روش‌های درمان آرتریت گیجگاهی یا پلی میالژی روماتیکا

پلی میالژی روماتیکا یک التهاب خود ایمنی بوده که موجب درد و سفت شدن عضلات در قسمت‌های مختلف بدن می‌شود. این بیماری بیشترین تاثیر را بر نواحی شانه، گردن، بازو و لگن خواهد گذاشت. علائم این اختلال اغلب ناگهانی ظاهر شده و با گذشت زمان بدتر می‌شوند. پلی میالژی روماتیکا به طور معمول افراد بالای 65 سال را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد اما در برخی مواقع به ندرت افراد زیر 50 سال نیز به این بیماری مبتلا می‌گردند، بد نیست بدانید که این بیماری به آرتریت گیجگاهی نیز شناخته می‌شود.

اطلاعاتی درباره بیماری پلی میالژی روماتیکا

این بیماری در زنان بیشتر از مردان رخ داده و مردم اروپای شمالی و اسکاندیناوی نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. برخی از افراد مبتلا به این بیماری با آرتریت گیجگاهی تشخیص داده می‌شوند. بهتر است بدانید که این عارضه سبب التهاب رگ‌های خونی در پوست سر، گردن و بازوها شده و عواملی همانند سردرد، درد فک و مشکلات بینایی را با خود به همراه دارد.

معرفی علائم مختلف بیماری آرتریت گیجگاهی

شایع‌ترین نشانه پلی میالژی روماتیکا درد و سفتی عضلانی در ناحیه گردن و شانه می‌باشد که ممکن است به تدریج نواحی مانند باسن و ران را نیز درگیر نماید. علائم نامبرده شده معمولا در هر دو طرف بدن تاثیر می‌گذارند اما این بیماری علائم دیگری نیز دارد که در این قسمت از مقاله به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• خستگی
• ضعف
• بی‌اشتهایی
• کاهش ناگهانی وزن
• کم خونی یا کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون
• افسردگی
• تب ملایم
• انجام طیف محدودی از حرکات

علائم پلی میالژی روماتیکا به سرعت رشد کرده و در صبح بدتر می‌گردند اما در طول روز به تدریج بهبود می‌یابند. غیرفعال بودن و نشستن طولانی در برخی افراد علائم را بدتر خواهد کرد. درد و سفتی عضلانی ممکن است آنقدر شدید باشد که فرد را در انجام برخی کارهای ساده مانند نشستن، لباس پوشیدن و سوار شدن به ماشین دچار مشکل نماید، همچنین گاهی ممکن است در خواب فرد اختلال ایجاد کند و موجب کاهش خواب شود.

بررسی دلایل ایجاد این بیماری در افراد

علت ایجاد بیماری پلی میالژی روماتیکا ناشناخته است، با این حال اعتقاد بر این است که بعضی از ژن‌ها و تغییراتشان می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند، همچنین عوامل محیطی نیز ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند. پلی میالژی روماتیکا معمولا به صورت فصلی اتفاق می‌افتد و این وضعیت نشان می‌دهد که ممکن است پای یک عفونت ویروسی در میان باشد، همچنین رشد سریع علائم نیز می‌تواند از یک عفونت نشات بگیرد اما با این حال، هنوز به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.

راه‌های تشخیص پلی میالژی روماتیکا

علائم این بیماری می‌تواند به سایر شرایط التهابی از جمله لوپوس و آرتریت شبیه باشد، از این رو پزشک برای تشخیص دقیق یک معاینه فیزیکی انجام داده و چندین آزمایش به منظور بررسی التهاب و اختلالات خون تجویز می‌نماید. در این میان پزشک ممکن است دست‌ها و پاهای بیمار را به آرامی حرکت داده تا محدوده حرکت وی را ارزیابی نماید. اگر پزشک به بیماری پلی میالژی روماتیکا مظنون باشد ممکن است به منظور بررسی علائم التهاب، آزمایش خون انجام دهد. در برخی مواقع پزشک حتی ممکن است برای بررسی التهاب در مفاصل و بافت‌ها سونوگرافی را به بیمار توصیه کند، در انجام یک سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر دقیق از بافت نرم در قسمت‌های مختلف بدن استفاده می‌گردد. این روش می‌تواند در تشخیص پلی میالژی روماتیکا از سایر شرایطی که موجب علائم مشابه می‌شوند بسیار مفید باشد. در نظر داشته باشید که به دلیل وجود یک پیوند بین پلی میالژی روماتیکا و آرتریت گیجگاهی، ممکن است پزشک روش بیوپسی را به کارگیری نماید، این روش بسیار ساده و کم خطر بوده و شامل برداشتن یک نمونه کوچک از بافت است، پس از انجام این کار نمونه به آزمایشگاه ارسال شده و علائم التهاب مورد بررسی قرار می‌گیرند.

