بیماری کرون و تفاوت آن با کولیت اولسراتیو

بیماری های التهاب روده به طور عمده به دو نوع طبقه بندی میشوند: کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis به اختصار UC) و بیماری کرون (Crohn’s disease به اختصار CD)، بیماری کرون یکی از بیماری های مزمن است و مهمترین بیماری التهابی روده (IBD) می باشد. در حالی که اکثر التهاب ها معمولا سرکوب می شوند و التهاب ناشی از بیماری کاهش می یابد اما در بیماری کرون، التهاب سرکوب نمی شود و ادامه می یابد، در این صورت سیستم ایمنی بدن تحریک می شود و بخشی از روده از بین می رود و موجب درد، خونریزی، اسهال، تب و سایر علائم می شود. التهاب مزمن که مبتنی بر بیماری کرون است، باعث تورم و زخم شدن قسمت هایی از روده می شود. بیماری کرون اغلب بر قسمت پایین روده کوچک تاثیر می گذارد، این بخش ایلئوم نامیده میشود اما کرون در هر بخش از دستگاه گوارش شامل روده بزرگ، معده، مری یا حتی دهان میتواند رخ رهد. دستگاه گوارش یکی از مهمترین قسمت های بدن میباشد، زیرا نقش هضم و دفع غذا و جذب مواد مغذی را ایفا میکند. در حالی که این بیماری در هر سنی ممکن است رخ دهد، کرون در میان نوجوانان و جوانان بین 15 تا 35 سال شایع است. در این مقاله از سایت آسان طب به بررسی تفاوت های بیماری کرون و کولیت اولسراتیو می پردازیم و موارد ناشی از بیماری کرون را بررسی میکنیم.

بیماری کرون

انواع بیماری کرون

پنج نوع مختلف بیماری کرون وجود دارد:

  1. ایلئوکولیت Ileocolitis: این نوع التهاب، بیشتر افراد را تحت تاثیر قرار میدهد و بسیار شایع است، این نوع بیماری بر روی ایلئوم، پایین ترین قسمت روده کوچک و بر روده بزرگ اثر میگذارد و باعث التهاب و تحریک آنها میشود و علائمی نظیر اسهال، درد یا گرفتگی شکمی در پایین سمت راست یا وسط شکم دارد و همچنین فرد در این نوع بیماری مبتلا به کاهش وزن قابل توجه میشود.
  2. ایلئیت: این نوع از بیماری کرون بسیار شبیه به ایلئوکولیت میباشد تنها تفاوت این است که وقتی این نوع از بیماری بدتر می شود، می تواند باعث ایجاد آبسه های التهابی به نام فیستول در قسمت پایین سمت راست شکم شود. طبق تحقیقات انجام شده ایلئیت تقریبا 30 درصد از موارد بیماری کرون را به خود اختصاص داده است.
  3. کولیت کرون (Granulomatous): گاهی اوقات به عنوان کولیت گرانولوماتوز نیز شناخته می شود، این نوع از بیماری فقط کولون را تحت تاثیر قرار می دهد و نباید با کولیت زخمی اشتباه گرفته شود. اگر التهاب به طور عمده بر روی روده بزرگ اثر بگذارد پس شما این نوع از بیماری کرون را دارید. کولیت کرون حدود 20 درصد موارد کرون را تشکیل می دهد، علائم آن مانند خونریزی مجدد رکتوم، اسهال که ممکن است خونی هم باشد، خستگی، ضایعات پوستی، فیستول، زخم ها و آبسه ها در بیماران کولیت کرون رایج است.
  4. کرون معده Gastroduodenal: داشتن این نوع بیماری به معنی این است که التهاب و تحریک در معده یا ابتدای روده کوچک که دوازدهه نام دارد اتفاق می افتد، علائم بیماری کرون ناشی از gastroduodenal عبارتند از عدم اشتها، تهوع، کاهش وزن و استفراغ (به خصوص اگر قسمت کوچکی از روده مسدود شود)، این بیماری نسبتا غیر معمول است، فقط 5 درصد از بیماران کرون این بیماری را دارند.
  5. Jejunoileitis: علائم این بیماری عبارتند از گرفتگی عضلات پس از غذا، کم خونی، اسهال، ناراحتی شکمی که ممکن است شدید شود و گاهی اوقات در دراز مدت فیستول ایجاد میشود، اگر شما دارای این نوع بیماری کرون باشید به این معناست که التهاب و تحریک در jejunum که بخش دوم روده کوچک است وجود دارد، این نوع از بیماری کرون نیز غیر معمول است و بیشتر در کودکان نسبت به بزرگسالان دیده می شود.

