اطلاعات دارویی در مورد داروهای ضد انگل

متاسفانه انگل جزو یکی از بیماریهای مهم است است و برای مقابله با آن باید از داروهای ضد انگل استفاده کرد. کیناکرین هیدروکلراید جزو داروهای ضد انگل و داروئی موثر بر علیه کرم های نواری (کرم کدو گاو و خوک) می باشد و در درمان ژیاردیا و بندرت مالاریا نیز بکار می رود. در این بخش درباره داروهای ضد انگل اطلاعاتی را تقدیم می کنیم.

داروهای ضد انگل

داروهای ضد انگل

برخی از داروهای ضد انگل را در این بخش از مجله پزشکی آسان طب به شما معرفی می کنیم. امیدواریم از این بخش بهره کافی را ببرید.

ترکیبات پی پرازین از داروهای ضد انگل

ترکیبات پی پرازین به صورت سیترات، فسفات و تارتارات موجود است. به نظر می رسد که دارو موجب فلج عضلات در انگل شده و دفع آن را از روده سبب گردد. پی پرازین به سهولت از دستگاه گوارش جذب می شود.

موارد مصرف: در درمان اکسیوروز (کرمک) و کرم های گرد نظیر آسکاریس به خصوص در کودکان توصیه می گردد.

مواردی که نباید مصرف کرد: نفریت، اختلال عمل کلیوی و کبدی، حالات تشنجی یا سابقه حساسیت شدید نسبت به ترکیبات پی پرازین . چنانچه نشانه های مشخص ضایعات عصبی، گوارشی یا راکسیونهای حساسیتی پیدا شود باید دارو قطع گردد.

مصرف در زنان باردار: بی خطری دارو برای حساسیت پیدا شود باید دارو قطع گردد.

مصرف در زنان باردار: بی خطری دارو برای مصرف در زمان حاملگی اثبات نشده است.

عوارض جانبی دارو: پی پرازین سمیت کمی دارد، عوارض نادر شامل تهوع، استفراغ ، اسهال و استرابیسم، پارستزی، کاهش رفلکسها، تشنج، کم شدن حافظه و اختلال در EEG از جمله این عوارض هستند.

پیرانتل پاموآت از داروهای ضد انگل

پیرانتل پاموآت یک داروی ضد انگل است که احتمالا با بلوک عصبی عضلانی موجب مرگ کرم می گردد. قسمتی از دارو پس از مصرف از راه خوراکی جذب می گردد. حداکثر غلظت دارو 1 تا 3 ساعت پس از تجویز آن پیدا می شود.

بیش از پنجاه درصد داروی تجویز شده از طریق مدفوع و بدون تغییر و تنها 7 درصد آن به صورت اصلی یا متابولیت ها از طریق ادرار دفع می گردد.

موارد مصرف: برای درمان آسکاریس و کرمک مصرف می گردد.

مصرف دارو در زمان بارداری: مطالعات انجام شده در حیوانات ضایعه ای در جنین نشان نداده است. اما در انسان بررسی کافی به عمل نیامده است.

مصرف در اطفال: دارو به میزان وسیع در اطفال کمتر از 2 سال به کار نرفته است و لذا در درمان این گروه باید منافع و مضرات احتمالی دارو در نظر گرفته شود.

عوارض جانبی دارو: شایعترین عوارض مربوط به دستگاه گوارش و به صورت بی اشتهایی، تهوع، استفراغ ، درد معده ، دردهای انقباضی شکم ، اسهال و افزایش گذرای SGOT می باشد. عوارض عصبی به صورت سردرد، سر گیجه، خواب آلودگی و بی خوابی و تظاهرات پوستی به شکل راش گزارش شده است.

شکل دارو و مقدار مصرف: به صورت سوسپانسیون خوراکی در شیشه های 15 میلی لیتری (در هر میلی لیتر آن 50 میلی گرم پیرانتل) و قرص جویدنی 250 میلی گرمی وجود دارد. مقدار مصرف آن 10 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن (یک قاشق مرباخوری برای 5 کیلوگرم وزن) و در یک دوز واحد می باشد. (حداکثر دوز مجاز یک گرم است.) تجویز دارو می تواند همراه با غذا باشد و پس از درمان نیازی به دادن مسهل نیست.