بررسی روش‌های درمان و بهبود این عارضه

پلی میالژی روماتیکا هیچ درمان مشخصی ندارد اما با انجام برخی روش‌ها علائم ممکن است به میزان 24 تا 48 ساعت بهبود یابند. پزشک در این مواقع عموما کورتیکواستروئید با سطح پایین دوز (حدود 10 تا 30 میلی‌گرم در روز) مانند پردنیزون را برای فرد تجویز می‌نماید تا به کاهش التهاب کمک کند. توجه داشته باشید که داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن و ناپروکسن در معالجه علائم این بیماری موثر نخواهند بود، همچنین بهتر است بدانید که اگرچه کورتیکواستروئیدها در درمان این بیماری موثر هستند اما دارای عوارض جانبی نیز می‌باشند. استفاده طولانی مدت از این داروها موجب بروز شرایط زیر می‌گردد:

• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• افسردگی
• افزایش وزن
• دیابت یا سطح بالای قند خون
• استئوپروز یا از دست دادن تراکم استخوان
• آب مروارید

به منظور کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی فوق، پزشک ممکن است در طول درمان استفاده از یک مکمل کلسیم و ویتامین D را به بیمار توصیه کند. توجه داشته باشید که اگر مصرف کورتیکواستروئیدها بیش از 3 ماه طول بکشد پزشک اغلب مصرف مکمل‌ها را توصیه خواهد کرد، همچنین ممکن است فیزیوتراپی را برای کمک به بهبود قدرت و افزایش دامنه حرکات به بیمار پیشنهاد دهد. انتخاب یک شیوه زندگی سالم نیز می‌تواند به کاهش عوارض جانبی ناشی از کورتیکواستروئیدها کمک کند. داشتن یک رژیم غذایی سالم و محدود کردن نمک، به جلوگیری از فشار خون بالا کمک کرده و ورزش منظم نیز می‌تواند باعث تقویت استخوان‌ها، عضلات و جلوگیری از افزایش وزن شود. پزشک متخصص بیمار خود را تحت نظر داشته و با انجام آزمایش‌های متوالی به بررسی میزان کلسترول، قند خون و علائم پوکی استخوان خواهد پرداخت و در صورت بهبودی علائم ممکن است پس از گذشت 3 تا 4 هفته درمان، دوز داروهای خود را کاهش دهد. اگر علائم با مصرف دارو بهبود نیافتند، ممکن است علت درد و سفتی عضلات، بیماری پلی میالژی روماتیکا نباشد که در این صورت پزشک آزمایش‌های دیگری را برای بررسی اختلالات روماتیسمی مانند استئوآرتریت و تب روماتیسمی انجام خواهد داد. توجه داشته باشید که تمامی روش‌های نامبرده شده در این مقاله باید تحت نظر پزشک انجام شود.

بررسی عوارض جانبی پلی میالژی روماتیکا

اگر این بیماری درمان نشود، درد و سفتی عضلانی به مرور شدت تحرک فرد را کاهش داده و در نهایت وی را از انجام کارهای ساده‌ای مانند حمام کردن، لباس پوشیدن و حتی شانه کردن مو‌ باز می‌دارد، این شرایط باعث افزایش خطر ابتلا به مشکلات مفصلی مضاعف مانند شانه یخ زده می‌شود. کسانی که حس می‌کنند امکان دارد دچار مشکلات و یا علائم این اختلال بیماری باشند بهتر است سریعا به پزشک مراجعه کرده و مسائل پیش آمده را گزارش نمایند، با اینکار می‌توان تا حد زیادی موجب کاهش خطرات احتمالی شد.

منبع: https://mag.asanteb.com