زگیل تناسلی و رابطه جنسی خطرناک؛ از درمان خجالت نکشید!

زگیل تناسلی چه هستند و چه چیزی باعث آنها می شود؟

زگیل های تناسلی برجستگی های جوش مانند کوچکی اند که در اندام های تناسلی یا در اطراف معقد (در اطراف مجرا) رشد می یابند. آنها به وسیله یک ویروس ایجاد می شوند که پاپیلومای ویروس انسانی نامیده می شود (HPV).

بیشتر از 100 گونه از این ویروس ها وجود دارند. بیشتر زگیل های تناسلی به وسیله گونه های 6 یا 11 ایجاد می شوند.

زگیل های عمومی رایج که در بیشتر مردم در دست ها و یا پاها وجود دارند نیز به وسیله انواع مختلف HPV ایجاد می شوند.

چطور به زگیل تناسلی مبتلا می شویم؟

راه انتقال ویروس از طریق رابطه جنسی است. شما نیاز دارید که تماس پوست با پوست را محدود کنید تا ویروس منتقل نشود. این به این معنی است که شما نیاز به پرهیز از مقاربت جنسی که از طریق آن آلودگی به شما نفوذ یا منتقل میشود، ندارید. اما آنها به ندرت ممکن است به نوزاد در حین زایمان منتقل شوند. زیرا آنها از طریق تماس پوستی منتقل می شوند.

بعد از مبتلا شدن به HPV هفته ها یا ماه ها طول می کشد تا زگیل ها رشد کنند. و البته در بیشتر افرادی که آلوده به HPV هستند زگیل ها هیچگاه رشد نمی کنند. شما می توانید بدون ظاهر شدن زگیل ها حامل ویروس باشید و ممکن است ویروس را به افراد دیگری منتقل کنید که بعدا زگیل ها در انها رشد می کنند. بنابراین ممکن است یک ویروس منتقل شود، حتی بعد از اینکه زگیل ها درمان شوند.

از آنجاییکه گاهی اوقات رشد زگیل ها بعد از مبتلا شدن به HPV طول می کشد، اگر شما رشد اخیر زگیل های تناسلی را دارید، بدین معنی نیست که الزاما همسر شما (شریک جنسی) شما اخیرا خیانتی داشته است. شاید موضوع مربوط به حتی بیشتر از یک سال گذشته باشد.

نکته: پس شما ممکن است آلوده به HPV باشید اما یک زمان طولانی را بدون رشد یافتن زگیل ها داشته باشید. بنابراین یادآوری می شود که شما ممکن است زگیل های تناسلی متعددی گرفته باشید، حتی اگر مقاربت نداشته باشید.

میزان شیوع زگیل تناسلی چقدر است؟

ابتلا به آنها شایع است و به عنوان یکی از بیماری های رایج منتقله از راه جنسی شناخته می شوند. معمولا بیشتر آلودگی ها از نظر جنسی تشخیص داده نشده و اکثر افراد حامل فقط حامل بیماری باقی می مانند. هر فرد در طی عمر خود بالای 5 تا 10 درصد شانس آلوده شدن با HPV را دارد. هر چند، بیشتر مردم نمی دانند که آنها آلوده شده اند. چون آنها نشانه های بیماری را ندارند. فقط 1تا2 نفر از هر  100 انسان آلوده به HPV ، زگیل های تناسلی رشد می کنند.

زگیل تناسلی کجا رشد می کنند؟

در مردان زگیل ها معمولا در پوست خارجی آلت تناسلی و در زنان زگیل ها معمولا در بخش بیرونی آلت تناسلی فقط در خارج واژن رشد می کنند. زگیل ها ممکن است در هر دو جنس خانم و آقا در پوست اطراف معقد نیز رشد کنند. گاهی اوقات زگیل ها در داخل واژن رشد می کنند، در گردن رحم، در کیسه بیضه، در مجرای ادرار، (لوله ای که ادرار را از مثانه به بیرون خارج میکند.) یا درمعقد – و به ندرت، آنها در دهان یا بینی یافت می شوند.