پیر وینیوم پاموآت از داروهای ضد انگل

پیر وینیوم پاموآت یک داروی ضد انگلی (داروهای ضد انگلی)  است که از مصرف کربو هیدراتهای خارجی توسط پارازیت جلوگیری و تخلیه ذخیره غذائی درونی آنرا موجب و منجر به مرگ آن می گردد. جذب دارو از راه دستگاه گوارش کم است.

موارد مصرف: در درمان اکسیوروز (کرمک) به کار می رود. در مورد مصرف دارو در زنان باردار مطالعه ای انجام نشده و در هنگام تجویز آن باید منافع و خطرات احتمالی ناشی از مصرف آن در نظر گرفته شود.

عوارض جانبی دارو: تهوع، استفراغ، کرامپ شکمی، اسهال و راکسیونهای حساسیتی گزارش شده است . عوارض گوارشی در اطفال بزرگتر و بالغین که دوزهای بالای دارو مصرف کرده اند شایعتر است.

شکل دارو مقدار مصرف: به صورت سوسپانسیون خوراکی در شیشه های دو اونسی (سی میلیمتر) با طعم مطبوع که در هر میلی لیتر 10 میلی گرم پیروینیوم دارد. به گزارش آسان طب قرص های 50 میلی گرمی دارو نیز موجود است. (شیشه محتوی 8 قرص).

دارو به صورت دوز واحد به میزان 5 میلی گرم بازاء هر کیلوگرم وزن بدن تجویز می شود و در صورت نیاز می توان دو یا سه هفته بعد یک بار دیگر درمان تکرار گردد.

مراقبت های پرستاری:

1- آلودگی به کرمک معمولا در تمام افراد خانواده وجود دارد و جهت ریشه کن کردن عفونت لازم است به اطرافیان بیمار توصیه شود که تمام افراد با هم درمان را شروع نمایند.

2- علاوه بر درمان داروئی رعایت مسائل بهداشتی جهت ریشه کن شدن اکسیور لازم است.

3-مصرف پیروینیوم موجب رنگی شدن مدفوع (قرمز روشن) می شود. در هنگام تجویز دارو مراقبت به عمل آید تا لوازم ولباس بیمار رنگی نشود.

تیابندازول از داروهای ضد انگل

تیابتدازول از جمله داروهای ضد انگل است که در متابولیسم بسیاری از کرم ها ایجاد اختلال می کند. به سهولت از دستگاه گوارش جذب می شود . این دارو از جمله داروهای ضد انگلی است.

موارد مصرف: لارومهاجر جلدی، لارومهاجر احشائی، اکسیوروز، عفونتهای ناشی از تریکوسفال، اسکاریس و کرمهای قلابدار.

در مجموع این دارو برای درمان آلودگی با چند انگل مناسب می باشد.

مواردی که نباید مصرف گردد: مصرف دارو در بیمارانی که مبتلا به بیماری کبدی بوده و یا اختلال عمل کبدی دارند باید با احتیاط کامل صورت گیرد.

عوارض جانبی دارو: اختلالات گوارشی که شامل تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست می باشد. دارو ممکنست بر دستگاه عصبی مرکزی تاثیر گذارد.

هیپرگلیسمی، ضربان نبض و فشار خون از عوارض دیگر این دارو می باشند.

شکل داروئی و مقدار مصرف: دارو به صورت قرص هائی 500 میلی گرمی وجود دارد. مقدار دارو 25 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن روزی 2 بار (حداکثر مقدار دارو 3 گرم است) می باشد. درمان طبق دستور و بر اساس نوع انگل یک تا دو روز ادامه خواهد یافت. به گزارش آسان طب در مورد کرمک پس از یک هفته یک دوره درمان دیگر توصیه می شود.

مراقبتهای پرستاری:

1- بهتر است دارو پس از غذا به بیمار داده شود.

2- در مورد پیدایش علائم عصبی (نظیر خواب آلودگی) ناشی از دارو به بیمار و اطرافیان او توضیح داده شود.

3- افراد بزرگسال از رانندگی و کار با ماشین آلات باید خودداری نموده و اطفال باید در منزل استراحت نمایند.

