انسولین و کاهش آن در کمک به لاغری
مشکلات موجود در سوخت و ساز کربوهیدرات نقش بزرگی در اضافه وزن ایفا می کند. یکی از مواد اولیه درگیر در ذخیره چربی هورمون انسولین است، همچنین ممکن است غذا و مواد غذایی که عملکرد انسولین را موثرتر می سازند و اعمالی شبه انسولین در بدن دارند؛ به کنترل اشتها و وزن کمک کنند. هم اکنون بسیاری توجهات علمی به سمت تعداد زیادی از ریزمغذی هایی هدایت می شوند که به نظر میرسد فقط این اعمال را انجام میدهند. در بین این ریزمغذی ها، مینرالهای کرومیوم، وانادیوم، گیاه آئووردیک جیمنما سیلوستره و برخی از گیاهان پخته شده و ادویه جات شامل برگهای برگ بو، فلفل فرنگی شیرین ، دارچین، گل میخک و زردچوبه هستند که مکانیسم عملکردی انها با یکدیگر متفاوت است.
مزایای تسهیل کننده های عملکردی انسولین
کنترل سطوح قند خون، بر مقدار انرژی تاثیر گذاشته و گرسنگی را به تاخیر میاندازند. کمک به طبیعی شدن ذخایر چربی و استفاده از آن برای تولید انرژی بیشتر، امکان کمک به افزایش بافت عضلانی و عضله سازی در افرادی که به طور فعال تمرین با وزنه دارند.کمک به پیشگیری و کنترل دیابت.پایین آورن سطوح لیپید خون به وسیله کرومیوم و وانادیوم. همچنین ممکن است کرومیوم سطوح HDL یعنی لیپوپروتئین مطلوب را نیز افزایش دهد.کرومیوم و وانادیوم می توانند سیستم ایمنی را تقویت کنند.وانادیوم در ذخیره سازی کلسیم در استخوانها و دندانها نقش دارد.دسترسی و میزان مصرف کرومیوم توسط بدن به خوبی جذب نمی شود و در حال حاضر تناقضات زیادی در ارتباط با شکل مصرفی مکمل کرومیوم که به وسیله بدن بهتر جذب می شود، وجود دارد. بیشتر تحقیقات نشان دهنده آثار چشمگیر با مصرف شکل های پیکولینات یا پلینیکوتینات (کرومات) هستند که به نظر میرسد ارزان ترین و بهترین شکلی موجود باشند. ممکن است دوزهای درمانی ۱۰۰۰ میکروگرم در روز باشد، البته چنین دوز بالایی نباید برای مصرف بیش از چند ماه و بدون وقفه ادامه داشته باشد. (تنها باید شکل سه ظرفیتی کرومیوم مصرف شود).
مصرف وانادیوم در تغییر دوز انسولین
اگرچه کمبود مینرال وانادیوم برای سلامتی هم انسان ها و هم حیوانات زیان آور تشخیص داده شده است، اما هنوز پیشنهادی مبنی بر میزان مصرف روزانه (RDA) وانادیوم تایید نشده است. رژیم غذایی در روز به طور متوسط تقریبا ۲ میلی گرم از شکل عنصری وانادیوم را از چربی و سبزی به دست میآورد و در بعضی از نقاط جهان رژیم غذایی ۱۵-۱۰ میلی گرم از وانادیوم را در روز، که نسبتا میزان بالایی است، فراهم میسازد. معمولا جذب وانادیوم تنها در حدود ۵ تا ۱۰ درصد میزان مصرفی آن است و مابقی به راحتی دفع می شود. دوز پیشنهادی مکمل وانادیل سولفات ۲-۱ میلی گرم در روز است و بیشتر جهت اهداف خاصی مصرف می شود. در تحقیقاتی که از مصرف وانادیل سولفات برای مدت ۱۶ ماه و با دوز روزانه ۲۲ میلی گرم انجام شدہ، هیچ گونه آثار مسمومیتی مشاهده نشده است. اما نتیجه تحقیقات دیگر نشان داده اند که این مقدار مازاد بر آن چیزی است که می تواند جذب شود و هیچ گونه مزایای بیشتری با مصرف دوزهای بالای ۱۵ میلی گرم در روز به دست نمی آید (به جز افراد دیابتی تحت نظارت پزشکی). به عبارت دیگر، اتفاق نظر روی میزان دوز مصرفی موثر وجود ندارد. شکلهای وانادات وانادیوم نباید به عنوان مکمل مصرف شوند. یک شکل جدید از وانادیوم، یعنی بیس (مالتولاتو) اگزووانادیوم ، به تازگی گسترش داده شده که قوی تر و حتی سالمتر از وانادیل سولفات و مخصوصا دیگر شکلهای ارگانیک وانادیوم که بررسی شدہ بود، است.