بیشتر بخوانید:

8 راه کنترل و درمان تبخال تناسلی + ویدئو

زگیل تناسلی شبیه چه هستند؟

آنها شبیه غده های رنگی پوستی کوچک بر روی پوست هستند (معمولا شبیه زگیل هایی هستند که شما و بسیاری از افراد بر روی دستانشان دارند).

زگیل هایی که روی پوست رشد می کنند گرم، مرطوب، مودار بوده و قوام نرمی دارند. تعداد زگیل هایی که روی بدن هر فرد رشد می کند، از شخصی به شخص دیگر متفاوتند. برخی از مردم فقط تعداد انگشت شمار و نا محسوسی زگیل دارند. بسیاری دیگر از مبتلایان، تعداد فراوانی زگیل در اطراف معقد و ناحیه تناسلی خود دارند.

نشانه های زگیل تناسلی چیست؟

در بیشتر موارد، زگیل ها باعث ناراحتی جسمی نمی شوند. آنها گاهی اوقات باعث آزار و اذیت و درد می شوند. مخصوصا اگر در اطراف معقد باشند. زگیل های تناسلی می توانند باعث خونریزی یا درد مقاربتی شوند. اگر شما زگیل هایی در داخل مجرای ادرار یا معقد خود دارید، این می تواند گاهی اوقات باعث خونریزی در هنگام عبور ادرار یا خونریزی از معقد شود. اما آنها خوش خیم اند و باعث بیماریهای جسمی جدی نمی شوند. اگر چه، زگیل ها زشت به نظر می رسند و باعث رنجش بسیاری از مردم می شوند.

آیا نیازی به هیچگونه آزمایشی برای زگیل تناسلی هست؟

زگیل های تناسلی را معمولا می توان از روی ظاهر خاصشان تشخیص داد. وقتی شما به وسیله دکتر یا پرستار مود معاینه قرار می گیرید، دکتر یا پرستار برای یافتن زگیل ها اندام تناسلی شما را مورد معاینه قرار خواهند داد. بنابراین آنها ممکن است پیشنهاد کنند که معاینه داخلی اندامهای تناسلی (در خانم ها) برای یافتن زگیل ها انجام دهند. اما برای تشخیص و تایید زگیل های تناسلی نیازی به آزمایش نیست. به هر حال، از هر یک چهار نفر مبتلا به زگیل های تناسلی یک نفر، به سایر بیماری های منتقله از راه جنسی نیز مبتلا است.

آزمایشاتی همانند سواپ معمولا برای چک کردن سایر آلودگی های دیگر توصیه می شود. حتی اگر نشانه های بیماری را نداشته باشید. اگر شما زگیل های تناسلی را دارید پزشک یا دکتر ممکن است شما را به یک متخصص عفونی، یا ارای پزشک متخصص اورولوژی یا یک کلینیک پیشگیری از بیماری های منتقله از راه جنسی برای درمان بفرستد.

یک پیشنهاد:

بیماری سوزاک کشنده‌تر از ایدز + ویدئو هشدار دهنده

درمان زگیل تناسلی

شمار مختلفی از درمانها وجود دارند که می توانند برای درمان زگیل های تناسلی استفاده شوند و آنها در زیر شرح داده شده اند:

معمولا درمان زگیل های آشکار چندین هفته به طول می انجامد و گاهی اوقات در مان می تواند تا کمتر از 6 ماه طول کشد. درمان ممکن است کمی ناراحت کننده باشد و باعث آزار و اذیت در اطراف پوست ناحیه ای که تحت درمان قرار می گیرد، شود. افرادی که سیگار میکشند پاسخ کمتری به درمان خواهند داد. بنابراین ممکن است ترک سیگار در درمان شما سودمند باشد.

