کمک به هضم غذا و تاثیر آن در لاغری
از لحظه ای که غذا وارد دهان می شود به وسیله آنزیم های هاضمه مورد هجوم قرار میگیرد. آنزیمها، پروتئینهایی هستند که به عنوان کاتالیزور برای تجزیه اجزای غذا به کار می روند. بزاق حاوی آمیلاز است، که هضم نشاسته را آغاز می کند. در معده، اسید هیدروکلریک و آنزیم پپسین پروتئینها را هضم می کنند. پانکراس ارگانی است که نه تنها انسولین را برای کنترل قند خون فراهم می کند بلکه همچنین آمیلاز را برای تجزیه نشاسته به قندهای ساده تر، پروتئازها (آنزیمهای پروتئینی که عمل هاضمه را انجام می دهند) را برای تجزیه بیشتر پروتئینها و آنزیم لیپاز را برای تجزیه چربیها تولید می کند. کبد، کیسه صفرا و دیواره های روده سایر آنزیمها را تهیه می کنند. ترکیب نسبتا پیچیده عناصر هاضمه مترشحه از پانکراس معمولا تحت عنوان پانکراتین تعریف میشوند که پودری خشک و بدون چربی از آنزیمهای خام پانکراس است.تعدادی از گیاهان، مخمرها، قارچ ها و مواد باکتریایی میتوانند در کمک به هضم غذا موثر باشد.
مکمل های موثر در کمک به هضم غذا
بروملین که در آناناس خام پیدا می شود و پاپائین که از پاپایا گرفته می شود از مواد قوی هضم کننده پروتئینها هستند. آسپرجیلوس (نوعی قارچ) همچنین به عنوان منبع بسیاری از آنزیمهای فعال مانند انواع پروتئازها، آمیلاز، لیپاز، سلولاز و لاکتاز استفاده می شود.این نکته باید بیان شود ممکن است کسانی که سیستم های هاضمه غیر فعال دارند به عفونتهای کاندیدا آلبیکنس (نوعی مخمر) یا به فقدان باکتریهای مفید رودهای مبتلا باشند.تایید و تشخیص عفونتهای مخمری بسیار دشوار هستند، اما حدس زده می شود که آنها در بسیاری از خستگی ها، احتباس آب، افزایش وزن، سرکوبی سیستم ایمنی و آلرژی ها نقش دارند. با کشتن مخمرهای مشکل آفرین به وسیله برخی از محصولات و با مکمل گیری باکتریهای مفید رودهای شناسایی شده در مجرای سالم معدهای – روده ای میتوان این مشکل را برطرف ساخت.
کمک به هضم غذا و کاهش وزن
به گزارش مجله پزشکی آسان طب از آنجا که ادعا می شود بسیاری از محصولات رژیمی با مداخله در هضم یا جذب چربیها عمل می کنند؛ به نظر می رسد که کمک های هاضمه میتوانند به کاهش وزن شما کمک کنند. با این وجود، مدارکی نیز در این ارتباط موجود است. در مطالعات حیوانی مکمل پانکراتین، هم مصرف غذا را کاهش داد و هم به کاهش وزن منجر شد. گاهی افزایش وزن با وجود کاهش دریافت کالری یا مواد غذایی به وسیله بدن تحریک می شود. ممکن است با بهبود هاضمه با مصرف پانکراتین چنین مواردی از افزایش وزن معکوس شود. اختلال در هاضمه، بد جذبی و کمبودهای تغذیه ای منجر به بیماری خواهد شد. افرادی که اضافه وزن دارند علایمی مشابه با افرادی که فعالیت غده تیروئید پایینی دارند (مانند تنبلی، احتباس آب، التهاب و مانند آنها) خواهند داشت. باید خاطر نشان شود که آنزیمهای کمک به هضم غذا در بهترین حالت، کمک کننده های ضعیف کاهش وزن هستند و احتمالا اثر آنها روی وزن تنها زمانی که با کمک کننده های دیگر استفاده شوند، چشمگیر باشد.آثار بروملین که بیشتر در هضم پروتئینها دخالات دارد و از پانکراتین خفیف تر است. برای به دست آوردن بهترین نتایج، بروملین باید با پانکراتین و صفرا ترکیب شود. پاپائین که از پاپایای خام گرفته میشود نه تنها پروتئینها بلکه گلوتن منابع حیوانی کمک کننده های هاضمه از منابع گیاهی و باکتریایی قوی تر و در طیف گسترده تری هستند.
سایر مزایای کمک به هضم غذا
نشان داده شده پانکراتین و بروملین پاسخ بدن را به التهاب و تورم بهبود بخشیده، بنابراین برای بیماری هایی مانند روماتوئید آرتریت مفید هستند. مصرف آنها با هم باعث میشود بروملین جذب پانکراتین را بهبود بخشد.آنزیمهای پروتئولیتیک (پروتئینهایی که مسؤل هضم هستند) لختههای فیبرینی در عروق خونی و لنفاوی را پاک و از تشکیل آنها جلوگیری می کنند.پروتئازها، توانایی بدن در انتقال کمپلکس ایمنی (از فرآورده های جانبی فعال سیستم ایمنی) موجود در خون را افزایش میدهند. بنابراین، کلیه را محافظت وپاسخ های ایمنی را بهبود میبخشد در حالی که واکنش های خود ایمنی را کاهش میدهد.با جلوگیری از رسیدن پروتئینهای هضم نشده به روده کوچک، پانکراتین و دیگر آنزیمهای مسؤل هضم پروتئین می توانند به کاهش آلرژی و حساسیت غذاها و واکنش های دیگری که با حضور پروتئینهای بیگانه در خون ایجاد میشود، کمک کنند. بروملین ممکن است تولید پروستاگلاندین ها را که سبب چسبندگی خون (گرانروی) می شوند، بلوکه کند. بروملین و آنزیمهای پروتئولیتیک دیگر، توانایی بدن را در بازسازی محتوای پروتئین بافتها بهبود بخشیده سپس به آنها در التیام آسیبهای خفیف بافتی، مانند آسیبهایی که بیشتر در ورزش ها رخ میدهد، کمک می کنند.بروملین ممکن است جذب آنتی بیوتیکها، آنتی اکسیدانها و دیگر ترکیبات به بافتها را افزایش دهد.
میزان مصرف مواد در کمک به هضم غذا
پانکراتین بر حسب میزان فعالیت و کیفیت، نه بر حسب میزان وزن آن فروخته می شود. برای نمونه، اگر به عنوان 4XUSP لیست شود؛ ممکن است میزان دوز مصرفی آن دو الی چهار قرص با هر وعده غذایی باشد. در 8X یا OX 1 میزان دوز مصرفی یک الی دو قرص خواهد بود. واحد دیگر مورد استفادہ NF (شکل طبیعی) است که توانایی یکسانی با USP دارد. از آنجا که استاندارد های متعددی مصرف میشود مقداری آشفتگی در معادلات بین محصولات وجود دارد.پانکراتین، بروملین و پاپائین اغلب با بتائین HCL (بتائین هیدروکلریک اسید) ترکیب میشوند تا هاضمه را در معده بهبود بخشند. ممکن است یکسری ترکیبات حاوی شماری را هاضمه آنزیمهای ترکیبی مانند آمیلاز، پروتئاز، لیپاز و سلولاز با همدیگر باشند یا هر یک از این آنزیمها به شکلی از پانکراتین اضافه شوند. همواره مصرف را با دوز محتاطانه شروع کنید تا به مقدار رضایت بخش برسید و اینکه میزان دوز مصرفی را باید تا افزایش توانایی هاضمه کاهش دهید.
میزان دسترسی
بروملین و پاپائین با وزن به میلی گرم و با میزان کیفیت آن فروخته می شود.واحدهای فعال MCU (واحدهایی که از شیر گرفته می شود) و GDU (واحدهای هضم ژلاتینی) هستند. در 2000 GDU، شما ۵۰۰-۲۵۰ میلی گرم از بروملین یا ۱۰۰۰ – ۵۰۰ میلی گرم از پاپائین را در هر وعده غذایی مصرف کنید. بسیاری از تحقیقات ۴۰۰۰ – ۲۰۰۰ میلی گرم از بروملین در روز را پیشنهاد می کنند. در زمان التهاب و دیگر استفاده های خاص، این دو آنزیم علاوه بر هر وعده غذایی، بین دو وعده غذایی نیز مصرف می شوند. با این وجود، کسانی که زخم معده یا مشکلات معده ای روده ای مشابهی دارند باید پیش از مصرف چنین دوزهایی با پزشک خود مشورت کنند.بیشتر تحقیقات معتبر انجام شده در اروپا در ارتباط با ارزیابی مزایای سالم آنزیمهای هاضمه، از آرم Wobenzyme استفاده می کنند.به عنوان نکته پایانی، تلخ کننده های گیاهی (معمولا بر پایه شیره های جنتیانا لوتئا) و دیگر محرکهای هاضمه گیاهی نیز در بازار وجود دارند. در واقع، بعضی تلخ کننده های گیاهی به عنوان یک ماده مطلوب در نوشیدنی ها و غذاها استفاده می شوند.
منبع:https://mag.asanteb.com
