ضعف بینایی در اثر روزه داری، حقیقت یا شایعه؟ ویدیو حکم شرعی
ضعف بینایی و روزه داری با هم رابطه دارند. در این باره نمی توان نظر قطعی داد. در خیلی موارد باید با وجود مشکلات چشمی روزه گرفت. چون روزه بیماری را بدتر نمی کند. اما در برخی مشکلات چشمی نباید روزه گرفت، چون با گرسنگی وضع آن بدتر می شود. در این بخش از مجله پزشکی آسان طب درباره بیماری های چشمی که نباید با وجود آن روزه گرفت اطلاعاتی را تقدیم می کنیم.
ارتباط ضعف چشم و روزه داری
ضعف بینایی و روزه داری
به گفته چشم پزشکان نتایج مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده، نشان می دهد که روزه تاثیری در بالابردن میزان نزدیک بینی ندارد و در افرادی که دچار دوربینی یا آستیگماتیسم (تار شدن یا ناهموار شدن دید) هستند، روزه داری سبب تشدید این عارضه نمی شود.
نزدیک بینی عارضه ای ژنتیکی است که در پنج تا هشت درصد جمعیت جهان دیده می شود. نظریه های مختلفی در مورد علت این بیماری مانند کمبود ویتامین ها، سوء تغذیه و کار طولانی مدت چشم از فاصله نزدیک به ویژه با رایانه مطرح شده است.
به گفته چشم پزشکان نتایج مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده، نشان می دهد که روزه تاثیری در بالابردن میزان نزدیک بینی ندارد و در افرادی که دچار دوربینی یا آستیگماتیسم (تار شدن یا ناهموار شدن دید) هستند، روزه داری سبب تشدید این عارضه نمی شود.
نظر چشم پزشک درباره ضعف بینایی و روزه داری
«تاری دید در برخی افراد روزه دار ارتباطی به عیوب چشم ندارد و ممکن است به دلیل کاهش قندخون یا افت فشار خون باشد که باید بررسی شود.
افرادی که بیماری خاص چشمی ندارند و فقط از عینک استفاده می کنند، منعی برای روزه داری ندارند، اما افرادی که مبتلا به درجات شدید نزدیک بینی هستند باید احتیاط کنند و پیش از اقدام به روزه داری با پزشک خود مشورت نمایند.
همچنین مبتلایان به بیماری های چشمی که تحت درمان هستند و دارو مصرف می کنند، باید در مورد توانایی خود برای روزه گرفتن با چشم پزشک مشورت کنند.
در هنگام روزه داری به ویژه در ساعات پایانی روز، ممکن است فعالیت برخی دستگاه های بدن با افت مواجه شود. بنابراین تمرکز بینایی افراد نیز تحت تاثیر همین امر تا حدی کاهش می یابد، اما این به معنای ضعف بینایی نیست و افراد نباید از این بابت نگرانی داشته باشند.
افراد سالمی که به بیماری های چشمی یا عیوب انکساری مبتلا نیستند، می توانند بدون هیچ نگرانی روزه بگیرند، زیرا روزه منجر به ضعف بینایی آنان نمی شود.
به طور کلی توصیه می کنیم مبتلایان به هر نوع بیماری چشمی، پیش از اقدام به روزه داری با چشم پزشک خود مشورت کنند و در صورت تایید پزشک، روزه بگیرند.
همچنین باید گفت در طول زمان روزه داری به دلیل نداشتن برنامه غذایی مناسب، کاهش آب بدن ممکن است منجر به کاهش مایع داخل چشم و در نتیجه احساس درد خفیفی در چشم ها شود.
بر این اساس روزه داران باید در فاصله افطار تا سحر مایعات کافی و میوه و سبزی های فیبردار مصرف کنند و در طول روز نیز تا حد امکان از قرار گرفتن در محیط های گرم یا انجام فعالیت های شدید مانند ورزش های سنگین که منجر به از دست رفتن آب بدن می شود، خودداری کنند.»
ضعف بینایی و روزه داری در سه گروه از بیماران چشمی
«یک گروه از افراد که دچار بیماری آب سیاه چشم پیشرفته هستند و فشار چشم شان بالاست، نباید روزه بگیرند، زیرا نوسان فشار چشم ناشی از روزه داری و افطار کردن، موجب می شود که بقیه بینایی آنها از بین برود.
