علائم سندرم مرد قرمز و روشهای جلوگیری از آن
سندرم مرد قرمز واکنشی حساس به آنزیم وانکومایسین آنتی بیوتیک است. این عارضه به عنوان سندرم گردن قرمز نیز شناخته میشود. وانکومایسین برای درمان عفونتهای جدی باکتریایی، از جمله استخوان، خون و پوست تجویز میشود، همچنین مانع ایجا باکتری در دیواره سلولی شده و گسترش عفونت را متوقف میسازد. وانکومایسین یک آنتی بیوتیک است که معمولا در بخشهای مراقبت ویژه مورد استفاده قرار میگیرد.
سندرم مرد قرمز و بررسی آن
علاقهمندان به مجله پزشکی آسان طب؛ سندرم مرد قرمز در حدود 5 تا 13 درصد از بیمارانی که وانکومایسین مصرف میکنند، رخ میدهد. دیگر واکنشهای حساسیتی که افراد ممکن است به وانکومایسین داشته باشند، آنافیلاکسی بوده که بسیار خطرناک نیز میباشد.
وانکومایسین همچنین میتواند در مواردی که یک فرد به انواع دیگر آنتی بیوتیکها همانند پنیسیلین آلرژی داشته باشد، استفاده شود.
حقایقی صریح در رابطه با سندرم مرد قرمز:
سندرم آلرژی نیست اما علائم مشابهی به یک واکنش آلرژیک دارد.
چند گزینه برای درمان و پیشگیری از سندرم مرد قرمز وجود دارد.
داروهایی که هیستامین را در بدن آزاد میکنند نیز میتوانند منجر به سندرم مرد قرمز شوند.
بررسی کامل علل و عوامل خطر
در گذشته تصور میشد که سندرم مرد قرمز ناشی از وانکومایسینی بوده که در محیط زیست وجود دارد، اما با این حال، موارد این سندرم حتی پس از تصفیه آنتی بیوتیک نیز ادامه داشت. در حال حاضر، اعتقاد بر این است که وانکومایسین ممکن است راه تولید گلبولهای سفید را تغییر دهد، این موضوع میتواند موجب کاهش سطح پلاکتهای خون و یا تغییر در تعداد گلبولهای سفید خون شود. در نظر داشته باشید که سندرم مرد قرمز با تزریق وانکومایسین، انواع آنتی بیوتیکها یا داروهای مشابه مرتبط است.
سندرم مرد قرمز با تزریق سریع کمتر از 1 ساعت از دوز اول وانکومایسین همراه است. علائم این سندرم حدود 4 تا 10 دقیقه بعد از تزریق، ظاهر خواهند شد.
به طور کلی، سندرم مرد قرمز در افراد مبتلا به برخی بیماریها رخ خواهد داد که شامل موارد زیر خواهد بود:
مورد اول، سرطان:
معمولا از ریه است.
مورد دوم ، HIV:
عفونت ممکن است بر روی درمان آنتی بیوتیک تاثیر بگذارد.
بیماری Graft versus host:
واکنشی پس از پیوند مغز استخوان است.
موارد شدید این سندرم در افراد زیر 40 سال، خصوصا کودکان رخ خواهد داد.
آنتی بیوتیکهایی مانند سیپروفلوکساسین، آمفوتریسین B، ریفامپسین و تیکوپلانین نیز میتوانند به طور بالقوه باعث سندرم مرد قرمز شوند. مانند وانکومایسین، آنها قادر به تخریب مستقیم انبساط مایع و بازوفیل هستند. اگر این آنتی بیوتیکها با وانکومایسین یا با یکدیگر ترکیب شوند، این سندرم تقویت خواهد شد. سندرم مرد قرمز در بیماران دریافت کننده وانکومایسین و داروهای ضد افسردگی، شل کننده های عضلانی یا رنگ کنتراست بیشتر رخ میدهد، زیرا این نوع از داروها میتوانند انتشار هیستامین را تحریک کنند.
معرفی برخی از علائم
به طور معمول اولین علائم و نشانههای سندرم مرد قرمز، ایجاد بثورات بر روی صورت و گردن است. این علائم میتواند در پوست فرد ظاهر شده و در او احساس خارش و سوزش ایجاد کند. همچنین فرد مبتلا به این نوع از سندرم میتواند به تب و لرز، سر درد و سرگیجه دچار شود.
