رت ها و در نظر گرفتن 5 مسئله برای نگهداری از آنها

رَت یا رات به گروهی از موش‌ها که به موش صحرایی هم معروف هستند، گفته می‌ شود. رت ها دارای خصوصیاتی هستند که آن ها را به یکی از حیوانات خانگی مناسب تبدیل کرده است. موش های صحرایی نظیر سایر حیوانات خانگی جیبی ، کوچک، تمیز و ساکت بوده و نگهداری از آن ها نسبتا ساده می باشد. اما باید دقت داشته باشید که رت ها به مراتب باهوش تر از همستر ها، جربیل ها، خوکچه های هندی و خرگوش ها می باشند. در ادامه بیشتر در مورد خصوصیات رفتاری ، بیماری های قابل انتقال ، بیماری های رایج در رت ها و طول عمر آن ها صحبت می کنیم.

هوش رت ها

همراهان مجله ی آسان طب ؛ رت های خانگی دقیقا مانند خرگوش ها به راحتی قادر به یادگیری نام خود می باشند و در صورتی که آن ها را صدا کنید به سوی شما می آیند. آن ها حتی می توانند برخی از ترفند ها و حقه ها را یاد بگیرند.

خصوصیات رفتاری رت ها

رت ها با توجه به خصوصیات اخلاقی اجتماعی که دارند ارتباط با انسان ها را دوسته داشته و از آن لذت می برند. این ترکیب جالب هوش و توانایی زندگی اجتماعی، رت ها را تبدیل به حیواناتی نموده که به راحتی با انسان ها خو می گیرند، ابراز محبت می کنند و از این که در دست صاحبشان باشند خوششان می آید. آن ها عاشق این هستند که سر خود را به صاحب خود بمالند و به عنوان نشانه محبت، صاحبشان را لیس بزنند.

آن ها همچنین نیازمند داشتن ارتباط با همنوعان خود می باشند ، بنابراین بهتر است حداقل از دو عدد رت نگهداری شود. رت ها حیواناتی بازیگوش و عاشق بازی کردن می باشند که می توانند با انسان ها نیز به خوبی بازی کنند. آن ها به اندازه کافی برای یادگیری این که می توانند با دستان شما کشتی بگیرند باهوش می باشند و همین طور توانایی یادگیری بازی های دیگری مانند «پیکابو» و «قایم باشک» را نیز دارند.

همراهان مجله ی آسان طب ؛ رت ها گاهی اوقات به اندازه یک سگ، بازیگوش، سرگرم کننده، مهربان و دوست داشتنی می باشند اما برخلاف سگ ها به هیچ عنوان پارس نمی کنند و نیازی به گردش روزانه نیز ندارند. رت ها به صورت طبیعی حیواناتی شب فعال می باشند ، بنابر این در ابتدای صبح یا پس از غروب خورشید، یعنی هنگامی که معمولا افراد منزل از محل کار یا محل تحصیل خود به منزل بازگشته اند بیدار شده و به بازی می پردازند.

اگر در طول روز خانه خالی باشد معمولا رت ها این ساعات را به خوابیدن سپری می کنند، اما به طور کلی قابلیت خوبی در تنظیم کردن برنامه زندگی خود با صاحبانشان دارند. با توجه به این که رت ها به طور مداوم خودشان را تمیز می کنند بوی خاصی نمی دهند. آن ها نیازی به آراسته شدن از جانب شما و یا مسواک زدن دندان های خود ندارند. تمیز نگه داشتن قفس و فراهم کردن آب و غذای تازه تقریبا تنها کار های ضروری در نگهداری از رت ها به حساب می آید، اما آن ها نیاز به توجه زیاد و زمان مناسب و کافی برای بازی دارند زیرا حیواناتی بسیار اجتماعی می باشند.

آن ها نیاز دارند که به طور منظم از قفس خود برای بازی، گردش و ارتباط برقرار کردن با شما خارج گردند ، پس اگر یک حیوان خانگی می خواهید که فقط آن را تماشا کنید بهتر است فقط به سراغ خرید یک آکواریوم پر از ماهی بروید.

