بررسی مشکل تاندونیت و راه‌های درمان آن

Tendinitis که به عنوان تاندونیت نیز شناخته می‌شود ناشی از التهاب یا تحریک یک تاندون است. تاندون‌ها بافت‌هایی به شکل طناب هستند که عضله را به استخوان متصل می‌کنند. تاندونیت می‌تواند در هر قسمتی از بدن رخ داده و اغلب بر اثر آسیب به تاندون‌ها به وجود می‌آید.  

تاندونیت و بررسی کامل آن

در این مقاله قصد داریم تا مشکلات ناشی از تاندونیت را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم، بدون شک در صورتی که این مسئله و مشکل مربوط به آن مورد پیگیری قرار نگیرد می‌تواند مشکلات عدیده‌ای را ایجاد نمایند.

حقایقی صریح در رابطه با تاندونیت:

در اینجا به برخی از نکات اصلی در رابطه با تاندونیت اشاره خواهیم کرد.

تاندونیت معمولا زمانی اتفاق می‌اُفتد که آسیب به تاندون‌ها وارد شود.

درمان شامل استراحت، کمپرس آب گرم و سرد و ضدعفونی‌کننده‌های ضد درد می‌باشد.

در صورت عدم درمان، احتمال پارگی وجود دارد و ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

تاندونیت اغلب بر روی آرنج، مچ دست، انگشت، ران و یا سایر قسمت بدن رخ می‌دهد.

تاندونیت می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما در بزرگسالانی که به ورزش می‌پردازند، شایع‌تر خواهد بود. افراد مسن‌تر نیز جزو افراد حساس محسوب می‌شوند، زیرا تاندون‌ها در افراد مسن ضعیف‌تر خواهند بود.

معرفی کامل و جامع تاندونیت

تاندون بافتی است که عضله را به استخوان متصل می‌کند. تاندون انعطاف‌پذیر، سخت و فیبری بوده و به همین دلیل می‌تواند از فرد در مقابل تنش‌ها محافظت نماید. رباط از استخوان به استخوان در مفصل گسترش می‌یابد، در حالی که تاندون از عضله به استخوان گسترش خواهد یافت.

انواع مختلفی از تاندونیت وجود دارد که در زیر به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

مورد اول، تاندونیت آشیل

تاندون آشیل بین پاشنه و عضله ماهیچه بوده و یک آسیب ورزشی معمولی محسوب می‌شود، همچنین این مشکل ممکن است به دلیل استفاده از کفش‌های نامناسب ایجاد شود. این احتمال بیشتر در میان بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید وجود دارد.

مورد دوم، تاندونیت سوپراسپیناتوس

در این نوع از تاندونیت، تاندون در اطراف بالای مفصل شانه ملتهب شده و سبب ایجاد درد به هنگام حرکت دست خصوصا در قسمت بالای آن خواهد شد.

مورد سوم، آرنج تنیس یا گلف باز

در این نوع از تاندونیت، درد در قسمت بیرونی آرنج رخ داده و در میان گلف بازان معمول‌تر است. لازم به ذکر است که درد بعضی اوقات به مچ دست هم می‌رسد.

مورد چهارم، تنوسینویت بخش انگشت

در این نوع، پوسته‌ای که تاندون‌های انگشت شست را احاطه کرده (بین انگشت شست و مچ دست) ملتهب می‌شود.

مورد پنجم، تاندونیت قسمت مچ دست

این نوع از تاندونیت، بازیکنان بدمینتون و افرادی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد که مکررا از مچ دست خود استفاده می‌کنند. تنینوپاتی یکی دیگر از آسیب‌هایی است که بر تاندون‌های مچ دست اثر می‌گذارد.

معرفی برخی از علائم تاندونیت

علائم تاندونیت شامل موارد زیر خواهد بود:

درد در ناحیه مورد نظر به هنگام حرکت

احساس حرکت در ناحیه تاندون

تورم

گرما

قرمزی

احتمال رشد یک توده در طول تاندون

اگر پارگی وجود داشته باشد، ممکن است شکاف در خط تاندون احساس شده و درد ایجاد شود.

علائم نامبرده شده ممکن است از چند روز تا چند هفته و یا حتی چند ماه ادامه داشته باشد.

علل رایج این مشکل شامل موارد زیر می‌گردد:

آسیب‌های ناگهانی

تکرار حرکت در طول زمان

تاندونیت اغلب در افرادی که مشاغل یا سرگرمی‌های آن‌ها شامل حرکات تکراری است، توسعه می یابد.

بررسی برخی از سایر عوامل خطرناک:

هر چه سن افراد پایین‌تر باشد، قابلیت انعطاف‌پذیری و آسیب‌پذیری تاندون بالاتر خواهد بود.

فردی که کارش شامل حرکات تکراری، موقعیت‌های ناخوشایند، ارتعاش و اعمال زور باشد، در معرض خطر بیشتری قرار دارد. یکی از این شغل‌ها نقاشی ساختمان می‌باشد.

