5 نوع درمان بی اشتهایی عصبی
بی اشتهایی عصبی نوعی اختلال در خوردن است که موجب کاهش وزن شدید می‌شود. افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی از یک رژیم غذایی بسیار کم کالری بهره گرفته و ترس بیش از حد از افزایش وزن دارند. افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی معمولا به میزان زیادی ورزش می‌کنند. بی اشتهایی عصبی اغلب در زنان جوان تشخیص داده می‌شود، اما در زنان مسن و مردان نیز به وجود خواهد آمد. در این مقاله به معرفی و بررسی علائم، علل و درمان بی اشتهایی عصبی خواهیم پرداخت.
5 روش برای درمان بی اشتهایی عصبی
بسیاری از افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی، بیماری خود را انکار می‌کنند و همین مسئله روند درمان را دشوار خواهد کرد. هدف اصلی درمان بی اشتهایی عصبی در واقع بازگرداندن بدن به وزن طبیعی و ایجاد یک رژیم غذایی طبیعی برای فرد می‌باشد. متخصص تغذیه به منظور درمان بی اشتهایی عصبی به شما کمک می‌کند تا یاد بگیرید که چگونه به درستی غذا بخورید. به گزارش مجله پزشکی آسان طب خانواده و اطرافیان می‌توانند در درمان این اختلال موثر باشند، زیرا این وضعیت می‌تواند به صورت مادام العمر باشد. فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی و خانواده او باید سخت تلاش کنند تا این اختلال را درمان نمایند. درمان‌های فردی، خانوادگی و گروهی، بخش جدایی ناپذیری از روند درمان محسوب می‌شوند. در زیر به انواع درمان بی اشتهایی عصبی اشاره خواهیم کرد:
1. درمان فردی:
در اغلب موارد برای درمان بی اشتهایی عصبی درمان رفتاری شناختی (CBT) توصیه می‌شود. CBT به تغییر افکار و رفتارهای ناسالم کمک کرده و هدف از انجام آن یادگیری جهت مقابله با احساسات قوی و ایجاد اعتماد به نفس سالم است.
2. خانواده درمانی:
در این نوع از درمان، اعضای خانواده مسئول نگه داشتن شما در مسیر شیوه درست غذا خوردن و زندگی سالم هستند. خانواده درمانی به حل و فصل اختلافات در خانواده کمک کرده و بدین شکل به مقابله با بی اشتهایی عصبی می‌پردازد.
3. درمان گروهی:
درمان گروهی بدین معناست که فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی به ارتباط با سایر کسانی که به این اختلال مبتلا هستند، بپردازد، اما گاهی اوقات ممکن است پاسخ مثبتی نداشته باشد و حس رقابت به ندرت در فرد ایجاد شود. برای جلوگیری از بروز این وضعیت، لازم است که فرد در درمان گروهی قرار گیرد و توسط یک متخصص تحت نظر باشد.
4. دارو درمانی:
هیچ دارویی برای درمان بی اشتهایی عصبی وجود ندارد، اما ممکن است برخی از داروهای ضد افسردگی به منظور کاهش افسردگی و اضطراب برای فرد تجویز شود. این داروها ممکن است احساس شما را بهتر نمایند اما تمایل به کاهش وزن را کاهش نخواهند داد.
5. بستری شدن:
پزشک ممکن است با توجه به شدت کاهش وزن از شما بخواهد چند روز استراحت کرده و بستری شوید. در صورتی که وزن شما خیلی کم باشد و یا آب زیادی را از دست داده باشید، ممکن است نیاز به یک لوله تغذیه و مایعات داخل وریدی باشد.
برای مطالعه بیشتر در زمینه بی اشتهایی عصبی بر روی این لینک کلیک کنید: آنورکسیا یا بی اشتهایی عصبی
شناخت علائم بی اشتهایی عصبی
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی به کاهش وزن شدید دچار می‌شوند و علائم این اختلال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ناتوانی در حفظ وزن طبیعی
- خستگی
- بی خوابی
- پوست کدر و زرد رنگ
- ریزش مو
- یبوست
- قطع قاعدگی بیش از 3 دوره
- خشکی پوست
- فشار خون پایین
فرد همچنین ممکن است هر یک از رفتارهای زیر را از خود نشان دهد:
- ورزش بیش از حد
- خوردن غذای اطراف بشقاب به جای خوردن بخش داخلی آن و برش دادن غذا به قطعات کوچک
- کج خلقی
- فاصله گرفتن از فعالیت‌های اجتماعی
- افسردگی
- انکار کردن گرسنگی
- استفاده از دیورتیک‌ها، قرص‌های ضد یبوست و یا قرص‌های رژیم غذایی
علت بی اشتهایی عصبی چیست؟
علت دقیق بی اشتهایی عصبی شناخته شده نیست. افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ممکن است اندام نامناسبی داشته باشند، اما اصولا به دنبال راه‌هایی برای کنترل زندگی خود هستند. به طور کلی اعتقاد بر این است که عواملی مانند زیست شناسی، محیط زیست و روانشناسی در ایجاد این اختلال نقش مهمی دارند. در زیر به بررسی هر کدام از این موارد خواهیم پرداخت:
زیست شناسی:
ژنتیک و هورمون‌ها ممکن است بر روی رشد بی اشتهایی عصبی تاثیر بگذارند. برخی شواهد نشان می‌دهند که میان بی اشتهایی و سروتونین (یک نوع ماده شیمیایی تولید شده در مغز) ارتباطی وجود دارد.
محیط زیست:
فشار ناشی از جامعه ممکن است در ایجاد ناهنجاری‌های غیرطبیعی و بی اشتهایی عصبی نقش داشته باشد. پخش برخی تصاویر از مجلات یا تلویزیون نیز ممکن است موجب بروز این اختلال شود.
روانشناسی:
افراد مبتلا به اختلال وسواسی – اجباری (OCD) ممکن است در مقایسه با افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی به حفظ رژیم غذایی سخت و فعالیت ورزشی، بیشتر متعهد باشند. این مسئله بدین دلیل است که افراد مبتلا به OCD مستعد ابتلا به وسواس و اجبار هستند.
تشخیص این اختلال به چه شکل است؟
پزشکان در ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام داده و فشار خون و ضربان قلب فرد را بررسی خواهند کرد. آن‌ها همچنین یک معاینه روانشناختی انجام داده و عادت‌های غذایی شما را بررسی می‌نمایند. در برخی موارد نیز ممکن است نیاز به انجام آزمایشات خاصی جهت تشخیص دقیق این اختلال باشد. پزشک ممکن است به منظور بررسی میزان الکترولیت، عملکرد کبد و کلیه برای شما آزمایش خون تجویز کند، همچنین احتمال دارد تراکم استخوان شما را نیز بررسی نماید. در نظر داشته باشید که پزشک همچنین ممکن است سایر آزمایشات را جهت جلوگیری از علل احتمالی دیگر برای کاهش وزن، مانند بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده، به بیمار توصیه کند.
در صورتی که شما عزیزان این مشکل را به شیوه خاصی درمان کرده‌اید، می‌توانید در انتهای مقاله نظر خود را برای ما ارسال نمایید. برای این کار، شما می‌توانید به انتهای مقاله رفته و اگر با موبایل و تبلت هستید، نظر، نام و ایمیل را یادداشت کرده و با زدن تیک I’m not a robot پیام خود را ارسال کنید و چنانچه با کامپیوتر و یا لپ تاپ هستید در قسمت دیدگاه (انتهای صفحه) نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: https://mag.asanteb.com
