ماهی آکواریومی و زینتی آنجل مونو ی سازگار
ماهی آنجل مونو یا آنجل سنگاپوری (Mono Sebae) از خانواده ی ماهی های Monodactylidae به حساب می آید. زادگاه اصلی آن ها آب های ساحلی آفریقا ، آسیا و اندونزی می باشد و از دسته ی ماهی های آب های شور و نیمه شور ( تبدیلی آب شور به شیرین) به شمار می روند. آنجل مونو همه چیز خوار می باشد و بهتر است در رژیم غذایی این ماهی از غذاهای کوناگونی استفاده گردد تا رشد بهتری داشته باشد. همچنین برای سلامتی ، شادابی و رشد بهتر آنها توصیه می گردد که از وجود تخته سنگ ها و گیاهان مختلف که موجب شادابی بیشتر ماهی می شود، به عنوان تزئینات تانک استفاده گردد. از آنجا که این نوع ماهی ها از ماهی های سازگار با هر نوع آبی در آکواریوم می باشند ، طرفداران و علاقه مندان بسیاری دارند که مایل به داشتن اطلاعات بیشتری از این ماهی زینتی هستند. در ادامه مطلب بیشتر در مورد این ماهی ، روش نگهداری و تکثیر آن صحبت خواهیم کرد.
ماهی آنجل مونو
تشخیص جنسیت در ماهی آنجل مونو مشکل است . آن ها به همه جای آکواریوم سرک می کشند . البته نگه داری از آن ها نسبتا ساده می باشد، اما برای مبتدی ها چندان توصیه نمی گردد .
تخم های این ماهی به صورت لایه ای هستند و خطر خورده شدن تخم ها توسط سایر ماهی ها وجود خواهد داشت. برای نگهداری از این نوع ماهی به حداقل ظرفیت تانک 50 گالون و نور ملایمی نیاز دارید. همچنین دمای آب مورد نیاز برای نگهداری از آن ها 22 الی 26 درجه سانتی گراد می باشد و به سختی آب dH 8- ( آب سنگین ) برای نگهداری آنجل مونو ها نیاز خواهد بود.
خلق و خوی ماهی آنجل مونو
آنجل مونو تقریبا پرخاشگر می باشد. آن ها به طور کلی نسبت به هر نوع ماهی تازه واردی که به آب اضافه می گردد حساس هستند و حالت تهاجمی به خود خواهند گرفت ، اما به مرور زمان به ماهی جدید عادت کرده و دیگر آن رفتار خشن را در مقابل آن ماهی تازه وارد ندارند .
نگهداری از ماهی آنجل مونو
یکی دیگر از ماهی های خارق العاده ای که در آکواریوم قابل نگهداری می باشند، ماهی های آنجل سنگاپوری یا همان آنجل مونو ها هستند. همراهان همیشگی مجله ی پزشکی آسان طب پیش از هر چیز باید خاطر نشان کنیم که اغلب در ایران این ماهی را با نام آنجل مونو شناخته می شود. این گونه ماهی در دسته بندی ماهی های آب نیمه شور و یا شور قرار می گیرد، اما باید خاطر نشان کرد که به علت نوع زندگی این ماهی در اقیانوس ها و مسافرت در طول رودخانه ها قادر است که به راحتی در آب شیرین نیز نگهداری گردد.
با تمام این تفاسیر این نوع ماهی پس از اینکه به اندازه ی دو و نیم سانتی متری می رسد می توانید به راحتی آن را در آب شیرین نگهداری و حتی تکثیر کنید. آنجل مونو ها بسیار اجتماعی هستند و باید به صورت دسته های چهار الی پنج تایی نگهداری گردند؛ اگر یک الی دو عدد از آن ها را بصورت انفرادی نگهداری نمایید، احتمال دارد پس از مدت زمان کوتاهی پرخاشگر گردند.
آن ها از قابلیت انطباق بسیار بالایی برخور می باشند و می توانند با اکثر شرایط آب سازگار گردند ، اما به شدت توصیه می کنیم که در آب سنگین از آن ها نگهداری شود، به این دلیل که آب سبک برای آن ها زیان آور خواهد بود. pH مناسب برای آنها 7.7الی 9 می باشد. دمای تانک این ماهی باید حدود 28 درجه سانتی گراد تنظیم شده باشد. جهت تغذیه آن ها می توانید از انواع غذا ها استفاده نمایید، اما برای ماهی های در حال رشد بهترین غذا آرتمیا خواهد بود. در غذا دادن به آنها هرگز اصراف و زیاده روی نکنید ، زیرا احتمال این امر وجود دارد که پس از مدتی به بیماری هایی نظیر بواسیر مبتلا گردند.
تکثیر آن ها تقریبا مشکل می باشد و از آن مشکل تر بزرگ کردن بچه ماهی ها خواهد بود. حداکثر طول آن ها به 30 سانتی متر خواهد رسید ، اما این اندازه بسیار نادر می باشد و در اغلب موارد طول قد آن ها از 25 سانتی متر تجاوز نخواهد کرد.
روش تکثیر ماهی آنجل مونو
جهت آماده کردن شرایط تخمریزی این ماهی اولین کاری که باید انجام دهید افزایش میزان شوری آب می باشد ( تا اندازه ای که شوری آن به اندازه ی شوری آب دریا برسد). البته حتما باید این کار طی چندین روز و به صورت تدریجی انجام بگیرد. برای بالا بردن شوری باید از نمک دریایی که در فروشگاه تجهیزات آکواریوم و یا ماهی های زینتی یافت می شود استفاده نمایید. باید ماهی آنجل مونو را برای مدت چند هفته در این شرایط نگهداری کنید. بعد از گذشت این مدت هر روز مقداری از آب شور آکواریوم را خالی کنید و آب شیرین را جایگزین آن نمایید. بدین ترتیب هر روز از شوری آب کاهش خواهد. یافت و ماهی ها پس از گذشت چند روز احتمالا تخم ریزی خواهند کرد.
دلیل انجام این کار این است که این نوع ماهی پیش از تخمریزی در اقیانوس زندگی می کند که شوری آن نسبتا زیاد می باشد. به همین خاطر در مرحله اول به صورت تدریجی به شوری آب اضافه می گردد تا با شرایط آب اقیانوس یکسان گردد. این ماهی در طول رودخانه ها برای تخمریزی مسیری را طی خواهد کرد که در آن مسیر با دور شدن از اقیانوس ها از شوری آب کاسته خواهد شد. به همین دلیل است که از شوری آب در مرحله ی دوم کم می کنیم.
پس از تخمریزی بچه ماهی ها بعد از چند روز به طرف اقیانوس حرکت خواهند کرد که در این زمان دوباره به شوری آب اضافه می گردد. قبل از تخمریزی ماهی ها به صورت دایره وار در امتداد یک دایره به شعاع 20 سانتی متر حرکت می نمایند. در ادامه ی این حرکت ماده ها چندین تخم رها خواهند کرد که توسط نرها بارور می گردند. تخم ها به اندازه ای کوچک می باشند که با چشم به سختی دیده می شوند. هر ماده ماهی آنجل مونو قادر است تا حدود 20000 تخم تولید کند. با تمام این تفاسیر بزرگ کردن بچه ها کار بسیار مشکلی خوهد بود. جهت تغذیه بچه ها حتی بچه آرتمیا ها هم بسیار درشت می باشند و حتما باید از پلانکتون های تازه و ریز استفاده نمود.
منبع : https://mag.asanteb.com