گاهی اوقات درمان ممکن است موفقت آمیز نباشد. در این مورد، درمان های دیگری ممکن است توصیه شود. اما بهخرحال این احتمال هست که زگیل های تناسلی بعد از درمان، عود کنند. عود به این دلیل است که پاپیلوما ویروس انسانی درمان کاملی ندارد و با درمان از بدن حذف نمی شود، و درمان فقط زگیل ها را از روی پوست پاک میکند. داروهای بدون نسخه ای که برای درمان زگیل در داروخانه ها فروخته می شوند، نباید برای درمان زگیل های تناسلی استفاده شوند.

بدون درمان از بین خواهند رفت

یک انتخاب عدم درمان است. زگیل های تناسلی جدی نیستند اما می توانند ظاهر زشت داشته باشند. بعضی از مردم ترجیح می دهند که آنها را به حال خودشان باقی بگذارند. این گزینه هم شانس خوبی است زیرا بسیاری از آنها بدون هیچ درمانی از بین خواهند رفت. در واقع، زگیل های مرئی خود به خود پس از شش ماه از بین می روند.

درمان های شیمیایی

شماری از مواد شیمیایی، هنگامیکه به زگیلها اضافه می شوند، بافت زگیل را تخریب یا خواهند سوزاند. پودوفیلوتوکسین یک ماده شیمیایی است که به صورت کرم یا لوسیون است. این ماده ممکن است به شما برای مالیدن روی زگیل در خانه توصیه شود. شما باید به مدت 3 روز و روزانه دوبار آن را بمالید و 4 روز پی در پی استراحت کنید. بسته به نوع پودوفیلوتوکسین که برای شما تجویز شده  4 تا 5 دوره مصرف آن لازم است. (لذا دوره کامل درمان در حدود 4 تا 5 هفته است.)

نکاتی درباره پودوفیلوتوکسین وجود دارد:

• اگر شما باردار هستید نباید آن را استفاده کنید.
• شما نباید پودوفیلوتوکسین را روی پوست بریده یا زخم های باز بگذارید.
• باید با دقت از قرارگرفتن آن روی پوست سالم اطراف زگیل ها خودداری کنید.
• بلافاصله پس از مالیدن کرم یا لوسیون روی پوست ارتباط جنسی توصیه نمی شود چون ممکن است باعث آزار و اذیت برای همسر شما شود.
• شما باید با احتیاط و دقت دستورالعمل های دارو را دنبال کنید. وقتی که شما کرم یا لوسیون را می مالید، نباید زیاد بمالید. زیرا ممکن است دچار عوارض دارویی شوید.

کرم Imiquimod  چاره ای دیگر است. شما کرم را روی زگیل های خود در وقت خواب می مالید و در فاصله زمانی 6 تا 10 ساعت بعد آن را می شویید. این کرم در هفته 3 بار، تا 16 هفته تکرار می شود. درمان آن ممکن است قریب به هفته ها طول بکشد.

برخی نکات و یادداشت ها درباره کرم Imiquimod:

ممکن است کاندوم یا دیافراگم را شل کند بنابراین در صورتی که تحت درمان هستید، پس اگر تمایل به جلوگیری از حاملگی دارید؛ از روش دیگری استفاده نمایید.

اگر حامله هستید نباید از این کرم استفاده کنید.

بلافاصله پس از مالیدن کرم یا لوسیون روی پوست ارتباط جنسی توصیه نمی شود چون ممکن است باعث آزار و اذیت برای همسر شما شود.

شما نباید کرم Imiquimod را روی پوست سوخته یا زخم های باز بگذارید و باید از قرار گرفتن کرم روی پوست سالم اطراف زگیل ها خودداری کنید.

در بعضی از افراد، جایی که کرم Imiquimod را می مالند می تواند باعث از دست رفتن همیشگی رنگدانه های پوست (ایجاد ناحیه روشن) پوست یا باعث افزایش رنگدانه ها (ایجاد ناحیه تیره) پوست شود.

تری کلرواسید استیک

تری کلرواسید استیک انتخابی دیگر است، که گاهی اوقات به وسیله یا توسط دکتر و پرستار استفاده می شود. یک بار در هفته به مدت چندین هفته مالیده می شود.

مواد شیمیایی دیگری نیز وجود دارند که ممکن است توسط متخصص توصیه شوند.