گیاه رامبوتان ،میوه ای مودار و مغذی

میوه گیاه رامبوتان یکی از میوه های جنوب شرقی آسیا و بومی مالزی و اندونزی و تایلند بوده که در زبان مالیایی به معنی میوه مودار است که بر گرفته از شکل ظاهری آن می باشد. یکی از میوه های شگفت انگیزی که می تواند مورد توجه عموم واقع شود میوه رامبوتان نام دارد که میوه ای گرمسیری است و با نام علمی سرخالوی مژکی (nephelium lappaceum) شناخته شده است. این میوه بومی مناطق استوایی بوده و کشورهای آسیای جنوب شرقی مانند مالزی و ویتنام، مهمترین تولید و صادرکنندگان آن به سراسر جهان به شمار می روند. در ادامه ی مطلب از روش های صحیح کاشت و نگهداری و خواص منحصر به فرد این گیاه بیشتر صحبت می کنیم.

میوه گیاه رامبوتان

همراهان عزیز آسان طب: چندین سال پیش، بازرگانان عرب میوه گیاه رامبوتان را در زنگبار (جزیره ای در خاور آفریقا) معرفی کردند که توزیع میوه رامبوتان تا سال 1950 بسیار محدود بود تا اینکه تقاضای مردم برای رامبوتان افزایش یافت و در کشورهای متعددی مورد کشت و کار قرار گرفت. این میوه شیرین و آبدار است و مزه آن شبیه به انگور ست و دارای هسته ای بزرگ می باشد. میوه آن شباهت زیادی به میوه لایچی (لیچی) و لونگان داشته و میوه گیاه رامبوتان به صورت خام و کنسرو شده و یا آب میوه در فروشگاه ها به فروش می رسد.

میوه گیاه رامبوتان شکلی تقریبا کروی دارد و مودار است و نام رامبوتان نیز به زبان مالزیایی معنی “میوه مودار” می دهد. موهای پوسته رامبوتان نازک و نرم بوده، خار مانند نیستند و به پوست و دست آسیب نمی رسانند و اندازه هر میوه بالغ نصف کف دست می باشد و همچنین میوه ها قبل از رسیدن به رنگ سبز روشن هستند. میوه رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود بوده و رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد. برای مصرف هر دو گونه، با برش دادن پوسته رنگی، آن را جدا کرده و گوشته سفید (گاهی متمایل به صورتی) و آبدار میوه را میل می کنند. داخل میوه رامبوتان هسته ای به رنگ قهوه ای روشن و به قطر ۲ سانتی متر وجود دارد. میوه گیاه رامبوتان را اغلب به صورت خام مصرف می کنند و به خاطر رنگ سفید آن کمتر در سالاد های میوه مورد مصرف قرار می گیرد. این میوه سرشار از ویتامین C و کلسیم بوده و همچنین دارای آهن و فیبر است، به همین جهت خوردن آن برای افراد دارای کم خونی ناشی از فقر آهن هم توصیه می شود. جالب است بدانید که هر عدد رامبوتان حدود 59 الی 60 کالری دارد.

تکثیر گیاه رامبوتان

تکثیر آن از طریق بذر انجام میشود که بلافاصله بعد از جدا شدن از میوه کاشته می شود. در روش تکثیر از طریق بذر، گیاهان حاصله اکثراً نر هستند. عطر گل میوه رامبوتان باعث جذب مقدار زیادی از حشرات شده و عمل گرده افشانی صورت می گیرد. برای تولید تجاری از کو پیوند وصله ای استفاده می شود که پایه های انتخابی بذری یا از طریق خوابانیدن انتخاب می شود. در خوابانیدن هوایی از شاخه های یکساله تا 18 ماهه استفاده میشود و در مدت شش تا دوازده ماه ریشه دار می شوند. درختان در فاصله 10- 12 متری از یکدیگر کاشته می شود. گیاهان تکثیر شده به روش رویشی سه تا چهار سال بعد باردهی را شروع کرده در حالی که دانهال ها یک یا دو سال دیرتر میوه می دهند. زمانی که اکثر میوه ها روی خوشه رسیده باشد با قطع کامل گل آذین برداشت می شود. درخت گیاه رامبوتان ریشه عمیقی ندارد، بعد از ۲ الی ۳ سال از زمان کاشت میوه می دهد و تا ۸ الی ۱۰ سال قدرت باردهی دارد.

خواص مهم گیاه رامبوتان 

از روغن دانه آن برای تولید شمه و صابون استفاده می شود.

بومیان محلی از ریشه گیاه رامبوتان بصورت جوشانده  برای درمان تب و از برگ بصورت ضماد درمان سردرد استفاده می کنند.

میوه گیاه رامبوتان  سرشار از ویتامین C و کلسیم بوده و همچنین دارای آهن و فیبر است، به همین جهت خوردن آن برای افراد دارای کم خونی ناشی از فقر آهن هم توصیه می شود.

میوه رامبوتان دارای مقدار زیادی کلسیم ، منیزیم و پتاسیم  است.

گیاه رامبوتان یک داروی ضد کرم است.

گیاه رامبوتان برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب می باشد.

جوشانده پوست تند و تیز میوه رامبوتان برای درمان برفک به کار می رود.

برای نگهداری، میوه ها ی گیاه رامبوتان  را داخل بسته های پلاستیکی قرار داده تا مانع از دست رفتن رطوبت شود.

منبع: https://mag.asanteb.com