دوم یعنی دوره تشکیل هاگ های پائیزه ظاهر می شود . علامت این دوره خطوط برجسته گرد و تیره رنگی است که یا جانشین خطوط قرمز تیره سابق گردیده ویا مخلوط با آنها آشکار می گردد . شدت بروز این دوره طوریست که در اغلب از موارد هاگ ها با فشار خود پوسته برگ را پاره نموده و به شکل گرد سیاه رنگی از میان شکاف های غیر منظمی خارج می شود و به همین مناسبت این زنگ را زنگ سیاه گندم می نامند .

مبارزه با زنگ سیاه گندم

بهترین راه مبارزه علیه زنگ سیاه گندم مانند سایر زنگها ، کشت واریته های مقاوم می باشد . ریشه کنی بوته های زرشک که میزبان دیگر قارچ عامل بیماری است در تقلیل آلودگیهای اول فصل بسیار موثر خواهد بود . ضمنا از استعمال بیش از حد کود های از ته باید خودداری کرد ، زیرا بافت گیاه را اسفنجی و متخلخل کرده و در برابر حمله بیماری ها گیاه حساسیت بیشتر پیدا می کند . بوته های گندم نبایستی زیاد متراکم باشد زیرا موجب عدم تهویه و شدت بیماری خواهد شد ، از طرفی آبیاری بیش از حد موجب فراهم شدن شرایط مساعد برای رشد و نمو قارچ می گردد که باید از آن اجتناب نمود . سمپاشی های مکرر با قارچ کش های متناسب نیز در کنترل بیماری خواهد بود .

منبع :

asanteb.com