بیماری کرون

تفاوت بیماری کرون و کولیت اولسراتیو

بیماری کرون شبیه به بیماری کولیت اولسراتیو است و علائم این دو بیماری کاملا مشابه هستند، هر دو جزو بیماری های مزمن التهابی روده هستند و باعث ایجاد اختلالات گوارشی و التهاب در دستگاه گوارش می شوند. اگر دچار مشکلات گوارشی مزمن هستید، ممکن است مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو باشید، کولیت اولسراتیو به عنوان کولیت اولسروز یا کولیت زخمی نیز شناخته میشود.

کرون و کولیت دارای برخی از علائم شامل اسهال، درد شکمی، خونریزی رکتال و کاهش وزن میباشند و دارای مشخصه التهاب هستند هر دو بیماری در نوجوانان و بزرگسالان ممکن است اتفاق بیفتد و به طور مساوی بر مردان و زنان تاثیر می گذارد. با دقت بیشتر متوجه تفاوت هایی میشوید که پزشکان می توانند تشخیص صحیح را انجام دهند.

علت هر دو نوع بیماری شناخته شده و مشخص نیست اما فاکتورهای متفاوتی مانند رژیم غذایی نامناسب، ژنتیک و پاسخ نامناسب سیستم ایمنی بدن میتواند در شیوع آن دخیل باشد. بیماری کولیت اولسراتیو و کرون در مناطق شهری نسبت به مناطق روستایی بیشتر تشخیص داده می شود. هر دو بیماری کرون ( CD ) و کولیت اولسراتیو ( UC ) چالش ها و عوارض خود را دارند، اما فرد مبتلا به این بیماری ها هنوز هم می تواند زندگی خوب و شاد را به ارمغان بیاورد. یک متخصص که تجربه درمان IBD را داشته باشد، میتواند به حفظ سلامتی کمک کند.

تفاوت های کلیدی بیماری کرون و کولیت اولسراتیو:

  • علائم بیماری کرون و کولیت اولسراتیو (کولیت اولسروز یا کولیت زخمی) بسیار به هم شبیه هستند اما در بیماری کرون سوء تعذیه و سوء جذب مواد مغذی بسیار شایع است به دلیل اینکه روده کوچک مسئول جذب مواد مغذی می باشد و در بیماری کرون روده کوچک آسیب می بیند.
  • کولیت اولسراتیو اکثرا با مدفوع خونی و درد شدیدتر و اسهال مکرر همراه است هر چند در بیماری کرون هم در موارد شدید احتمال بروز خونریزی وجود دارد. خونریزی رکتوم در کرون کمتر رایج است، در حالی که در کولیت زخمی، خونریزی از رکتوم بسیار رایج است.
  • مناطق متاثر از دستگاه گوارش در این دو نوع بیماری متفاوت است، کرون اغلب بر پایین روده کوچک (ileum) و شروع روده بزرگ تاثیر می گذارد هرچند ممکن است بر روی هر بخش از دستگاه گوارش (GI) از جمله دهان، مری، معده، روده کوچک، رکتوم و مقعد تاثیر بگذارد. در کرون اغلب روده کوچک التهاب می یابد، کولیت زخمی محدود به کولون است و بیشتر در بخش هایی از روده بزرگ شامل کولون و رکتوم یافت می شود، روده بزرگ التهاب می یابد و روده کوچک به طور طبیعی کار می کند.
  • کولیت اولسراتیو فقط بر روی درونی ترین قسمت کولون تاثیر می گذارد در حالی که بیماری کرون در تمام لایه های دیواره روده رخ می دهد.
  • بیماری کرون می تواند مشکلات پوستی و سنگ های صفراوی ایجاد کند در حالی که کولیت زخمی اگر بیش از 8 تا 10 سال از بیماری گذشته باشد با پوکی استخوان ( استئوپروز ) و احتمالا سرطان روده بزرگ همراه است.
  • در بیماری کرون، درد مداوم شکم بیشتر شایع است و مشکلاتی مانند فیستول، زخم های مقعدی مکن است رخ دهد. در مقابل، افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو معمولا درد متناوب هماهنگ با حرکت روده دارند.
  • بیش از 50 درصد افراد مبتلا به بیماری کرون ( CD ) کمبود فولات و ویتامین D دارند، در حالی که بیش از 50 درصد از کسانی که مبتلا به بیماری کولیت اولسراتیو ( UC ) هستند، کمبود آهن دارند.