استفاده از گیاهان در تغییر انسولین
جیمنماسیلوستره در ترکیبات رژیمی به منظور تاثیر بر احساس شیرینی غذا به کار میرود. با این حال، در بیشتر افراد، این مزایا تا حدودی سوالی برانگیز است. این گیاه به عنوان تسهیل کننده عملکرد انسولین و آثار آن روی کبد و پانکراس کاربرد مناسب تری دارد. برای رسیدن به این اهداف باید تمامی گیاه مصرف شود. اسم معمولی هغندیی این گیاه شاردونیکا است. دوز مصرفی به عصاره بستگی دارد، اما میتواند تا چند میلی گرم در روز برسد. معمولا گلوکز ولی (عصاره گل کرپ) به میزان ۴۸ میلی گرم در روز که نسبتا دوز فشرده ای است مصرف می شود.استفاده برخی از قوی ترین تنظیم کنندههای عملکرد انسولین، خوشایند هستند. دارچین با کیفیت خوب (اگرچه ارزان نیست) مانند فلفل فرنگی شیرین، گل میخک و زردچوبه (ماده رنگی یا رنگ نارنجی زردچوبه) بسیار مفید است. زردچوبه مزایایی از جمله مسمومیت زدایی کبد و نقش ضدالتهابی دارد. برگهای برگبو اگرچه مصرف آن به مقدار زیاد بسیار دشوار است گوارش حبوبات و چربیها را آسان میسازد؛ به همین دلیل از زمان های قدیم کاربرد داشته است.بیماران مرض قندی می توانند رژیم لاغری طبق نسخه های غذایی موجود (تحت مراقبت پزشک) اجرا نمایند.
معالجه چاقی در بیماران دچار قند
به گزارش مجله پزشکی آسان طب معالجه چاقی بیماران مرض قندی به معنی دست اندازی در وضعیت متابولیسم و تنظیم آن براساس رژیم غذایی موجود، دز انسولین، مصرف داروهای کاهش دهنده فشارخون و غیره می باشد. بیماران مرض قندی غالباً چاقی هستند . چاقی بر هیچ بیماری دیگری آنقدر تأثیر منفی ندارد که بر بیماری قند دارد از عواقب آن فشارخون، آسیبهای شدید به عروق قلب و نیز خونریزی بازو و ران یا مغز میباشد. درصد افرادی که در اثر آنفارکتوس و سکته قلبی میمیرند یا به علت پوسیدگی پاها مجبور به استفاده از پای مصنوعی می شوند، زیاد است . بدین جهت کاهش وزن به موقع و تحت مراقبت پزشک بسیار حائز اهمیت میباشد . بیماران دیابتی بایدبه اصول تغذیه سالم توجه نموده و از مصرف بیش از حد چربی خودداری کنند.متخصصان علوم تغذیه ثابت کرده اند که طول عمر بیماران دیابتی تنها به محاسبه مقدار کربوهیدرات غذا بستگی ندارد، بلکه با مصرف مقدار چربی و پروتئین نیز مرتبط است .
کنترل کالری در درمان بیماران قندی
پزشک باید همزمان با محدود کردن مقدار کالری به ۱۰۰۰ و ۸۰۰ کیلو کالری (۴۲۰۰ و ۳۳۶۰ کیلو ژول) به بروز استوز و یا استونوری نیز توجه کند. برای بیماران دیابتی رژیم لاغری مرحله به مرحله ، با شروع ۱۵۰۰ و سپس ۱۰۰۰ کیلو کالری (۶۳۰۰ سپس ۴۲۰۰ کیلو ژول) و غیره، ضروری است. اقدامات منقطع باعث اختلال در متابولیسم قند می گردد.چون باید مصرف کربوهیدرات متناسب با شدت رژیم کاهش یابد، لذا مصرف داروهای کاهش دهنده قند خون که به وسیله پزشک تجویز شده باید کم و یا بطورکلی قطع گردد. البته تصمیم در این مورد باید به وسیله پزشک اتخاذ گردد. نسبت مواد مغذی (کربوهیدرات ، چربی ، پروتئین) با توجه به نحوه معالجه چاقی بیماران مرض قندی، منطبق با جدیدترین یافته های علمی است. همان طوری که گفته شد، نسبت مواد مغذی برای جلوگیری از آسیبهای عروقی نقش بسیار مهمی ایفا می کند.نوسانات جزئی مقدار کربوهیدرات در نسخه های رژیم روزانه فاقد اهمیت است . زیرا مقدار کل ، آنقدر پایین است که اثر نامطلوبی به وجود نمی آید. بیماران دیابتی باید ویتامین اضافی مصرف کنند وقتی کاهش وزن مورد نظر حاصل شد، به بیماران دیابتی توصیه می شود ، با کمک نسخه های غذای روزانه ، رژیم را بتدریج مجدداً طوری تغییر دهند که از واکنشهای ناخواسته متابولیسمی جلوگیری شود.
منبع:https://mag.asanteb.com
