عواقب مصرف نکردن آب و کمبود آب در بدن

مصرف نکردن آب به اندازه کافی برای خوردن موجب کمبود آب در بدن شده و سلامت انسان را به خطر می اندازند. حتی هر روز در جهان عده ای به خاطر مشکل کم ابی بدن می میرند. شاید شما بتوانید بدون غذا یکی دو هفته زنده بمانید اما بدون آب امکان ندارد. در این بخش از مجله پزشکی آسان طب با میزان آب در بدن و خطرات عدم مصرف آب آشنا خواهیم شد.

خطرات مصرف نکردن آب برای بدن

بعد از اکسیژن مهمترین ماده برای حیات آب است.

غالب غذاها میتواند هفته ها یا ماه غذایی حذف گردند ولی مصرف نکردن آب در رژیم روز ممکن است به مرگ فرد منجر گردد. بشر میتواند کل قندها و چربیها و حتی کل پروتئینهای بدن خود را جهت انرژی مصرف نماید ولی کاهش آب بدن به مقدار بیش از ۲۰ درصد مرگ را به دنبال خواهد داشت.

هر چند آب از نظر انرژی اهمیت ندارد ولی در ساختمان غالب غذاها موجود می باشد و کمبود آب بدن خطرات جدی برای سلامتی ما دارد.

انرژی موجود در غذاها رابطهٔ معکوسی با مقدار آب موجود در آن دارد. به عبارتی هر ماده غذایی که دارای درصد آب بیشتری باشد ارزش کالریک آن کم می باشد. آب بزرگترین ترکیب واحد بدن می باشد. سلول های فعال متابولیکی عضلات و اندام های احشایی حاوی بیشترین غلظت آب هستند.در حالیکه سلولهای کلسیفیه شده کمترین غلظت را دارند.

مقدار آب وابسته به سن، جنس و ترکیب بدن است و آن شامل ۶۵ الی ۷۵ درصد از وزن عضلات و در حدود ۵۰ درصد وزن بافت چربی بدن را تشکیل داده است.

آب کلی بدن برابر ۵۳ درصد وزن بدن میباشد. که به طور متوسط، ۵۵ درصد در مردان و ۵۰ درصد در زنان وجود دارد و نسبت معکوس با چربی بدن دارد.

زنان به خاطر دارا بودن چربی بیشتر از مردان درصد آب بدنشان کمتر مردان میباشد و در مقابل، مردان به خاطر دارا بودن درصد عضلات بیشتر نسبت به زنان، مقدار آب بدنشان نیز بیشتر می باشد.

با توجه به مطالب فوق، افراد چاق، دارای اب کمتری در بدن می باشند در حالیکه بدن ورزشکاران درصد آب بیشتری دارد.

آب کل بدن را می توان به دو قسمت تقسیم کرد:

الف – آب داخل سلولی که حدوداً ۳۰ درصد وزن بدن را تشکیل می دهد.

ب – آب خارجی سلولی ” که ۲۳ درصد از وزن بدن را تشکیل می دهد، به دو دسته تقسیم می گردد.

1- آب داخل رگها یا پلاسما، که فقط ۴ درصد وزن بدن را تشکیل می دهد.

۲ – آب بین سلولی که در حدود ۱۹ درصد وزن بدن را تشکیل می دهد. لنف و مایع نخاعی و همین طور ترشحات کبد، کلیه ها، چشم، پوست و ترشحات گوارشی نیز جزء آب بین سلولی محسوب می گردند.