علایم بیماری ایدز چیست؟

علایم ایدز چیست؟ بیماری ایدز

ایدز دارای مراحل مختلف می‌باشد و علایم ایدز ( HIV ) در هر مرحله متفاوت می‌باشد. در مرحله اول که تقریباً یک ماه بعد از ورود ویروس اچ آی وی به بدن شروع می‌شود.

شما میتوانید برای شناسایی بیشتر با بیماری ایدز از مقاله ای که در این لینک ( بیماری ایدز ) معرفی نموده ایم نسبت به شناسایی بیماری ایدز اطلاعات کاملتری بدست بیاورید.

علایم ایدز/HIV – مرحله اول بیماری ایدز

عفونت HIV ( ایدز ) در سه مرحله توسعه پیدا می‌کند. مرحله اول بیماری عفونت حاد یا سروکانورژن نامیده می‌شود ، و معمولاً دو تا شش هفته بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس، یا آلوده شدن رخ می‌دهد.

این مرحله وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن شروع به مبارزه علیه HIV ( ایدز ) می‌کند. علایم عفونت حاد شبیه موارد مربوط دیگر بیماری‌های ویروسی بوده و معمولاً با علایم آنفولانزا مقایسه می‌شوند. ممکن است علایم برای یک یا دو هفته ادامه پیدا کرده و سپس کاملاً ناپدید شوند، زمانی که ویروس به مرحله بدون علامت رفته باشد.

علایم اولیه عفونت حاد بیماری ایدز شاید شامل موارد زیر باشند:

• سردرد
• اسهال
• حالت تهوع و استفراغ
• ضعف
• دردهای عضلاتی
• گلو درد
• بثورات قرمز، معمولاً بر روی نیم‌تنه (از کمر به بالا)، که باعث خارش نمی‌شود.
• تب

با دکتر خود در مورد عفونت HIV بیماری ایدز تماس بگیرید، در صورتی که :

شما تصور می‌کنید که در تماس با ویروس HIV ( ایدز ) قرار گرفته‌اید. دکترهای شما می‌توانند از جاگیری و ریشه گرفتن ویروس HIV در بدن شما جلوگیری کنند، در صورتی که آن‌ها به سرعت بعد از آلودگی اولیه اقدام کنند. کارکنان مراقبت بهداشتی، پلیس، و آتش نشانانی که در معرض خون آلوده به HIV قرار دارند، معمولاً از فرایندی استفاده می‌کنند که شامل مصرف داروهای ضد HIV برای محافظت از خود می‌شود. این داروها باید چند ساعت یا چند روز بعد از قرار گرفتن اولیه در معرض ویروس، استفاده شوند.

شما ممکن است با استفاده از تست‌های بسیاری حساسی که انتی ژن HIV، پروتئین تولید شده توسط ویروس بلافاصله بعد از آلودگی، و آنتی بادی‌های HIV را شناسایی می‌کنند، برای ابتلا به HIV تست شوید. این تست می‌تواند یک تشخیص HIV را چند روز بعد از آلودگی تایید کنند در حالیکه تست‌های HIV معمول و متداول به این سرعت بعد از آلودگی عمل نمی‌کنند؛ آن‌ها تنها توانایی تشخیص آنتی بادی‌ها را دارند.ممکن است داروهای ضد HIV به شما ارائه شود تا برای یک دوره زمانی تجویز شده مصرف کنید. ممکن است اثرات جانبی نا مطلوبی برای این داروها وجود داشته باشد، اما شاید آن‌ها از آلوده شدن شما جلوگیری کنند.

بیشتر افراد از آلوده شدن خود به HIV آگاه نمی‌شوند، تا هفته‌ها بعد که شاید علایمی از سروکانورژن را تجربه کنند. این علایم یعنی آنکه بدن در حال مبارزه علیه HIV است.

