راهکارهای درمان چسبندگی رحم + 3 ویدیو توصیههای مفید
چسبندگی رحم در زنانی که جراحی تخمدان کرده اند بیشتر اتفاق می افتد. یکی از بیماری های شایع زنان، چسبندگی رحم، است که در اثر عوامل متعددی اتفاق می افتد و در صورت عدم تشخیص به موقع ممکن است منجر به نازایی و سقط درخانم ها شود. به گزارش مجله پزشکی آسان طب جراحی ترمیمی لولههای فالوپ داخل رحم، روش حساسی است که پزشک از طریق آن اقدام به برداشتن چسبندگیهای موجود میکند.
نکات مهم در مورد چسبندگی رحم
چسبندگی رحم ؛ علت ایجاد و درمان آن
درمان چسبندگی رحم از نظر طب سنتی
چسبندگی رحم چیست؟
در ابتدا باید گفت که چسبندگی های شایع در زنان چند دسته اند؛ یکی چسبندگی داخل رحم است و دیگری چسبندگی در داخل لگن که هر یک از این دو حالت موضوعی جداگانه است. چسبندگی داخل رحمی در شرایط معمولی برای هیچ زنی اتفاق نمی افتد چرا که پوشش درونی یا مخاط آندومتر در رحم به طور طبیعی و مرتب ایجاد می شود و ریزش می کند که باعث به وجود آمدن قاعدگی می شود. اما گاهی اوقات تحت شرایطی این مخاط از بین می رود و کم کم به دلیل فقدان آندومتر قسمت های مختلف داخلی رحم به هم می چسبند که اصطلاحا به آن «نشانگان آشرمن» گفته می شود.
علت چسبندگی رحم
عمل جراحی تخمدان یکی از عوامل شایع بروز چسبندگی رحم، محسوب میشود. در واقع، در زنانی که از کیستهای تخمدان رنج میبرند و به دلیل بزرگ یا متعدد بودن آنها مجبور به عمل میشوند، شیوع چسبندگی رحم بسیار بالاست.
«آندومتریوز» اختلال و بیماریای است که طی آن، بافتهایی مشابه آندومتر در نقاط دیگری از بدن غیررحم تشکیل میشود. مبتلایان به این بیماری غالبا تحت عمل جراحی قرار میگیرند تا بافتهای اضافی برداشته شوند.
این عارضه اغلب در نواحی لگن و شکم ایجاد میشود که با التهاب و چسبندگیهای بالای رحمی همراه است. بافتهای غیرعادی معمولا از طریق عمل جراحی خارج میشوند. روش جراحی «میومکتومی»، برداشتن بافت داخلی رحم اطلاق میشود که طی آن، تشکیل بافتهای چسبنده رحمی از عوارض این عمل جراحی بهشمار میرود. در نوعی دیگری از اعمال جراحی رحم، پزشک چسبندگیهای رحمی را برمیدارد.
این اقدام، بهبود زخمها و نقاط چسبنده را تسریع کرده ولی از سوی دیگر، عاملی برای تشکیل مجدد چسبندگیهای رحمی محسوب میشود.
جراحی ترمیمی لولههای فالوپ داخل رحم، روش حساسی است که پزشک از طریق آن اقدام به برداشتن چسبندگیهای موجود میکند. ولی متاسفانه همین عمل جراحی عاملی برای تشکیل چسبندگیهای جدید بهشمار میرود. از سوی دیگر، چسبندگی رحمی معمولا در زنانی که به بیماریهای التهابی لگن و بیماریهای واگیردار جنسی مبتلا هستند بسیار شایع است.
علایم و عوارض چسبندگی رحم
اگر چنین چسبندگی ای در رحم اتفاق بیفتد زنان ممکن است نازایی پیدا کنند چرا که بافت داخل رحم محل لانه گزینی است و با آسیب دیدن آن خطر نازایی به وجود می آید. همچنین ممکن است موجب سقط های مکرر یا دردهای زیر شکم یا قطع قاعدگی شود. این اتفاق ها از عوارضی است که در این نوع چسبندگی یا به اصطلاح پزشکی نشانگان آشرمن وجود دارد.
و نوع دوم؟
آن چسبندگی که بین مردم مصطلح است در واقع چسبندگی لگن است که اطراف رحم یا بیرون از رحم اتفاق می افتد که بین رحم، تخمدان ها، جداره روده و جداره شکم یا جداره لگن چسبندگی ایجاد می کند. باز هم عفونت ها در صدر علل به وجود آمدن این عارضه هستند. عفونت های ناشی از میکروب «کلامیدیا» یکی از علت های این چسبندگی است. بیماری التهابی لگن (PID)، عفونت های ناشی از اعمال جراحی به خصوص اگر عفونتی رخ داده باشد یا انجام اعمال جراحی کثیف باعث ایجاد این چسبندگی ها می شود. این چسبندگی ها از دسته دوم چسبندگی های رحم هستند که ممکن است هیچ علامت خاصی نداشته باشند و در جراحی بعدی که شکم بیمار باز می شود این چسبندگی مشاهده شود و طبیعتا اعمال جراحی بعدی را برای جراح سخت و دشوار می کند و خطر عوارض نیز برای بیمار زیاد می شود.