ورزش‌هایی که شامل حرکات تکراری می‌شوند ممکن است به تاندونیت منجر شوند. به عنوان مثال، ورزش‌هایی مانند تنیس، شنا، بسکتبال، گلف، بولینگ، و بیسبال.

افراد مبتلا به دیابت و آرتریت روماتوئید بیشتر در معرض خطر تاندونیت قرار دارند.

توجه داشته باشید که اگر درد به طور ناگهانی بدتر شود، باید حتما به پزشک مراجعه کرد.

معرفی برخی از روش‌های تشخیص

یک پزشک برای درمان به معاینه فیزیکی پرداخته و درباره نوع علائم از بیمار سوال خواهد کرد. هنگامی که پزشک در تلاش برای حرکت تاندون می‌باشد، ممکن است صدای تند و زننده‌ای به گوش برسد، زیرا جایگاه تاندون ضخیم و ملتهب شده است.

اگر حساسیت در نقطه‌ای خاص از تاندون ایجاد شود، احتمالا نشان دهنده تاندونیت خواهد بود. اگر مشکل با استراحت، یخ و داروهای بدون نسخه حل نشود، نیاز به انجام برخی آزمایشات است.

اشعه ایکس می‌تواند ذخایر کلسیم را در اطراف تاندون نشان دهد که این امر به تشخیص کمک خواهد کرد. سایر آزمایشات تصویربرداری، مانند سونوگرافی یا MRI نیز ممکن است تورم غلاف تاندون را نشان دهد.

به هنگام رویارویی با این مشکل باید چه واکنشی نشان دهیم؟

هدف از درمان این است که درد و التهاب در ناحیه مورد نظر کاهش یابد. برخی از این عوامل شامل موارد زیر خواهد بود:

استراحت مفصل

کمپرس آب گرم و یا سرد

ضدعفونی کننده‌های ضد درد (OTC)

تراشیدن مفصل زخم

استراحت نقش مهمی در بهبودی دارد

استراحت در کاهش التهاب بسیار موثر می‌باشد. برای مثال، اگر شخصی با انجام فعالیت‌های ورزشی دچار تاندونیت شود، باید برای بهبودی به استراحت بپردازد. در مواقع شدید، ناحیه مورد نظر باید گچ گرفته شود.

یک بسته یخ و یا حوله گرم می‌تواند درد و تورم را در ناحیه آسیب دیده کاهش دهد. افراد می‌توانند از یخ به مدت 10 تا 15 دقیقه، یک یا دو بار در روز استفاده نمایند. نکته قابل توجه این است که نباید یخ را مستقیما بر روی پوست قرار داد، بلکه باید آن را در یک حوله قرار داده و یا از یک دستگاه یخ‌ساز مخصوص استفاده کرد.

استفاده از حمام آب گرم، حوله‌های گرم و یا داروهای موضعی مانند کرم یا پماد نیز، موجب گرم شدن ناحیه آسیب دیده خواهد شد. لازم به ذکر است که استفاده از یخ اغلب برای صدماتی است که در طی 48 ساعت گذشته رخ داده، بنابراین با این وجود، گرما گزینه بهتری خواهد بود.

داروهای OTC و جلوگیری از مشکل:

ایبوپروفن و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کمک به درد تاندون به کار خواهند رفت.

روشی مهم به نام تزریق کورتیکواستروئید:

تزریق در اطراف تاندون ممکن است به کاهش علائم کمک کند. با این حال، تزریق مکرر ممکن است تاندون را تضعیف کرده و به طور قابل توجهی خطر را افزایش دهد.

فیزیوتراپی یکی از مهم‌ترین روش‌هاست:

ماساژ در ناحیه آسیب دیده می‌تواند موجب تسکین و تسریع روند بهبودی شود.

معرفی روش کشش و ورزش:

همراهان آسان طب؛ پزشک ممکن است تمرینات خاصی را به منظور کشش، تقویت تاندون و عضلات آسیب دیده به بیمار پیشنهاد دهد.

بررسی موج ضربه درمانی یا جراحی

اگر تاندونیت باقی بماند و ذخایر کلسیم در اطراف تاندون وجود داشته باشد، احتمالا درمان موج ضربه‌ای اضافی (ESWT) کمک شایانی خواهد کرد. موج ضربه‌ای از طریق پوست عبور کرده و باعث تخریب رسوبات کلسیم می‌شود.

بدون درمان مناسب، تاندونیت می‌تواند به راحتی منجر به پارگی تاندون شود، زیرا این مشکل جدی تلقی شده و ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد.

برای جلوگیری از این مشکل چه باید کرد؟

انجام کشش و گرم کردن قبل از ورزش بسیار موثر خواهد بود. هنگامی که در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنید، باید بدن خود را به درستی گرم کرده و کشش انجام دهید.

اگر شغل فردی حرکات تکراری را بطلبد ممکن است خطر ابتلا به تاندونیت را افزایش دهد. در این مواقع افراد باید با کارفرمایان خود در مورد استراتژی‌های پیشگیرانه صحبت کنند. نکته قابل توجه این است که در صورت پارگی تاندون، جراحی نیاز است.

Source: https://mag.asanteb.com