گروه دوم از بیماران چشمی که نباید روزه بگیرند، آنهایی هستند که شبکیه چشم آنها در اثر بیماری قند و فشار خون بالا دچار ضایعات عروقی شده و ممکن است در اثر نوسانات روزه داری، چشم آنها آسیب ببیند و دچار خونریزی شود.
گروه سوم از افرادی که بینایی آنها در اثر روزه داری دچار مشکل می شود، کسانی هستند که نمره چشم آنها خیلی بالاست و ممکن است در اثر روزه داری، بینایی آنها آسیب ببیند. این افراد هم نباید روزه بگیرند. ضعف بینایی و روزه داری
افرادی که دچار خشکی چشم هستند، می توانند با استفاده از اشک مصنوعی و قرار گرفتن در محیط مرطوب، از تشدید خشکی چشم جلوگیری کنند، زیرا روزه داری با کم شدن آب بدن همراه است و می تواند برای این قبیل افراد مشکلاتی به وجود بیاورد.
افرادی هم که نمره چشم شان زیر 10 است، هیچ مشکلی برای آنها ایجاد نمی شود، ولی کسانی که نمره عینک شان بالای 10 است، ممکن بینایی چشم شان کمتر شود.»
مبتلایان به بیماری آب سیاه چشم را از روزه نگیرند
«تا کنون هیچ مدرکی که ثابت کند روزه داری باعث بدتر شدن مشکلات انکساری چشم می شود و یا شماره عینک را تغییر می دهد، نداشته ایم.
تنها یک مورد منع روزه داری از سوی چشم پزشکان تاکید می شود و آن هم، مبتلایان به آب سیاه یا گلوکوم است.
اگر این بیماران که فشار داخل چشم شان بالاست، روزه بگیرند، موقع افطار که مایعات می نوشند، یک دفعه فشار مضاعفی به آنها وارد می شود که خطرناک است.
عصب بینایی که در ته کره چشم ما قرار دارد، بسیار به بالا رفتن فشار چشم حساس است و هر گونه تغییر در غلظت خون و مایعات بدن، تغذیه یک میلیون رشته عصبی را که در فضای کوچک ته چشم قرار دارند مختل می کند و آنها را می کشد.
امیدوارم مبتلایان به آب سیاه یا گلوکوم این توصیه را جدی بگیرند. اگر سن این افراد بالا باشد و مشکلاتی مانند بیماری های عروقی و اختلال انعقاد خون را نیز داشته باشند، امکان دارد این مشکل جدی تر و مساله ساز شود.»
گرفتن روزه را در افرادی که شبکیه چشم شان نازک است خطرناک میباشد
«شیوع بیماری چشمی نازک بودن شبکیه چشم در افراد نزدیک بین رایج است. از این رو افرادی که پزشک شبکیه چشم آنها را نازک تشخیص داده است، در صورت روزه گرفتن به دلیل کاهش آب بدن، به تدریج زجاجیه چشمشان خشک و خطر جدا شدن شبکیه و کاهش بینایی وجود دارد.
به این ترتیب با پیشرفت بیماری، گروهی از این افراد نیاز به جراحی چشم خواهند داشت.
در بیماران مبتلا به التهاب درونی چشم و بیماری بهجت، گرفتن روزه ضمن ایجاد ضعف عمومی، علائم بیماری شان را تشدید می کند. به همین دلیل این بیماران منع روزه داری دارند.
بیماری التهاب چشم و بهجت نباید با حساسیت های چشمی یا عفونت چشم اشتباه گرفته شود، چراکه بیماری های التهاب درونی چشم و بهجت با عوارض دیگری همچون قرمزی چشم (حلقه ای دور قرنیه)، آفت دهان ودستگاه تناسلی و عوارض پوستی همراه هستند. اما عفونت یا حساسیت چشم تنها با قرمزی چشم (قرمزی پراکنده چشم) مشخص می شود.
بیماران دیابتی که روزه می گیرند در صورتی که با مشکل جدی چشمی مواجه هستند، از ادامه روزه داری اجتناب کنند.
همچنین به جز جراحی شبکیه چشم، بیمارانی که یک ماه از جراحی آب مروارید و سایر جراحی های چشمی اشان می گذرد، با مشورت پزشک می توانند روزه بگیرند.»
