بیماری نارکولپسی و اختلالات آن در زندگی روزمره

بیماری نارکولپسی یک بیماری عجیب است. در این بیماری شخص در هر زمانی ممکن است بخوابد. حتی اگر مشغول کاری مثل غذا خوردن باشد. اگر او را بیدار کنید مجدد می خوابد. این بیماری در زندگی روزه مره اختلال ایجاد می کند و باید زودتر درمان شود. حتی گاهی وقتها آنها وقتی به خواب می روند یا در حال بیدار شدن هستند کاری نمی توانند بکنند و به روایتی دستشان بی حس یا بی تحرک است. در این بخش از مجله پزشکی آسان طب درباره بیماری نارکولپسی اطلاعاتی را تقدیم می کنیم.

بیماری نارکولپسی

افراد مبتلا به بیماری نارکولپسی (NarCOlepSy) یا حمله خواب در هر زمانی از روز ممکن است به خواب بروند که اغلب در هنگام انجام کارهای یکنواخت این وضعیت پدید میآید. به گزارش آسان طب خوابیدن این افراد ممکن است در زمانهای غیر مناسب رخ دهد (مثلاً در هنگام غذاخوردن). این افراد را می توان به راحتی از خواب بیدار نمود اما دوباره به خواب می روند. وضعیت بیماری نارکولپسی می تواند بطور جدی باعث اختلال در زندگی روزمره فرد شود. بعضی از افراد مبتلا به نارکولپسی، بلافاصله قبل از اینکه به خواب بروند دچار توهم های مشخصی هم می شوند.

بعضی دیگر از این افراد اظهار می دارند که وقتی در حال به خواب رفتن هستند و یا وقتی که در حال از خواب بیدار شدن هستند قادر به انجام هیچ حرکتی نیستند که به این وضعیت اصطلاحاً فلج خواب ( Sleep Paralysis) گفته می شود.

حدود ۷۰ درصد مبتلایان به نارکولپسی همچنین دچار کاتا پلکسی (aPlexyاقت) نیز هستند یعنی بطور موقت قدرت دستها و پاهایشان از بین رفته و باعث میشود که فرد زمین بیفتد. وضعیت کاتا پلکسی گاهی اوقات براثر حالتهای هیجانی مثل ترس یا خندیان ایجاد می شود.

علت بیماری نارکولپسی

علت بروز بیماری نارکولپسی یا حمله خواب هنوز مشخص نشده است اما این مشکل در بعضی خانواده ها بیشتر دیده میشود. از هر هزار نفر در انگلستان، یک نفر دچار این وضعیت میباشد و معمولاً نیز قبل از سن ۲۰ سالگی ایجاد می شود.

پزشک شما احتمالاً قادر خواهد بود از توضیحاتی که شما راجع به وضعیتتان می دهید، تشخیص نارکولپسی را بدهد. او ممکن است برای شما درخواست گرفتن نوار مغزی (EEG) را بنماید تا فعالیت الکتریکی مغز تان را بررسی کند. این نوار مغزی وقتی که شما در خواب هستید گرفته خواهد شد.

افراد مبتلا به نارکولپسی باید یک برنامه منظم روزانه برای چندین بار خوابهای کوتاه مدت (چرت زدن) در طول روز داشته باشند و در مواقعی که بیدار هستند خود را سرگرم و مشغول نگه دارند. پزشک ممکن است برای این افراد داروهای آمفتامین (amphetamineS) تجویز نماید تا به بیدار ماندن آنها کمک نماید. همچنین بعضی از داروهای ضد افسردگی ممکن است در درمان افراد دچار کاتاپلکسی مفید باشند. گرچه وضعیت نارکولپسی معمولا تا اخر عمر همراه فرد میباشد اما در بعضی موارد بعد از مدتی بطور خود به خودی بهبودی ایجاد میگردد.

منبع : asanteb