بررسی کامل آسیب عصب رادیال در بازو

عصب شعاعی یا عصب رادیال از مهم‌ترین عصب‌های دست به شمار رفته و در بازو قرار دارد. این عصب موجب کنترل حرکت ماهیچه سه سر، تحرک مچ دست، انگشتان و برقراری احساس در ناحیه دست خواهد شد. آسیب عصب رادیال می‌تواند باعث درد و ضعف شود و تحرک مچ دست و انگشتان را با مشکل مواجه سازد. آسیب به عصب رادیال ممکن است منجر به نوروپاتی رادیال شود که از آن با نام فلج عصب رادیال نیز یاد می‌شود. آسیب به این عصب می‌تواند به علت آسیب فیزیکی، عفونت و یا حتی قرار گرفتن در معرض سم رخ دهد که اغلب با خارش، سوزش، درد و سوزن سوزن شدن همراه است. در صورتی که علت اصلی درمان شود، این وضعیت در اکثر مواقع بهبود می‌یابد.

آسیب عصب رادیال

ارائه اطلاعاتی در رابطه با آسیب عصب رادیال

آسیب عصب رادیال به آسیب عصب در بازو اشاره دارد. این عصب عملکرد عضله سه سر (تریسپس) را کنترل کرده و همچنین به تحرک مچ دست، انگشتان و برقراری احساس در قسمتی از دست کمک خواهد کرد. عصب رادیال نزدیک به استخوان بازو است، بنابراین اگر بازو آسیب ببیند یا استخوان آن شکسته شود، این عصب نیز آسیب خواهد دید. به گزارش مجله پزشکی آسان طب درجه‌های مختلفی از آسیب عصبی وجود دارد که در زیر به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

Neurapraxia: آسیب درجه اول که در اولین طبقه آسیب جدی قرار دارد.
Axonotmesis: به آسیب دوم، سوم و چهارم اشاره دارد.
Neurotmesis: به آسیب پنجم که شدیدترین نوع آسیب عصبی است، اشاره دارد.

معرفی علائم ناشی از این آسیب عصبی

علائم ممکن است شامل درد شدید بازو، سوزش و همچنین احساسات غیر معمول در انگشت شست و سایر انگشتان باشد. احساس سوزش، سوزن شدن و مشکل صاف کردن دست نیز به هنگام بروز آسیب عصب رادیال رخ خواهد داد. سایر علائم ناشی از آسیب عصب رادیال به شرح ذیل می‌باشند:

درد
ضعف در مچ دست، دست یا انگشتان
بروز مشکلاتی در عملکرد مچ دست، دست و یا انگشتان

بررسی علت‌های مختلف آسیب عصب رادیال

آسیب عصب رادیال

آسیب به عصب شعاعی دلایل مختلفی دارد که در این قسمت از مقاله به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

شکستگی استخوان بازو
خوابیدن زیاد بر روی بازو
فشار وارد کردن بر روی بازو
وارد شدن ضربه مستقیم به بازو مانند تصادف رانندگی یا آسیب ورزشی
آسیب دیدن بازو توسط اجسام تیزی مانند چاقو یا شیشه

شایع‌ترین علل آسیب عصب رادیال، از آسیب‌های ورزشی و حوادث نشات می‌گیرد و درجه آسیب دیدگی بسته به سطح آسیب متفاوت است. در موارد شدید که عصب قطع شود، نیاز به عمل جراحی می‌باشد. برخی از فعالیت‌ها زمانی که به صورت مکرر انجام شوند، می‌توانند منجر به آسیب عصب شعاعی شوند. عصب رادیال به سمت استخوان‌های مچ دست و ساعد حرکت می‌کند، از این رو ممکن است به مرور این اندام‌ها را نیز درگیر خود نماید. مسمومیت سرب نیز می‌تواند منجر به آسیب عصبی طولانی مدت شود و با گذشت زمان به طور کلی سیستم عصبی را با آسیب مواجه می‌سازد. برخی از شرایطی که تمام بدن فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهند نیز ممکن است به عصب آسیب برسانند. بیماری کلیوی و دیابت ممکن است باعث التهاب، احتباس مایعات و سایر علائمی شود که به نوبه خود منجر به فشرده سازی عصب خواهند شد. این مسئله می‌تواند عصب رادیال یا عصب‌های دیگر بدن فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

روش‌های تشخیص آسیب عصب رادیال

پزشک در ابتدا علائم شما را مورد بررسی قرار داده و یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد، سپس علائم بازویی که عصب آن آسیب دیده را با بازوی سالم مقایسه خواهند کرد. پزشک ممکن است از بیمار بخواهد که بازو، مچ دست و انگشتان خود را حرکت داده تا دامنه حرکت آن‌ها را مشاهده نماید. در برخی موارد پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را انجام دهد تا محل دقیق و شدت دست آسیب دیده را تعیین کند:

آزمایش الکترودیاگنوزی
الکترومیوگرافی
مطالعه هدایت عصبی
آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند و MRI
آزمایش خون برای بررسی قند خون، میزان ویتامین، عملکرد کلیه و کبد، دیابت و تیروئید

در موارد بسیار نادر، پزشک شما ممکن است بیوپسی عصبی را درخواست کند. این آزمایش برای گرفتن یک نمونه کوچک از عصب و بررسی آن برای تعیین اینکه چه چیزی باعث آسیب شده است، انجام می‌گیرد.

درمان این وضعیت به چه صورت انجام می‌شود؟

آسیب عصب رادیال

روش‌های درمان به علت و شدت آسیب بستگی دارد و هدف از درمان آسیب عصب رادیال رفع علائم و حفظ عملکرد حرکات دست می‌باشد. آسیب‌های خفیف عصبی معمولا در عرض چند ساعت یا یک هفته از بین می‌روند و از آن‌ها به عنوان آسیب‌های جزئی یاد می‌شود مانند خوابیدن بر روی بازو. برای آسیب‌های متوسط پزشک ممکن است استراحت را به بیمار پیشنهاد دهد، البته اگر فرد در معرض درد یا مشکلات ناشی از التهاب باشد، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن به بهبود وضعیت آن‌ها کمک می‌کنند. در موارد شدید که فرد با استراحت و مصرف داروها درمان نیابد، نیاز به عمل جراحی می‌باشد. چندین گزینه درمان برای این وضعیت وجود که در زیر به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

داروهای ضد درد و ضد التهابی
داروهای ضد انعقاد یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (تجویز شده برای درمان درد)
تزریق استروئید
درمان فیزیوتراپی برای کمک به ایجاد و حفظ قدرت عضلانی
ماساژ
طب سوزنی

برخی از افراد تحریک الکتریکی عصبی الکتریکی (TENS) را برای درمان آسیب عصب رادیال انتخاب می‌کنند. این درمان شامل قرار دادن چندین الکترودهای چسبنده بر روی پوست در نزدیکی منطقه آسیب دیده است. درمان فیزیکی برای ایجاد و حفظ قدرت عضلات می‌تواند به بهبود عملکرد عصب کمک کند. داروهای ضد درد و ضد التهاب نیز می‌توانند به کاهش آسیب عصب رادیال کمک کنند. در موارد شدید و مواقعی که عصب دچار پارگی شده باشد، عمل جراحی لازم است. هدف از جراحی این است که هر گونه آسیب به عصب بهبود یابد. انتقال تاندون و عضلانی نیز جزو روش‌های درمانی محسوب می‌شوند که در موارد شدید به کار گرفته خواهند شد.