بیماری هایی که می تواند ابتلا به چسبندگی رحم را زیاد کنند، کدامند؟
یکی از بیماری هایی که می تواند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم، را زیاد کند آندومتریوز است که در این بیماری بافت داخل رحم بیرون از رحم کاشته می شود و می تواند چسبندگی های زیادی را داخل لگن ایجاد کند یا عفونت های ناشی از بیماری سل و نیز در کسانی که آپاندیسیت کهنه دارند و دیر به آن رسیدگی شده یا سوراخ شده، همچنین در زنانی که اعمال جراحی شکمی داشته اند یا به عنوان نمونه روده شان مورد جراحی قرار گرفته ممکن است چسبندگی در لگن و شکم ایجاد شود. ایجاد بیماری های شکمی مانند آپاندیسیت در افراد اجتناب ناپذیر است و هیچ کس نمی تواند جلوی آن را بگیرد ولی توصیه می کنیم که برای هر نوع بیماری هر چقدر زودتر اقدام شود و از پیشرفت آن جلو گیری شود.
علائم چسبندگی رحم چیست؟
برای چسبندگی داخل رحم هیچ علامت خاصی وجود ندارد. ممکن است در بیماران خون ریزی قاعدگی کم یا قطع شود یا قاعدگی دردناک، نازایی و سقط مکرر داشته باشند و وقتی بیمار با این علائم به دکتر مراجعه می کند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم، قوت می گیرد.
درمان چسبندگی رحم
پزشکان معمولا برای درمان چسبندگی رحم، عمل جراحی و برداشتن قسمتهای چسبیده شده به دیواره رحم را توصیه میکنند که به «هیستروسکوپی» معروف است.جراح پس از عمل، نوعی وسیله همانند سوند پلاستیکی را بهطور موقت داخل رحم قرار میدهد که دیوارههای رحم را بهمنظور جلوگیری از چسبندگی مجدد، از هم جدا نگه میدارد.
علاوهبر این، درمانهای هورمونی که با تجویز استروژن و پروژسترون صورت میگیرد و نیز داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی نیز از گزینههای پیشنهادی پزشکان در مواجهه با مبتلایان به چسبندگیهای رحمی بهشمار میرود که غالبا پس از عمل جراحی و جهت کاهش خطر عود بیماری مورد استفاده قرار میگیرد.
پزشکان معمولا از روش سونوگرافی ترنس واژینال بهمنظور شناسایی و مشاهده ضخامت لایههای چسبنده داخل رحم استفاده میکنند و از این طریق میتوانند دید بهتری نسبت به منطقهای که باید مورد عمل جراحی قرار گیرد، پیدا کنند. از سوی دیگر، پزشک ممکن است از بافت داخل آندومتر (لایه پوششی داخلی رحم) نمونهبرداری کند تا طبیعی یا غیرطبیعی بودن بافت داخل رحم را مورد بررسی قرار دهد.
استروژن خوراکی که معمولا پزشک بعد از عمل جراحی برای بیمار تجویز میکند، علاوهبر تقویت رشد پوشش داخلی رحم، از رشد مجدد بافت زخم در داخل رحم جلوگیری میکند.
گاهی پزشک ممکن است هفت تا 14 روز پس از انجام نخستین عمل جراحی، عمل دیگری را توصیه کند تا ماندههای احتمالی چسبندگی رحمی را نیز خارج کنند.طی این جراحی، پزشک از ابزار کوچک و انعطافپذیری به نام «هیستروسکوپ» برای شناسایی بافتهای چسبندهای استفاده میکند که مجدد تشکیل شدهاند و در واقع به کمک این ابزار، این بافتها را از بین میبرد.
این فرآیند جراحی در فواصل 7 تا 14 روزه از هم مجدد صورت میگیرد تا زمانی که دیگر بافت چسبندهای داخل رحم مشاهده نشود.
چسبندگی رحم، یک بیماری است که برخی زنان به ان مبتلا می شوند. البته دوران قاعدگی مانع از این چسبندگی می شود. چون در این ایام دیواره رحم ریزش میکند. ولی خب گاهی وقتها شخص دچار چسبندگی رحم می شود که اکثرا با جراحی درمان می شود.
امیدواریم از اطلاعاتی که در این بخش از آسان طب تقدیمتان کردیم بهره کافی را برده باشید.
برنامه خیلی خوبی است