عفونت‌های مخمری و ارائه روش‌های مفید برای درمان آن

عفونت‌های مخمری ناشی از رشد بیش از حد مخمر به عنوان candidiasis، در مهبل می‌باشد. یکی از عامل‌های خطرناک برای ایجاد عفونت مخمر، نوع پیشگیری از بارداری زنان می‌باشد. در این مقاله، ما به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که چرا برخی از انواع پیشگیری بارداری، خطر ابتلا به عفونت‌های مخمری را افزایش داده و همچنین راه‌هایی برای پیشگیری و درمان ارائه خواهیم داد.

عفونت‌های مخمری و بررسی آن

علاقه‌مندان به مجله پزشکی آسان طب؛ مطالب این مقاله شامل موارد زیر است که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

عفونت مخمر و پیشگیری از بارداری

عوامل خطرناکی باعث بروز عفونت‌های مخمر می‌شود

علائم عفونت مخمر چیست؟

در هنگام مواجهه با آن باید چه واکنشی نشان دهیم؟

چه موقع باید به دکتر مراجعه کنیم؟

جلوگیری از عفونت‌های مخمر به چه شکل انجام می‌گیرد؟

تحلیل مسئله عفونت مخمر و پیشگیری از بارداری

استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری موجب ایجاد یک عفونت مخمر نمی‌شود، اما معمولا باعث تغییر محیط مهبل خواهد شد.

کنترل تولد به صورت هورمونی

کنترل تولد هورمونی شامل ترکیبی از استروژن و پروژسترون (نسخه مصنوعی پروژسترون) یا پروژسترون به تنهایی می‌باشد. مصرف این هورمون‌ها می‌تواند تعادل هورمونی طبیعی بدن را مختل کرده و به رشد مخمر کمک کند.

استروژن معمولا در قرص‌‌ها و حلقه‌های جلوگیری از قاعدگی موجب تولید قندهای بیشتری در واژن می‌شود. این قندهای مخمر که در حال حاضر در واژن زندگی می‌کنند، باعث رشد بیش از حد مخمر خواهند شد.

ایجاد مانع برای پیشگیری از بارداری

اشکال فیزیکی و ایجاد مانع برای پیشگیری از بارداری نیز می‌تواند سبب رشد بیش از حد مخمر شود. ژله‌های اسپرمی و کرم‌ها خواهند توانست تا توازن باکتری‌هایی که در واژن زندگی می‌کنند را تغییر داده و شرایط را برای رشد آسان‌تر مخمر فراهم کنند. همچنین، استفاده از ژله‌ها یا کرم‌ها می‌تواند یک محیط مرطوب را ایجاد کند که در این صورت باز هم باعث رشد سریع‌تر مخمر خواهد شد.

اسفنج واژن، دیافراگم‌ها، دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) و سایر دستگاه‌هایی که در واژن قرار دارند نیز ممکن است خطر ابتلا به بیماری و عفونت را افزایش دهند.

سایر عوامل خطرناک برای ایجاد عفونت‌های مخمر

علاوه بر گزینه‌های مختلف پیشگیری از بارداری توسط زنان، دلایل دیگری نیز وجود دارد که می تواند زمینه را برای بروز عفونت‌های مخمری ایجاد کند، که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

مصرف بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها

آنتی‌بیوتیک‌‌ها باکتری‌های مضر را در بدن از بین می‌برند، اما آن‌ها می‌توانند باکتری‌های سالم که در واژن نیز زندگی‌ می‌کنند را از بین برده و به حفظ سطح نرمال مخمر کمک کنند.

بررسی غلظت قند خون در حالت ناشتا

مخمر در محیط‌هایی با قند زیاد رشد می‌کند، بنابراین افرادی که به دیابت ناشناخته و یا ضعیف کنترل شده مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

سیستم ایمنی ضعیف

فردی که دارای سیستم ایمنی ضعیف باشد امکان دارد در کنترل مقدار زیاد باکتری یا مخمر به مشکل بخورد.

بارداری

این اتفاق سبب ایجاد یک محیط مملو از استروژن شده که ممکن است خطر ابتلا به عفونت مخمر را افزایش دهد.

فعالیت جنسی

اگرچه فعالیت جنسی باعث ایجاد عفونت مخمر نمی‌شود، اما می‌تواند به گسترش عفونت کمک کند.

همراهان آسان طب؛ به طور معمول اکثر زنان با علائم عفونت مخمر آشنا هستند و طبق گزارش مرکز ملی بهداشت زنان، نزدیک به 75 درصد از آن‌ها حداقل یک بار در طول زندگی خود، عفونت مخمر را تجربه خواهند کرد.