خصوصیات بسیار کمی در رت ها وجود دارد که ممکن است انسان ها را آزار بدهد. برخی از رت ها سعی در جویدن همه ی اشیا دارند. این رفتار به خصوص در رت های جوان و کم سن بیشتر مشاهده می گردد و به تدریج با رشد و بلوغ حیوان، به حداقل می رسد. اگرچه برخی از رت ها به هیچ عنوان وسایل منزل را نمی جوند اما شما همیشه باید انتظار این را داشته باشید که رت خانگی شما گاهی اوقات وسایلی نظیر چوب، کاغذ، پلاستیک و حتی فایبرگلاس را بجود.

بیماری های قابل انتقال

برخی افراد پس از لمس کردن رت ها دچار خارش بدن می گردند. معمولا این واکنش فقط یک خارش تماسی می باشد و به هیچ عنوان نشان دهنده حساسیت آلرژیک نیست و در چنین مواردی استفاده از دستکش و شستن دست پس از لمس کردن رت، مشکلات مورد بحث را مرتفع می سازد. رت های نژاد «رکس» (Rex) و رت های طاس (بی مو) مشکلات کمتری را در این زمینه بروز می کنند.

برخی افراد از تماس با پنجه های تیز رت ها که به طور نامحسوس وارد پوست می گردند دچار تاول های پوستی خارش دار می شوند. لوسیون های بدن که حاوی آلوئه ورا هستند معمولا مرحمی مناسب برای این مشکل به حساب می آیند.

حساسیت های آلرژیک تنفسی که به وسیله تماس با رت ها ایجاد گردد به ندرت پیش می آید، اما اگر چنین حساسیت هایی به خانواده شما راه پیدا کرد پیشنهاد ما این است که رت خانگی خود را خارج از اتاق خواب خود نگهداری نمایید.

بیماری های رایج در رت ها

مشکلات سلامتی مخصوصا مشکلات تنفسی و تومور ها بیماری هایی رایج در رت ها می باشند و معمولا به سختی می توان دامپزشکی را پیدا کرد که در زمینه درمان این جوندگان تخصص و تجربه لازم را داشته باشد. پیشنهاد می شود که صاحبان رت ها خود شروع به یادگیری مسائل مربوط به سلامت و رسیدگی به امور درمانی حیوان خود نمایند ، البته یافتن یک دامپزشک خوب، همیشه بهترین راه برای درمان و حفظ سلامت حیوان خانگی می باشد.

طول عمر رت ها

یکی از خصوصیات رت ها که بسیاری از مردم را از نگهداری از آن ها مایوس ساخته است طول عمر کوتاه آن ها می باشد. طول عمر متوسط یک رت بین 2 تا 2.5 سال است، اما برخی از رت ها 3 سال الی ۵ سال نیز عمر می کنند. در برخی موقعیت ها، این مدت کوتاه عمر می تواند مزیتی به شمار آید ، به دلیل این که نیازی نیست که شما با خرید یک رت، تعهدی 10 تا 20 ساله نظیر یک سگ یا گربه به عهده بگیرید اگرچه بسیاری از مردم مایل هستند که یک حیوان خانگی با طول عمر بالا داشته باشند. با نگهداری رت در شرایط سلامت مناسب، تغذیه سالم، تمرین، بازی و توجه کافی، قادر خواهید بود که طول عمر جونده خانگی خود را تا حد امکان افزایش دهید.

از دست دادن یک دوست خوب حتی پس از فقط سه سال، بسیار دردناک خواهد بود ، اما بیشتر ما که عاشق رت ها هستیم می دانیم که لذت داشتن یک رت در همین عمر کوتاه، بیش از درد ناشی از از دست دادن آن می باشد.

اگر شما به دنبال یک حیوان خانگی مهربان و دوست داشتنی، بازیگوش و کنجکاو، باهوش و فعال، ساکت، کوچک و راحت از حیث نگهداری می باشید رت می تواند گزینه ی مناسبی برای شما به حساب آید.

منبع : https://mag.asanteb.com