بیماری کرون در کودکان و نوجوانان

بیماری کرون

بیماری کرون  می تواند در هر سنی، حتی در دوران کودکی اتفاق بیفتد، هرچند اغلب در نوجوانان یا بزرگسالان تشخیص داده می شود. با این حال، بین 5 تا 25 درصد موارد بیماری التهابی روده در دوران کودکی یا نوجوانی تشخیص داده می شود. تعداد کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو، که دو زیر مجموعه اصلی بیماری التهابی روده می باشد در حال افزایش است، بیماری کرون در نواجوانان ممکن است در تحصیلات و فعالیت های اجتماعی تاثیر بسزایی داشته باشد. اما جای نگرانی ندارد و با تشخیص و درمان به موقع و اعمال راهکارهای کاربردی تغذیه در کرون میتوان علائم بیماری را کاهش داد. کودکان مبتلا به بیماری کرون اغلب نارسایی رشد، سوء تغذیه، تاخیر بلوغ را تجربه می کنند. علت بیماری کرون در کودکان و نوجوانان میتواند جنبه ارثی داشته و یکی از بستگان نزدیک، مبتلا به بیماری های التهاب روده باشند.

علائم شایع کودکان مبتلا به بیماری کرون

  • اسهال
  • درد شکم
  • کاهش رشد
  • کاهش وزن
  • تب بدون دلیل
  • بی اشتهایی

در ابتدا عدم جذب مواد مغذی و شروع نارسایی رشد ممکن است کاملا پنهان باشد، مهمترین عارضه ابتلا به کرون در کودکان، عدم رشد مناسب می باشد، بلوغ تاخیری بر رشد و سلامت استخوان ها اثر می گذارد.

درمان بیماری کرون در کودکان

مدیریت بیماری های التهاب روده در کودکان و نوجوانان با تغییرات دارو و تغییر سبک زندگی امکان پذیر است. هنگامی که بیماری کرون فعال است، درمان به منظور کنترل التهاب، اصلاح کمبود های تغذیه ای و کاهش علائم مانند درد، اسهال و تب انجام می شود. کودکان دارای بیماری های التهابی روده باید هر سال کولونوسکوپی انجام دهند تا وضعیت بیماری مشخص شود. در صورتی که علائم بیماری های التهابی روده با دارو و رژیم غذایی کاهش نیافت عمل جراحی در کودکان صورت میگیرد. تشخیص زودهنگام بیماری و درمان آن باعث میشود که فرد نیاز به عمل جراحی پیدا نکند. تست ام آر آی نیز میتواند در کودکان صورت گیرد و اطراف روده را نمایش دهد. تست مدفوع و آزمایش خون نیز در صورت نیاز از کودکان گرفته میشود.

به طور کلی، داروها اولین گام در درمان کرون در کودکان و نوجوانان هستند. داروهای ضد التهاب و همچنین داروهای سرکوب کننده ایمنی بدن و آنتی بیوتیک ها تحت نظر پزشک تجویز میشود.

بهم خوردن سیکل قاعدگی در بیماری های التهابی روده

بیماری کرون

♦ گاهی کرون در دختران نوجوان باعث برهم خوردن چرخه قاعدگی میشود یا اینگونه افراد دچار عدم قاعدگی میشوند.

♦در بزرگسالان نیز همین امر شایع است، بسیاری از زنان مبتلا به IBD دارای دوره نامنظم هستند. هنگامی که بیماری به حالت بهبودی می رسد، گاهی اوقات مجددا دوره ها منظم میشوند.