دوره زمانی بدون علایم HIV- مرحله دوم بیماری ایدز

بعد از مرحله اول سروکانورژن، سیستم ایمنی بدن در مبارزه شکست خورده و علایم ناپدید می‌شوند. آلودگی HIV به مرحله دوم خود می‌رود، که می تواند یک دوره طولانی بدون علایم، به نام دوره بدون علامت، باشد. این وضعیتی است که شاید افراد از آلودگی خود خبر نداشته و می‌توانند HIV را به دیگران منتقل کنند. این دوره زمانی می‌تواند برای ده سال یا بیشتر ادامه پیدا کند.
در این دوره بدون علامت، HIV به آهستگی در حال کشتن سلول‌های-T CD4 و نابود کردن سیستم ایمنی بدن است. تست‌های خون در طول این مدت می‌توانند تعداد این سلول‌های-T CD4 را آشکار کنند. معمولاً، هر فرد تعداد 450 تا 1400 سلول T CD4 را در هر میکرو لیتر خون خود دارد. این عدد به طور ثابت، وابسته به وضعیت سلامتی فرد تغییر پیدا می‌کند. برای یک فرد آلوده به HIV، تعداد سلول‌های-T CD4 به طور مداوم افت پیدا کرده، و او را در مقابل دیگر عفونت‌ها آسیب پذیر و در معرض ابتلا به ایدز قرار می‌دهند.

آلودگی HIV و ایدز- مرحله سوم بیماری ایدز

ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) مرحله پیشرفته آلودگی به HIV است. زمانی که تعداد سلول‌های-T CD4 به زیر 200 افت پیدا می‌کند، فرد مبتلا به ایدز تشخیص داده می‌شود.

همچنین در صورتی که فرد دارای HIV، دارای یک «بیماری تعریف کننده ایدز» مانند سارکوم کاپوزی (نوعی سرطان پوست) یا پنومونی پنوموسیستیس (یک بیماری ریوی) باشد، مبتلا به ایدز تشخیص داده می‌شود.

خوشبختانه، داروهای ترکیبی استفاده شده برای درمان HIV — یک «کوکتل» — می‌توانند در بازسازی سیستم ایمنی بدن کمک رسان باشند. این دارو می‌توانند پر هزینه بوده و چالش‌هایی را با توجه به اثرات جانبی خود به وجود آورند، اما ضرورت دارد بدون مشورت با دکتر خود مصرف آن‌ها متوقف نکنید. همچنین اهمیت دارد که بخشی از داروها را فقط در ترکیب با دیگر داروها مصرف کنید. همچنین شاید افراد دارای تعداد اندک سلول‌های-T CD4 داروهایی را برای پیشگیری از عفونت‌های فرصت طلب دریافت کنند. این داروهای بازدارنده باید تا زمانی مصرف شوند که تعداد CD4 بهبود پیدا کرده باشد.بعضی از افراد از آلوده بودن خود به HIV آگاه نیستند، و تنها بعد از تجربه کردن بعضی از این علایم مرتبط با HIV، به عفونت HIV خود پی می‌برند:

• خستگی تمام مدت
• تورم غدد لنفاوی در کشاله ران یا گردن
• تب داشتن برای بیشتر از ده روز
• عرق کردن‌های شبانه
• از دست رفتن وزن بدون دلیل یا توضیح مشخص
• نقاط ارغوانی بر روی پوست که ناپدید نمی‌شوند
• تنگی نفس
• اسهال شدید، طولانی مدت
• عفونت‌های مخمری در دهان، گلو، یا واژن

شما میتوانید اطلاعات کاملتری در رابطه با علایم ایدز در دهان را در این لینک ( علائم دهانی بیماری ایدز ) مشاهده کنید.

بیماری ایدز یکی از بیماری هایی است که هر فردی ممکن است به ان مبتلا شود . یکی از علل اصلی این بیماری رابطه جنسی است. شما باید در یک رابطه جنسی مطمین باشید طرف مقابل سالم است.

همچنین این بیماری از مادر به فرزند داخل شکم هم میرسد.

یکی دیگر از علل این بیماری انتقال از راه خون است. مثلا هنگام تزریق با سرنگ الوده یا … هم ممکن است ما به این بیماری مبتلا شویم.

پس باید همیشه نکات ایمنی را رعایت کنیم.