تفاوت فتق معده و زخم معده چیست
فتق معده کلمه ای نه چندان آشنا است اما باید گفت که بسیاری از افراد از این عارضه رنج می برند. فتق معده به بیرون زدگی بخشی از معده به بالای دیافراگم اطلاق می شود که این حالت ممکن است بر اثر کشش عضلهٔ دیافراگم به وجود آید که به طور طبیعی در اطراف مری به صورت چسبان جفت و جور شده است تا مانع از ورود معده به داخل قفسهٔ سینه شود و در اغلب موارد، فتق معده باعث سوزش سردل (ترش کردن) خواهد شد. زمانی که فتق معده باعث تحریک مری شود (ازوفاژیت یا التهاب مری) ممکن است عمل جراحی را ایجاب کند. اما در صورتی که از روشهای معقول طبیعی استفاده کنید، در اغلب موارد میتوان از جراحی اجتناب کرد.
فرق بین فتق معده و زخم گوارشی (اولسر)
اگر علائم شما به هنگام خالی ماندن معده تشدید می شود، احتمال اینکه مشکل شما اولسر باشد بیشتر است. در صورتی که علائم شما هنگامی که بیش از اندازه میخورید و می آشامید، زمانی که پس از صرف غذا دراز می کشید، یا هنگامی که پس از صرف غذا دولا می شوید بدتر می شود، احتمال اینکه مشکل فتق معده باشد بیشتر است. گاهی ممکن است سوزش سردل و علایم فتق معده شبیه مشکلات قلبی باشند. مسلماً کسی نمیخواهد حملهٔ قلبی را با ترش کردن اشتباه بگیرد. در صورتی که علائمی را که در ذیل ذکر میشود به همراه سوزش سردل (ترش کردن) پیدا کردید، باید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا به بیمارستان بروید:
تنگی نفس
دردی که به سمت گردن و شانه منتشر می شود
احساس سبک سری یا گیجی
درد بهنگام بلع
در صورتی که متوجه هریک از این علائم شدید هرچه سریعتر کمک بطلبید. نگران این نباشید که اگر مسئول اورژانس به شما گفت که فقط به یک سوزش سردل مبتلا هستید، ممکن است احساس مضحکی به شما دست دهد. این اتفاق بهتر از آن است که مسئول تحقیق در مورد مرگهای مشکوک به بازماندگانتان اعلام کند که مشکل شما، سوزش سردل نبوده است!
نکات مهم در سورش ناشی از فتق معده
اغلب افراد از داروی ضد اسید (آنتی اسید) استفاده می کنند، که به تسکین علائم کمک می کند. مصرف گه گاهی ضد اسید احتمالا ضرری نخواهد داشت (هرچند که مصرف ان توصیه نمی شود، زیرا ترجیح می دهیم علت بروز علائم را پیدا کنیم). مشکل اینجاست که بسیاری از افراد به طور مداوم از انتی اسیدها استفاده می کنند و برخی از این فرآورده های دارویی اجزایی دارند که ممکن است بالقوه مضر باشند. بسیاری از مشهورترین داروهای ضد اسید حاوی منیزیم و الومینیم هستند. هرچند بعید است مصرف گه گاهی این مواد معدنی اثر سوئی داشته باشد، مصرف منظم انها بی ضرر نیست. منیزیم ممکن است باعث اسهال شود. گاهی بیماری که از سوزش سردل و اسهال شکایت میکند، پس از مشورت با پزشک متوجه می شود که مشکل او فقط مصرف بیش از حد ضد اسید یا استفاده از نوع نامناسب ان است. به نظر من در این میان، آلومینیم آنتی اسیدها جدی ترین عوارض را دارد و علت آن ارتباط احتمالی بین آلومینیم و بیماری آلزایمر است.
اتوپسی های صورت گرفته در بیماران مبتلا به آلزایمر حاکی از آن بوده که غلظت آلومینیم در مغز بیماران بسیار بیشتر از حد طبیعی بوده است. هنوز راجع به رابطه علی میان الومینیم و بیماری آلزایمر اختلاف نظر وجود دارد اما تصور می کنم عاقلانه آن باشد که جانب احتیاط و دوراندیشی را بگیرید و از مصرف منظم هر چیزی که حاوی آلومینیم باشد،خودداری کنید. بسیاری از آنتی اسیدهای موجود در بازار فاقد آلومینیم هستند و بسیاری این فایدهٔ اضافی را دارند که کلسیم رژیم غذایی را اضافه میکنند.
منبع: https://mag.asanteb.com/