علائم عفونت مخمر عبارتند از:

خارش واژن و احساس ناراحتی

تخلیه ترشحات واژنی سفید رنگ

احساس سوزش در واژن و اطراف آن

احساس درد و یا خشکی در طول رابطه جنسی

ایجاد قرمزی و یا تورم مهبل

این علائم گاهی اوقات شبیه سایر عفونت‌های واژنی می‌باشد، بنابراین زنان باید در این رابطه به پزشک متخصص مراجعه کنند؛ به ویژه اگر قبل از آن هرگز دچار عفونت مخمری نشده باشند.

در هنگام مواجهه با عفونت مخمر باید چه واکنشی نشان دهیم؟

اکثر عفونت‌های مخمر به راحتی با داروهای بدون نسخه درمان می شوند. قرص‌ها و کرم‌های ضد قارچ نیز در بسیاری از آماده‌سازی‌های مختلف در دسترس هستند، بنابراین ضروری است که دستورالعمل‌ها را در بسته‌بندی نگه داشته و در صورت لزوم با داروساز مشورت کنید.

توجه داشته باشید که کلوتریمازول و میکونازول معمولا برای یک عفونت مخمر ساده بسیار موثر هستند. نکته حائز اهمیت این است که هر کسی که به عفونت مخمر مبتلا باشد، در طی درمان باید از مقاربت جنسی اجتناب کرده تا از انتقال آن به شریک زندگی خود جلوگیری شود. همچنین برخی از داروها از جمله انواع کاندوم‌ و دیافراگم‌های لاتکس می‌توانند برای عفونت‌های مخمر، فرم‌های کنترل زایمان را تضعیف کنند.

چه موقع باید به دکتر مراجعه کنیم؟

اگر عفونت‌های مخمر بهبود نیافته و درمان نشوند و همچنین اگر فرد یک سال در معرض عفونت‌های مخمری متعدد باشد، باید برای ارزیابی بیشتر به پزشک مراجعه کنند و پزشک معالج تست تشخیصی را برای اطمینان بیشتر بر روی افراد انجام داد.

پزشکان ممکن است یک داروی خوراکی به نام فلوکونازول (Diflucan) را برای افراد تجویز نمایند تا آن‌ها از عفونت رهایی یافته و در صورت لزوم ممکن است یک دوره قوی‌تر یا طولانی‌تر را برای استفاده از داروهای موضعی به افراد پیشنهاد کنند. بنابراین اگر علت عفونت‌های مخمر مشخص شود، پزشک می‌تواند درمان مناسب را انجام دهد.

داروهای توصیه شده توسط پزشکان برای درمان عفونت‌های مخمر ممکن است شامل یک دوز هفتگی داروهای خوراکی یا واژینال ضد قارچی باشد. اما اگر عفونت‌های مخمری ناشی از پیشگیری از بارداری باشد، پزشک می تواند نوع دیگری از کنترل زایمان را تجویز کند یا به فرد کمک کند تا گزینه‌ای بهتر پیدا کند.

در نظر داشته باشید که این گزینه‌ها ممکن است شامل یک نوع غیر هورمونی کنترل زایمان یا یک نوع دیگر با دوز پایین هورمون باشد.

برای جلوگیری از عفونت‌های مخمر چه باید کرد؟

علاوه بر تغییر نوع کنترل تولد، موارد دیگری نیز وجود دارد که یک زن خواهد توانست برای کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مخمر، از آن‌ها استفاده کند. برخی از این موارد را در زیر با هم مرور می‌کنیم.

جنس لباس زیر شما بهتر است پنبه باشد

استفاده از شلوار یا دامن

از پوشیدن لباس‌های تنگ و یا جوراب شلواری اجتناب کنید

ناحیه واژن باید همیشه تمیز و خشک باشد

لباس‌های مرطوب و یا لباس‌های شنا خود را بلافاصله عوض کنید

از حمام داغ اجتناب کنید

از آنتی‌بیوتیک‌های غیر‌ضروری اجتناب کنید

از قند کمتر استفاده کنید

لباس‌های خود را با استفاده از صابون‌های طبیعی و مواد شوینده لباسشویی شستشو دهید

همیشه بعد از رفتن به حمام بدن خود را به طور کامل خشک نمایید

اگر یک زن به طور مکرر دچار عفونت‌های مخمر شود، بایستی از عوامل احتمالی بروز آن مانند مصرف آنتی بیوتیک‌ها و یا صابون‌های شیمیایی بپرهیزد.

نگاهی اجمالی

اکثر زنان در برهه‌ای از زندگی خود دچار عفونت‌های واژنی می‌شوند. در نظر داشته باشید که اشکال خاصی از کنترل زایمان می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های مخمر را در زنان افزایش داده و احتمال بیشتری برای عفونت‌های مکرر ایجاد کند. توجه داشته باشید که بهداشت واژن و نوع کنترل تولد می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مخمر بیشتر کمک کند.

آیا شما تاکنون دچار عفونت‌های مخمری شده‌اید؟ برای رفع آن چه اقداماتی را به انجام رسانده‌اید؟

Source: https://mag.asanteb.com