سه نوع بیماری رایج در ایگوانا های سبز

هر دو نوع انگل داخلی و خارجی، زمانی که در بدن ایگوانا سبز وجود داشته باشند، مشکل ایجاد خواهند کرد. انگل های داخلی در تجزیه مواد غذایی و جذب مواد مغذی دخالت خواهند کرد و بدین صورت باعث ناراحتی و آسیب رساندن به دستگاه گوارش می گردند و بدین صورت شاهد انواعی از بیماری های ایگوانا خواهید بود.

بیماری های ایگوانا

ایگوانا سبز مستعد ابتلا به انواع بیماری ها و اختلالات می باشد، اما خبر خوب این می باشد که به دلیل محبوبیت فراوان آن‌ ها، دامپزشکان یک استاندارد نسبتا مراقبتی برای آن‌ ها معرفی کرده اند. در ادامه لیست و خلاصه ای کوتاه از اختلالات و بیماری های ایگوانا های سبز از رایج ترین تا کمترین میزان رخ دادن به شما معرفی خواهیم کرد. اگر ایگوانا شما هر گونه علائم شرح داده شده را دارد ، توصیه ما به شما این می باشد که حتما با دامپزشک خود مشورت نمایید.

بیماری های ایگوانا : اختلالات تغذیه ای و متابولیک

بیماری متابولیک استخوان (MBD) به گروهی از شرایط پیچیده استخوان که به طور منظم در مارمولک دیده می گردد، اطلاق می شوذ. اغلب MBD ها به کمبود کلسیم در رژیم غذایی یا عدم وجود نور مناسب (نور فرابنفش) مربوط می گردند. با این حال، MBD ها می توانند به علت بیماری کلیوی و یا حتی تومور های پاراتیروئید نیز ایجاد گردند.

نشانه های MBD در ایگواناهای سبز شامل اندام های متورم و دردناک می باشد؛ استخوان های فک که ظاهری لاستیک مانند به خود گرفته اند، مانع از این که حیوان بتواند غذا بخورد خواهند شد و همچنین تکان‌ های غیرارادی درعضلات دیده خواهد شد.

این حرکت عضلانی به عنوان « تتانی » شناخته شده است و نشان دهنده این است که حیوان در شرایط بحرانی قرار داشته و یا این که تشنج ها امکان دارد که به زودی رخ بدهد. درمان های MDB شامل قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش به منظور تامین ویتامین  دی، تصحیح رژیم غذایی (فقط در موارد اولیه) و بستری شدن توام با استفاده از داروهای مناسب می باشد.

بیماری های ایگوانا : بیماری‌های عفونی وانگلی

یک سری بیماری عفونی وجود دارد که ایگوانا سبز احتمال دارد که به آن‌ ها دچار گردد. از جمله این بیماری‌ ها می توان به آبسه های دهان، آبسه‌ های پشت حدقه چشم، پوست (باکتریایی) ، لثه و بیماری‌های تنفسی، و بیماری های قارچی اشاره نمود .

خزندگان دارای سیستم ایمنی اولیه می باشند، بنابر این در صورتی که ایگوانا شما از یک بیماری عفونی رنج ببرد، باید هر چه می توانید برای کمک به تحریک سیستم ایمنی آن انجام بدهید. این کمک‌ ها شامل تغذیه بیشتر، هیدراتاسیون مناسب و یا تنظیم عوامل محیطی است. اگر شما تصور می کنید که ایگوانای شما مریض و یا دارای عفونت می باشد، حتما به دنبال کمک های دامپزشکی باشید و فورا باید به دامپزشک مراجعه نمایید.

هر دو نوع انگل (داخلی و خارجی)، زمانی که در بدن ایگوانا سبز هستند، مشکل ایجاد خواهند کرد. انگل های داخلی در تجزیه مواد غذایی و جذب مواد مغذی دخالت خواهند کرد که این امر موجب ناراحتی و آسیب رساندن به دستگاه گوارش خواهند شد.

مهم است که معاینات مدفوع بر روی حیوان خانگی شما انجام گیرد تا مشخص گردد که آیا آن ها با انگل در ارتباط می باشند و یا خیر، حتی اگر آن ها به هیچ وجه در مدفوع مشاهده نگردند.

انگل های داخلی شامل کرم‌ها (کرمک، قلاب‌دار، باریک، پهن)، عوامل کوکسییدی و عوامل پروتوزوئیک هستند. توجه داشته باشید که حتما به دامپزشک خود برای تجویز دارو های مناسب و کسب راهنمایی مراجعه نمایید.

شایع ترین انگل های خارجی بر روی بدن ایگواناهای سبز، کنه و جرب می باشند. می توان از طریق انجماد به راحتی آن‌ ها بردارید و سپس محل حضور آن‌ ها را با استفاده از آنتی بیوتیک موضعی مانند نئوسپورین، درمان نمایید. جرب‌ ها کمی کار مراقبت را دشوارتر خواهند کرد، به این دلیل که آن ها بسیار سریع‌ تر می باشند. آلودگی های جربی سنگین بر روی بدن ایگوانا های سبز می تواند مانند نقاط سیاه و سفید تیره رنگ گردد که بر روی بدن حیوان حرکت می کنند.

به هنگام نفوذ جرب‌ ها ، ایگوانا خود را در ظرف آب خود برای دوره های طولانی خیسخواهد کرد ، زیرا حیوان سعی دارد تا آفات را از بین ببرد. به منظور موفقیت در مراقبت از حمله جربی شما به درمان حیوان خانگی خود و همچنین تمیز کردن کامل قفس و وسایل منزل نیاز خواهید داشت.

بیماری های ایگوانا : نقرس احشایی

نقرس احشا در ایگوانا سبز یک اختلال می باشد که در آن ایگوانا قادر به تجزیه پروتئینی که مصرف کننده آن است ، نمی باشد و یا پروتئین بیش از حد مصرف می‌ گردد که باعث ان خواهد شد که تجزیه به درستی انجام نگیرد.

نقرس احشا یک علت شایع مرگ در ایگواناهای سبز مسن می باشد که دلیل عمده این بیماری این است که آن‌ ها بیش از حد با غذای سگ و یا غذا های گوشتی و یا غذا های گربه تغذیه می‌ گردند. به هیچ عنوان نباید غذای سگ و یا گربه را برای ایگوانا ها مصرف کنید.

نقرس ثانویه هنگامی اتفاق خواهد افتاد که ایگوانا به اندازه کافی آب در اختیارش نباشد و دچار خشکی می گردد و قادر به پردازش سطح طبیعی پروتئین و اسید اوریک نمی باشد.

نشانه های نقرس در ایگوانا های سبز شامل التهاب و عفونت در اطراف بافت آسیب دیده هستند. در صورتی که شما نیاز های غذایی مناسب را فراهم نمایید، ایگوانا های سبز شما نباید با نقرس مواجه گردند. کلیه‌ های به شدت آسیب دیده نیز احتمال دارد که در نهایت به بیماری کلیوی و حتی مرگ حیوان منجر گردد.

منبع : https://mag.asanteb.com