پوست افراد مبتلا به سندرم مرد قرمز پس از حدود 6 روز ضخیم شده و این اتفاق بیشتر در کف دست و کف پا بسیار برجسته خواهد بود.
اگر این سندرم بر روی پوست سر رخ دهد، میتواند باعث ریزش مو شود. سایر علائم نیز موارد زیر را در بر خواهد گرفت:
حالت تهوع
استفراغ
کهیر
تنگی نفس
غش کردن
سرگیجه
تب و لرز
درد در ناحیه قفسه سینه
درد
اسپاسم عضلانی و خستگی
فشار خون غیرطبیعی (پایین)
تورم غدد لنفاوی
افزایش ضربان قلب
کمبود آب
عفونت ثانویه
در موارد شدیدتر، افراد همچنین میتوانند درد قفسه سینه و مشکل تفس را تجربه کنند.
به طور کلی، سندرم مرد قرمز تهدیدکننده زندگی نیست، اما میتواند مشکلاتی را برای قلب ایجاد کند. در موارد نادر، وانکومایسین با آسیب کلیهها و مشکلات شنوایی همراه است، به همین خاطر در موارد جدی عفونت استفاده میگردد.
معرفی برخی از روشهای درمان
درمان مبتنی بر علت اصلی است، بنابراین تشخیص باید به درستی و با دقت انجام گیرد. در موارد شدید فرد باید تحت نظر قرار گرفته و بستری شود، تا شرایط توسط پزشکان مدیریت شود. در صورت بروز علائم، تزریق وانکومایسین در افراد باید فورا متوقف شود و تنها زمانی که علائم وجود نداشته باشد، میتوان آن را با دوز پایین از سر گرفت. در موارد شدیدتر مانند مواردی که فشار خون بالا باشد، ممکن است افراد نیاز به مایعات IV، کورتیکواستروئیدها یا هر دو داشته باشند. در نظر داشته باشید استفاده از هرگونه داروهای غیرضروری باید متوقف شده و استروئید موضعی ملایم به طور مستقیم بر روی پوست اعمال شود، آنتی هیستامینها و آنتی بیوتیکها نیز برای درمان علائم استفاده میشوند.
افراد میتوانند با استفاده از مرطوبکنندهها علائم را از پوست خود محو نمایند. این کار را میتوان توسط انواع مرطوبکنندهها و نرمکنندهها انجام داد.
چگونگی جلوگیری از این مشکل
تحقیقات نشان داده است که استفاده از آنتی هیستامینها قبل از وانکومایسین میتواند به طور قابل توجهی باعث کاهش قرمزی پوست و خارش شود. مصرف دیفن هیدرامین نیز قبل از اولین تزریق وانکومایسین میتواند از سندرم مرد قرمز جلوگیری کند، همچنین در صورت امکان تزریق باید حداقل 60 دقیقه زمان سپری شود تا بتواند اثرات نامطلوب را به حداقل برساند. باید گفت دوزهای پایینتر و مکرر وانکومایسین برای بدن قابل تحملتر میباشد.
خلاصهای از مقاله سندرم مرد قرمز
سندرم مرد قرمز اغلب زمانی اتفاق میافتد که وانکومایسین بیش از حد سریع تزریق شود. علائم سندرم مرد قرمز معمولا جدی نبوده اما میتوانند به شدت ناراحت کننده باشند، بنابراین باید سریعا درمان شوند. شایعترین نشانه این است که بثورات شدید قرمز در قسمت فوقانی بدن همراه با خارش یا سوزش ایجاد میشود. افراد میتوانند علائم موجود را با استفاده از آنتی هیستامینها کنترل کرده و کاهش دهند بدون اینکه هیچگونه عوارض جانبی در دراز مدت برای فرد ایجاد شود. افراد باید در صورت بروز علائم، حتما به پزشک مراجعه کنند تا در اسرع وقت بیماری آنان تشخیص داده شده و پزشکان درصدد درمان آن برآیند. نکته قابل توجه و حائز اهمیت این است که اگر در گذشته این نوع از واکنشها را تجربه کردید، باید قبل از دریافت تزریق وانکومایسین، پزشک خود را در جریان بگذارید.
Source: https://mag.asanteb.com