♦ بعضی از زنان مبتلا به IBD، قبل و بعد از قاعدگی، نسبت به برخی موارد احساس بدتری دارند. زنان مبتلا به بیماری کرون بیشتر در معرض مشکلات دستگاه گوارش در طول دوره قاعدگی هستند که شایعترین آنها اسهال است. درد شکمی، خستگی و سایر علائم اغلب در طول این مدت شدیدتر است.

♦ بیماری کرون می تواند درد قاعدگی، شامل گرفتگی معده، نفخ و التهاب را افزایش دهد.

♦ التهاب بر هورمون هایی که دوره ها را ایجاد می کنند تأثیر می گذارد. نوسانات هورمون در طول قاعدگی می تواند شدت علائم کرون را افزایش دهد، هورمونهایی که در چرخه قاعدگی نوسان دارند مانند استروژن و پروژسترون و موارد هورمونی مانند پروستاگلاندین ها می توانند بر سیستم گوارشی مثل بیماری التهابی روده (IBD)، از جمله بیماری کرون تاثیر بگذارد.

♦ اگر علائم کرون در طول دوره قاعدگی افزایش می یابد، پیشگیری از قرص های ضد بارداری و حداقل یک مکمل غذایی ممکن است بتواند برخی از علائم را کاهش دهد. بسیاری از زنان که از قرص های ضد بارداری برای جلوگیری از تخمک گذاری و جلوگیری از پروژسترون بالا قبل از قاعدگی استفاده میکنند، علائم روده ای را بهبود می بخشند.

♦ اگر بیماری های التهابی روده دارید، قبل از استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بدون نسخه (ضد اضطراب، مثل ایبوپروفن و آسپرین) با پزشک خود مشورت کنید تا از PMS و علائم قاعدگی مانند سردرد پیشگیری شود.

بیماری کرون و بارداری

بیماری کرون

√ زنان مبتلا به بیماری کرون می توانند حاملگی و نوزادان سالم داشته باشند در صورتیکه قبل از بارداری بیماری کرون خود را درمان کنند و علائم خود را کاهش دهند.

√ بیماری کرون فعال باعث بروز سقط جنین می شود، همچنین باعث افزایش خطر ابتلا به زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس می شود.

√ اگر بیماری کرون شما فعال باشد، توصیه نمی شود که باردار شوید، زیرا احتمالا در طول بارداری فعال خواهد بود، متخصص زنان و زایمان ممکن است داروهای کرون را برای سلامت جنین متوقف کند، تغییر رژیم دارویی در دوران بارداری ممکن است علائم بیماری شما را تحت تاثیر قرار دهد.

√ متخصص گوارش می تواند به شما در رژیم دارویی مبتنی بر شدت بیماری کرون کمک کند. داروهای کرون معمولا بر زایمان زنان تاثیر نمی گذارند، اما برخی از داروها مانند سولفاسالازین (Azulfidine) می تواند بر باروری انسان اثر بگذارد. بنابراین مردانی که مبتلا به کرون هستند و قصد پدر شدن دارند باید با پزشک خود درباره تغییر دارو مشورت کنند.

اگر متوترکسات مصرف کنید، پزشک شما پیش از بارداری داروی شما را متوقف خواهد کرد، این دارو می تواند به کودک آسیب برساند. مردان نیز باید چند ماه قبل از اقدام به بارداری مصرف این دارو را متوقف کنند.

 اگر برای کرون تحت عمل جراحی قرار گرفته اید، هنوز می توانید یک بارداری سالم داشته باشید، اما بارداری ممکن است دشوارتر شود. در مورد جراحی با پزشک متبحر مشورت کنید، ممکن است پزشک توصیه کند عمل جراحی را بعد از بارداری خود انجام دهید.

√ جهت اطلاعات بیشتر در مورد بارداری و بیماری کرون به این مقاله مراجعه کنید »» کرون در بارداری

منبع: https://mag.asanteb.com

‫0/5 ‫(0 نظر)

مقالات پیشنهادی جهت مطالعه ی شما

دکمه بازگشت به بالا