کیناکرین هیدروکلراید از داروهای ضد انگلی داروهای ضد انگل

در اطلاعات دارویی کیناکرین هیدروکلراید آمده است که این دارو، جزو داروهای ضد انگل و داروئی موثر بر علیه کرم های نواری (کرم کدو گاو و خوک) می باشد و در درمان ژیاردیا و بندرت مالاریا نیز بکار می رود.

مواردی که نباید دارو مصرف گردد: در بیمارانی که تاریخچه ای از پسیکوز دارند و حاملگی نباید مصرف گردد. در بیماران مبتلا به پسوزیازیس و آنهائی که پریماکین (داروی ضد مالاریا) دریافت می کنند باید با احتیاط کامل مصرف شود.

عوارض جانبی دارو: سردرد، نشانه های خفیف گوارشی، حملات پسیکوتیک، درماتیت و تغییر رنگ پوست (زرد رنگ)

توجه: اثرات جانبی الکل در بیمارانی که تحت درمان با کیناکرین می باشند، افزایش می یابد و این بدلیل تجمع بیش از اندازه استالدئید در بدن است .

مقدار مصرف دارو: به صورت قرص های 100 میلی گرمی موجود است.

در درمان کرم کدو 500 تا 800 میلی گرم کینا کرین همراه با 500 میلی گرم بیکربنات سدیم در یک دوز واحد تجویز می شود .

در اطفال مقدار مصرف بین 400 تا 600 میلی گرم است که در دوزهای منقسم داده می شود.

مراقبتهای پرستاری:

1- قبل از تجویز دارو باید بیمار بمدت 24 تا 48 ساعت تحت رژیم کم چربی باشد تا جذب دارو در روده کاهش یابد.

2- روز قبل از تجویز دارو نهار و شام به بیمار داده نشود.

3- عصر قبل از تجویز دارو یک مسهل نمکی به بیمار داده شود.

4- همراه با کینا کرین مقدار 500 میلی گرم بیکربنات سدیم تجویز گردد تا تهوع و استفراغ کاهش یابد.

5- یک ساعت پس از تجویز دارو یک مسهل نمکی به بیمار خوانده شود.

6- چنانچه تحریک معدی بیمار شدید باشد، می توان با دستور پزشک دارو را از طریق لوله توباژ مستقیما در دوازدهه وارد کرد.

در این قسمت هم به معرفی داروهای ضد انگل یا داروهای ضد انگلی پرداختیم. از جمله داروهای ضد انگل یا داروهای ضد انگلی میتوان به پیر وینیوم پاموآت، پیرانتل پاموآت، تیابندازول و … نام برد.

پیرانتل پاموآت یکی از داروهای ضد انگل است که با بلوک عصبی عضلانی سبب مرگ کرم انگل خواهد شد. به گزارش آسان طب تیابتدازول هم  از جمله داروهای ضد انگل است که در متابولیسم بسیاری از کرم ها ایجاد اختلال می کند و انها را نابود می سازد.

در جایی امده بود که برای تهیه داروهای ضد انگل خانگی میتوانید از ترکیب چوب میخک و تخم کتان یا حتی جداگانه استفاده کنید. چون چوب میخک و تخم کتان خاصیت ضد باکتری و ضد انگل دارند و در بهبود شما تاثیر گذار هستند.

تیابندازول هم یکی از داروهای ضد انگل است که در بهبود شما موثر است. اما توجه کنید که باید این داروها با تجویز پزشک مصرف شود و خودسرانه از ان استفاده نکنید.

امیدواریم از اطلاعاتی که در این قسمت از داروهای ضد انگل در اختیارتان گذاشتیم بهره کافی را برده باشید.

مقاله مرتبط:

علل و درمان بیماری های انگلی چیست

منبع: https://mag.asanteb.com

‫3/5 ‏‫(2 نظر)‬

مقالات پیشنهادی جهت مطالعه ی شما

یک دیدگاه

  1. سلام من به مترونیدازول حساسیت دارم جوری که دستام میخاره از چه قرص دیگری میتونم استفاده کنم که عوارضش کمتر باشه و از خانواده مترونیدازول نباشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا