بررسی علائم و روش‌های درمانی سندرم تونل قوزک پا

سندرم تونل قوزک پا زمانی رخ می‌دهد که عصب خلفی در امتداد مچ و یا خود پا ایجاد شده و موجب فشردگی، آسیب دیدگی و التهاب گردد. این وضعیت به عنوان TTS شناخته شده و معمولا ناشی از فشار بیش از حد بر روی پا می‌باشد، مانند پیاده‌روی طولانی، ایستادن زیاد و یا تمرینات سخت و طولانی، اما می‌تواند بر اثر آسیب و یا حتی به خودی خود نیز به وجود آید.

بررسی کامل سندرم تونل قوزک پا

در این مقاله قصد داریم تا به بررسی علائم و همچنین روش‌های درمانی TTS بپردازیم، این سندرم ممکن است برای افراد مبتلا به آن مشکلات زیادی را ایجاد نماید و به همین دلیل باید در رابطه با این مورد اطلاعات لازم داشته باشند.

حقایقی صریح در رابطه با TTS:

TTS یک وضعیت نسبتا نادر است.

این مشکل در موارد شدید و در صورت عدم درمان، سبب آسیب دائمی به عصب خواهد شد.

انجام تمرینات برای کشیدن بافت‌های آسیب دیده لازم است.

معرفی برخی از گزینه‌های درمان مناسب

یک پزشک همیشه باید زودتر از علائم TTS به ارزیابی و درمان آن بپردازد.

اولین مرحله درمان TTS RICE بوده که با استراحت، یخ و فشرده‌سازی و ارتفاع شناخته می‌شود.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی غیرمستقیم یا NSAID ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن نیز می‌توانند باعث بهبود علائم شوند.

برای موارد شدیدتر و مزمن، گزینه‌های‌درمان قوی‌تر مانند دستگاه‌های اصلاحی، درمان و در برخی موارد جراحی وجود دارد.

روش‎های معمول برای مدیریت و درمان سندرم تونل قوزک پا:

مورد اول، استراحت برای بهبودی:

ساده‌ترین و فوری‌ترین راه برای کاهش التهاب در هر قسمتی از بدن، استراحت می‌باشد. مدت زمان استراحت برای هر فرد بسته به شدت علائم متفاوت می‌باشد. در موارد شدید ممکن است پزشک فعالیت‌های ورزشی را برای فرد منع نماید.

مورد دوم، استفاده از یخ برای درمان:

قرار دادن یخ در پارچه و یا حوله و گذاشتن آن بر روی مچ پا به مدت 20 دقیقه می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. این کار را می‌توان چندین بار در طول روز انجام داد.

مورد سوم، فشرده‌سازی و ارتفاع:

فشرده کردن پا سبب کاهش جریان خون به پا و همچنین کاهش التهاب می‌شود. سعی کنید به هنگام نشستن و خوابیدن، پا خود را بر روی بالش قرار دهید.

مورد چهارم، داروهای ضد التهابی:

این داروها می‌تواند شامل ایبوپروفن و استامینوفن باشد.

مورد پنجم، عدم تحرک برای تسریع در روند درمان:

در موارد شدید خصوصا در مواقعی که عصب دچار آسیب دیدگی شده باشد، فرد نباید هیچ حرکتی داشته باشد.

مورد ششم، استفاده از تزریق درمانی:

در موارد بسیار دردناک، داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئید و بی‌حس کننده‌های موضعی به طور مستقیم به عصب تزریق خواهد شد.

مورد هفتم، دستگاه‌های ارتوپدی و کفش‌های مناسب:

افراد مبتلا به سندرم تونل قوزک پا باید از کفش‌های مناسب به هنگام راه رفتن استفاده نمایند.

مورد هشتم، کاهش فشار بر روی پا:

در بعضی موارد، پوشیدن کفش نامناسب و جوراب شلواری ممکن است باعث کاهش تنگی اطراف پا شود.

مورد نهم، فیزیوتراپی می‌تواند بسیار موثر باشد:

همراهان آسان طب؛ تمرینات فیزیوتراپی در دراز مدت می‌تواند به کاهش علائم TTS کمک نماید.

سایر انواع فیزیوتراپی برای درمان سندرم تونل قوزک پا شامل موارد زیر می‌شود:

فراوا درمانی

طب سوزنی

درمان دستی

نیرو بخشی

در موارد بسیار شدید و مزمن یعنی زمانی که روش‌های درمانی فوق پاسخگو TTS نباشد، جراحی نیاز است.

از آنجایی که علائم دردناک شده و یا به راحتی تحریک می‌شوند، باید به منظور پیشگیری از مشکلات، تمرین‌های تقویتی انجام شود.

تمرینات معمولی مناسب برای درمان سندرم تونل قوزک پا:

مچ پا را به آرامی به سمت بالا و پایین حرکت داده و این کار را چندین بار تکرار نمایید، تا حدی که منجر به درد نشود.

مچ پا را آرام و به صورت دایره‌ای تا جایی که منجر به درد نشود، حرکت دهید.

مچ پا را به آرامی به داخل و بیرون بچرخانید و این کار را تا جایی که احساس درد نکنید، ادامه دهید.

هر سه تمرین فوق را چند بار در روز تکرار نمایید.

پاشنه پا خود را بلند کرده، همچنین انگشتان پا خود را تا جایی که منجر به درد نشود، به سمت بالا بکشانید.

حرکات کششی پا انجام داده و این تمرین را 3 تا 5 بار در روز تکرار نمایید.

سندرم تونل قوزک پا چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک به طور معمول با انجام معاینه فیزیکی و پرسش‌هایی درباره علائم از فرد، ارزیابی و تشخیص TTS را انجام می‌دهد.

تست‌های تشخیصی مورد استفاده برای تایید و ارزیابی TTS شامل موارد زیر می‌شود:

الکترومیوگرافی

EMG / NCV

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا MRI

اشعه ایکس

اشاره به برخی از عوامل خطرآفرین

اگرچه سندرم تونل قوزک پا ممکن است برای هر فردی و در هر سنی ایجاد شود، اما برخی از عوامل به شدت خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهند، این عوامل شامل موارد قید شده زیر خواهند بود:

overpronation مزمن

آرتریت روماتوئید

آرتروز

دیابت و سایر شرایط متابولیک

آسیب به مچ پا و خود پا

شغل‌هایی که نیاز به ایستادن برای مدت زمان طولانی دارند مانند خرده فروشی، آموزش، مکانیکی، جراحی و غیره

استفاده از کفش‌های نامناسب

بیماری عصبی

کیست‌ها، تومورها یا توده‌های کوچک در ناحیه پا و مچ پا

سینوویت پرولیفراتیو یا التهاب غشای سینوویال

رگ‌های واریس، ملتهب و یا رگ‌های بزرگ شده

ناهنجاری‌های پا

دیستروفی رفلکسی سمپاتیک

شرایط نوروپاتی محیطی

داشتن اضافه وزن

عوارض جانبی و بررسی تعدادی از آن‌ها

TTS در داخل مچ پا و یا پایین آن درد ایجاد می‌کند، هر چند که می‌تواند بر روی پا نیز تاثیرگذار باشد. TTS شبیه به سندرم تونل کارپال بوده که شامل یک عصب در یک فضای مشترک باریک، محدود و شبیه به تونل می‌شود.

علائمی که به طور معمول متوجه افراد مبتلا به سندرم تونل قوزک پا می‌گردد، شامل موارد درج شده زیر می‌باشد:

سوزش

کرخی

مور مور شدن

احساس شوک الکتریکی

از دست دادن حس در انگشتان پا

مروری مختصر بر این مقاله

سندرم تونل قوزک پا می‌تواند در موارد جزئی به طور قابل توجهی با 48 ساعت مصرف RICE و داروهای بدون نسخه بهبود یابد. اما TTS اگر جدی تلقی نشده و درمانی برای آن صورت نگیرد، در موارد مزمن می‌تواند باعث آسیب‌های دائمی عصب شود.

افراد مبتلا به TTS باید از پیاده‌روی‌های طولانی، انجام تمرینات ورزشی سخت، ایستادن به مدت طولانی، کفش‌های نامناسب و ایجاد فشار بر روی پاها خودداری نمایند، زیرا این عوامل برای فرد دردناک بوده و علائم وی را تشدید خواهند کرد.

فرد باید به هنگام مواجهه با علائم اولیه این بیماری، بلافاصله به پزشک مراجعه کرده و با وی مشورت نماید. بنابراین اگر به موقع به پزشک مراجعه نمایید، طیف گسترده‌ای از درمان‌ها، داروها و دستگاه‌های اصلاحی برای کمک به بهبود علائم وجود خواهند داشت، در غیر این صورت و در موارد مزمن و دردناک، جراحی لازم است.

Source: https://mag.asanteb.com