یک توازن طریف در رفتار با کودک معلول
داشتن یک کودک معلول یا مبتلا به مشکل حاد ، خانواده را در وضعیت غیر منتظره و دشواری قرار می دهد . این مساله ای نیست که کسی بتواند پیشاپیش خود را برای آن آماده کند و یا منتظرش باشد . این سفر دشواری است که خانواده در پیش روی دارد ، سواری لبریز از عدم اطمینان ، جاده ای بسیار لغزنده تر از جاده های معمولی و مقصدی که مشخص نیست . پدر و مادر ناگهانی با دنیایی روبرو می شوند که از مدرن ترین وسایل پزشکی و متخصصان مختلف و تجهیزات عجیب و غریب پر هستند و ناچارند با مهمانی روبرو شوند که به همه اینها نیاز دارد . این دنیایی نیست که آنها در آن رشد کرده ویا برای کودک خود آرزو کرده باشند .
اختلالاتی چون ناشنوایی ، نابینایی ، عقب ماندگی ذهنی ، ناتوانی های عاطفی ، تشنج ، صرع ، اختلالات یادگیری و امثال آنها نیاز به خدمات ویژه ای دارند .
یک توازن طریف در رفتار با کودک معلول
گام گذاشتن در چنین جاده ای حتما با اندوه فراوان همراه است ، ولی بعضی از پدر و مادرها می گویند که شادی هایی هم دارند . داشتن یک کودک معلول باعث می شود که والدین فرصت رشد پیدا کنند و سایر اعضای خانواده نیز همدلی ، عاطفه و عشق را بیاموزند . بسیاری از زن و شوهرها هنگامی که در این جاده قدم می گذارند ، تشریک مساعی بیشتری پیدا می کنند ، ولی بعضی ها هم این نگرانی را تاب نمی آورند و از هم دور می افتند . خیلی ها یاد میگیرند که کودک معلول را عاشقانه دوست داشته باشند و زیبایی و شگفتی عشق عمیق را تجربه کنند .
هنگامی که یک کودک معلول دارید ، ناچارید توازن ظریف را به دست بیاورید و این واقعا کار دشواریست . شما باید در عین حال که به نیازهای کودکان معلول خود پاسخ می دهید به خودتان و بقیه اعضای خانواده هم برسید . این کار مستلزم آن است که اولویت ها را در نظر بگیرید و سرمایه محدود انرژی و وقت خود را به شیوه عاقلانه ای خرج کنید . برای این که مادر یک کودک معلول باشید ، هیچ راه بی نقص و کاملی وجود ندارد . همیشه نواقصی وجود دارند . گاهی اوقات شما به قدری خسته و عاصی می شوید که لازم است به رغم همه چیز به خود و به ذهنتان مرخصی بدهید ، گاهی اوقات احساس می کنید که در هنگام رسیدگی به نیازهای یکی از اعضای خانواده از دیگران غافل مانده اید وگاهی هم احساس می کنید توان آن را ندارید که از پس وظایف خود برآیید .
لازم نیست همه کارها را بی نقص و کامل انجام بدهید . هیچ کس نمی تواند این کار را بکند . شما و خانواده تان صاحب نیروهای پنهانی هستید و هر چیزی جز فقدان عشق را می توانید تحمل کنید . یادبگیرید که الاکلنگ بازی کنید . گاهی اوقات بالا بروید و گاهی پایین بیاید . به گزارش آسان طب در چنین وضعیتی احساس می کنید غالبا تعادل را حفظ کرده و در وسط استاده اید .
چند روش برای پیداکردن تعادل و توازن
1-بااندوه خود کناربیایید
2-درمورد احساس گناهتان کاری کنید
3- این راه را تنها نروید
4-مراجعه به متخصص آموزش کودکان معلول
5- هر چه می توانید درباره وضعیت فرزند خود یاد بگیرید
6-همه چیز را سازمان دهی و برنامه ریزی کنید
7- حامی کودک خود باشید
8- به شما مژده می دهن که هیچ صدایی قدرتمندتر از صدای یک مادر پیگیر نیست
9- نگذارید برچسبی که به کودک شما خورده ست ، چهره واقعی او را که زیر این چهره بیرون مخفی شده است ، مخدوش کند .
10- از خواهر و برادرهای معلول غافل نشوید.
رفتار با کودک معلول مساله مهمی است که اطرافیان باید به ان توجه کنند. یادتان باشد شما باید در اموزش او کوتاهی نکنید و مهارت های او را در هر زمینه افزایش دهید.
سعی کنید استقلال را به او بیاموزید و کمکش کنید تا بسیاری از کارهایش را بتواند خودش انجام دهید.
همچنین خیلی به او ترحم نکنید و نباید خیلی لوسش کنید.
ولی خب او را هم بخاطر معلول بودن نباید سرزنش کرد.
شما باید یک تعادل رفتاری ، در رفتار با کودک داشته باشید.
